Οι
Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην ιδιωτικοποίηση
του λιμανιού του Πειραιά, δήλωσε σε δημοσιογράφους ο πρόεδρός τους Βλαντίμιρ Γιακούνιν.
Όπως σημειώνει το ρωσικό πρακτορείο οικονομικών ειδήσεων Prime, οι
αρχικές προτάσεις για την ιδιωτικοποίηση του Πειραιά θα πρέπει να
κατατεθούν έως τις 28 Απρίλη. Στην ερώτηση εάν οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι
εκδηλώσουν αρχικώς το ενδιαφέρον τους ο κ. Γιακούνιν απάντησε θετικά.
Ο Β. Γιακούνιν προσέθεσε ότι οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι διατηρούν το ενδιαφέρον τους να αποκτήσουν την αντίστοιχη ελληνική ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και την επισκευαστική εταιρεία ROSCO (σ.σ. η Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού - ΕΕΣΣΤΥ) και αναμένουν τις αποφάσεις της ελληνικής πλευράς. Όπως είπε ειδικότερα, η ρωσική εταιρεία δεν έχει ακόμη λάβει «από τους Έλληνες την τελική απόφασή τους πώς θα προχωρήσουν την ιδιωτικοποίηση, γιατί συνεργάζονται με την ΕΕ και η ΕΕ τώρα λέει: Ας μην διαγράψουμε τα χρέη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ας την ιδιωτικοποιήσετε πρώτα. Όμως έτσι δεν μπορεί να γίνει. Θα δούμε τι θα κάνουμε».
Το πρακτορείο υπενθυμίζει ότι ο Β. Γιακούνιν έχει ζητήσει από τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν την άδεια να συμμετάσχει στην ιδιωτικοποίηση των ελληνικών αυτών εταιρειών και σχετική χρηματοδότηση της συμφωνίας, από το καλοκαίρι ακόμη του 2013. Παράλληλα, οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι ενδιαφέρονται για τους σιδηροδρόμους Βουλγαρίας και Ελλάδας, «στο πλαίσιο της ανάπτυξης του νέου διευρασιατικού διαδρόμου», που σχεδιάζει ο πρόεδρός τους, εξηγώντας ότι γίνεται λόγος για δίκτυο διαπλατυμένης σιδηροτροχιάς, που θα συνδέει το ρωσικό δίκτυο με το ευρωπαϊκό και θα επιτρέπει χωρίς αλλαγές σασί να φθάνουν έως και τη Βιέννη.
Για ποιον προωθείται η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού;
Υπενθυμίζεται ότι η ιδιωτικοποίηση που προωθείται στο λιμάνι του Πειραιά, έρχεται να υπηρετήσει το βασικό στόχο της αστικής τάξης της Ελλάδας, η οποία επιδιώκει την αναβάθμιση της χώρας ως διεθνούς διαμετακομιστικού κέντρου εμπορευμάτων, για να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και το μερίδιό της. Μιας και η πείρα απ' την Ουκρανία που είναι ένας τέτοιος κόμβος είναι αρκετά πρόσφατη, και φαίνονται μπροστά μας οι συνέπειες για τον ουκρανικό λαό, χρειάζεται να αναρωτηθεί ο ελληνικός λαός: Γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει διαμετακομιστικό κέντρο και κόμβος για τα εμπορεύματα των ευρωπαϊκών, των αμερικανικών, των κινεζικών ή των ρωσικών μονοπωλίων, όπου μάλιστα θα τσακώνονται μεταξύ τους; Αυτό ικανοποιεί τις ανάγκες των εργαζομένων ή τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων;
Ο Β. Γιακούνιν προσέθεσε ότι οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι διατηρούν το ενδιαφέρον τους να αποκτήσουν την αντίστοιχη ελληνική ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και την επισκευαστική εταιρεία ROSCO (σ.σ. η Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού - ΕΕΣΣΤΥ) και αναμένουν τις αποφάσεις της ελληνικής πλευράς. Όπως είπε ειδικότερα, η ρωσική εταιρεία δεν έχει ακόμη λάβει «από τους Έλληνες την τελική απόφασή τους πώς θα προχωρήσουν την ιδιωτικοποίηση, γιατί συνεργάζονται με την ΕΕ και η ΕΕ τώρα λέει: Ας μην διαγράψουμε τα χρέη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ας την ιδιωτικοποιήσετε πρώτα. Όμως έτσι δεν μπορεί να γίνει. Θα δούμε τι θα κάνουμε».
Το πρακτορείο υπενθυμίζει ότι ο Β. Γιακούνιν έχει ζητήσει από τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν την άδεια να συμμετάσχει στην ιδιωτικοποίηση των ελληνικών αυτών εταιρειών και σχετική χρηματοδότηση της συμφωνίας, από το καλοκαίρι ακόμη του 2013. Παράλληλα, οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι ενδιαφέρονται για τους σιδηροδρόμους Βουλγαρίας και Ελλάδας, «στο πλαίσιο της ανάπτυξης του νέου διευρασιατικού διαδρόμου», που σχεδιάζει ο πρόεδρός τους, εξηγώντας ότι γίνεται λόγος για δίκτυο διαπλατυμένης σιδηροτροχιάς, που θα συνδέει το ρωσικό δίκτυο με το ευρωπαϊκό και θα επιτρέπει χωρίς αλλαγές σασί να φθάνουν έως και τη Βιέννη.
Για ποιον προωθείται η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού;
Υπενθυμίζεται ότι η ιδιωτικοποίηση που προωθείται στο λιμάνι του Πειραιά, έρχεται να υπηρετήσει το βασικό στόχο της αστικής τάξης της Ελλάδας, η οποία επιδιώκει την αναβάθμιση της χώρας ως διεθνούς διαμετακομιστικού κέντρου εμπορευμάτων, για να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και το μερίδιό της. Μιας και η πείρα απ' την Ουκρανία που είναι ένας τέτοιος κόμβος είναι αρκετά πρόσφατη, και φαίνονται μπροστά μας οι συνέπειες για τον ουκρανικό λαό, χρειάζεται να αναρωτηθεί ο ελληνικός λαός: Γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει διαμετακομιστικό κέντρο και κόμβος για τα εμπορεύματα των ευρωπαϊκών, των αμερικανικών, των κινεζικών ή των ρωσικών μονοπωλίων, όπου μάλιστα θα τσακώνονται μεταξύ τους; Αυτό ικανοποιεί τις ανάγκες των εργαζομένων ή τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων;
αναδημοσίευση www.902.gr
