Σε συγκέντρωση που διοργάνωσαν οι Τομεακές Οργανώσεις Βιομηχανίας και Μεταφορών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, στον Επιβατικό Σταθμό «ΗΕΤΙΩΝΑ» του ΟΛΠ, με θέμα «Λιμάνια - Ναυπηγεία κοινωνική περιουσία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών», μίλησε σήμερα το απόγευμα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
Η "Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική", για τη ναυτιλιακή πολιτική της ΕΕ, συνδυάζεται απόλυτα με την αντιλαϊκή "Στρατηγική Ευρώπη 2020" - τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ.
Τα βασικά στοιχεία της πολιτικής της ΕΕ στις θαλάσσιες μεταφορές είναι τα εξής:
- Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων, με νέα προνόμια και αλλαγές στο κοινοτικό και διεθνές εμπορικό νομοθετικό πλαίσιο, προκειμένου να ξεπεραστούν εμπόδια στην ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου, να ενισχυθεί η πορεία συγκεντροποίησης.
- Συνδυασμένη πολιτική σε όλους τους τομείς, προς όφελος των κοινοτικών μονοπωλιακών ομίλων, όπως: Μεταφορές, λιμάνια, ναυπηγεία, ναυτιλιακός εξοπλισμός, πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου, αλιεία, ιχθυοκαλλιέργειες, τουρισμός κ.ά.
Η ναυπηγική βιομηχανία στην ΕΕ σημαδεύεται από την ολομέτωπη επίθεση κατά των εργαζομένων μέσα από την εφαρμογή του σχεδίου επιβολής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι επιδοτήσεις προς όφελος των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων στα ναυπηγεία της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Φινλανδίας, που κατέχουν σχεδόν το σύνολο της παγκόσμιας ναυπήγησης κρουαζιερόπλοιων, με παραγγελίες για 22 κρουαζιερόπλοια, αξίας 11,22 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012-2016.
Επιδιώκεται ο πλήρης έλεγχος ναυπήγησης πολεμικών και εμπορικών πλοίων από ελάχιστο αριθμό επιχειρηματικών μονοπωλιακών ομίλων, που δραστηριοποιούνται βασικά στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία και τη Φινλανδία. Η ΕΕ ενισχύει τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων, στα πλαίσια της παραπέρα ενίσχυσης του στρατιωτικού της βραχίονα, προκειμένου να δυναμώσει τη θέση της στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό σε βάρος των λαών. Στα πλαίσια αυτά αξιοποιείται ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EDA).
Η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ και η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων οδήγησαν τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία σε πορεία διάλυσης, με οδυνηρές συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων, των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, την ώρα που οι Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι απολαμβάνουν μεγάλα προνόμια από το αστικό κράτος, κτίζουν εκατοντάδες καράβια στα ασιατικά ναυπηγεία.
Βασική επιδίωξη είναι τα λιμάνια με το σύνολο της δραστηριότητάς τους (ναυτιλία, λιμενεργασία, ναυπηγοεπισκευή) να αποτελούν οικονομικές ζώνες χωρίς κανένα εργατικό - ασφαλιστικό - συνδικαλιστικό δικαίωμα, αλλά και με ειδικό φορολογικό καθεστώς για τις επιχειρήσεις.
Με τις ευλογίες της ΕΕ έγινε η επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά, με τις ευλογίες της ΕΕ δρομολογείται η παραπέρα ιδιωτικοποίησή του, ενώ και ο Σκαραμαγκάς, που ανήκει τώρα στους Άραβες, είναι στα πρόθυρα του λουκέτου, αφού έκλεισε το εμπορικό τμήμα των ναυπηγείων και οι εργαζόμενοί του είναι μήνες απλήρωτοι, σχεδόν άνεργοι. Η προχτεσινή ανακοίνωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας ότι επετεύχθη συμφωνία με τον επενδυτή, δεν μας εφησυχάζει. Φυσικά θα περιμένουμε και την πιο αναλυτική ενημέρωση στην Επιτροπή της Βουλής την Πέμπτη. Από ό,τι όμως φαίνεται από την πρώτη ενημέρωση, η λύση που συμφωνήθηκε αφορά μόνο το θέμα της παραλαβής των υποβρυχίων, δεν διασφαλίζει τα ναυπηγεία, που οδηγούνται σε απαξίωση και καταβαράθρωση στο πλαίσιο της ΕΕ, ενώ τσακίζονται οι εργαζόμενοι σε αυτά. Οι εργασίες που απομένουν να γίνουν στα υποβρύχια, δεν θα διαρκέσουν για πολύ και δεν θα απασχολήσουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Τι θα γίνει με τις άλλες δραστηριότητες των ναυπηγείων; Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους; Ποιο θα είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς; Άλλωστε, με τις ευλογίες της ΕΕ έγινε η συμφωνία για τη χρηματοδότηση και τη ναυπήγηση εκατοντάδων πλοίων στα ναυπηγεία της Ασίας, όταν στην Ελλάδα δε βαρά ούτε σφυριά.
Φίλες και Φίλοι,
Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά και η "κόντρα" για τη μορφή που θα πάρει αυτή η ιδιωτικοποίηση, προσφέρεται πρώτα απ’ όλα για να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα οι εργαζόμενοι, για να δουν καθαρά ποιος είναι μαζί τους και ποιος είναι απέναντι, να επιλέξουν με ποιον να πάνε και ποιον να αφήσουν.
Κάποιοι κρύβονται πίσω από το σύνθημα "δημόσιος έλεγχος" για να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που θίγονται άμεσα από τις εξελίξεις.
Ο "δημόσιος έλεγχος" σε δεκάδες επιχειρήσεις, όπως στο αεροδρόμιο και σε άλλες πρώην ΔΕΚΟ, οδήγησε μόνο σε σκληρά μέτρα για τους εργαζόμενους. Δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα σε δικαιώματα και κατακτήσεις.
Δημόσιος είναι δήθεν ο έλεγχος στα περισσότερα λιμάνια της Ευρώπης, εκεί που στη διοίκηση είναι επαγγελματικοί φορείς, ενώσεις εργοδοτών, επιμελητήρια, Τοπική Διοίκηση. Σ’ αυτά τα λιμάνια η χρήση των λιμενικών δραστηριοτήτων έχει δοθεί στα μονοπώλια όπου θησαυρίζουν σε βάρος των εργατοϋπαλλήλων.
Μόνη κρυστάλλινη θέση είναι αυτή του ΚΚΕ που λέει χωρίς καμιά ταλάντευση για λιμάνια και ναυπηγεία αποκλειστικά λαϊκή περιουσία.
Φίλες και Φίλοι,
Η καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στο τσάκισμα των μικρών επαγγελματιών. Τα ερείπια θα παραμείνουν ερείπια, γιατί αυτό απαιτεί η καπιταλιστική κερδοφορία και η πολιτική της ΕΕ που υπηρετούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Άλλωστε, οι τελευταίες εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα επιβεβαιώνουν ότι πρέπει να υπάρχει από τη μεριά του λαού αγωνιστική δράση και ετοιμότητα για τα χειρότερα που είναι μπροστά. Ήδη ανοίγει και επίσημα θέμα νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, στο ασφαλιστικό σύστημα και τα Ταμεία που θα πληγούν από τη νέα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.
Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μη διανοηθεί να προχωρήσει σε τέτοιες ανατροπές, στην αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και στην ουσιαστική απαγόρευση του δικαιώματος στην απεργία.
Όμως την ίδια στιγμή καλούμε το λαό να σκεφτεί, να προβληματιστεί. Όλα αυτά που εμφανίζονται ως απαιτήσεις της τρόικας και ως μνημονιακές υποχρεώσεις είναι ή δεν είναι απαιτήσεις των κεφαλαιοκρατών και κατευθύνσεις της ΕΕ, που υπάρχουν προ μνημονίου και κρίσης;
Μήπως αυτές οι απαιτήσεις θα εξαφανιστούν όταν έρθει η ανάκαμψη και όταν το μνημόνιο τελειώσει, όπως υπόσχεται η κυβέρνηση; Θα εξαφανιστούν αν αναδειχτεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή θα μετατραπούν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, όλοι αυτοί που έχουν στα χέρια τους κλειδιά της οικονομίας, σε αρνάκια και σε φίλους των εργαζομένων;
Όχι. Αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο υπάρχει ΕΕ και καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που υποστηρίζουν και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, παλιά ή νεόκοπα.
Μόνο η λαϊκή οργάνωση και πάλη, με στόχο όχι γενικά και αόριστα αντιμνημονιακό, αλλά αντιμονοπωλιακό και αντικαπιταλιστικό, μπορεί να βάλει εμπόδια, να τους χαλάσει τα σχέδια. Αλλά και να συσπειρώσει δυνάμεις, να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για συνολικές ανατροπές, για να πάρει ο λαός στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, να την αναπτύξει με βάση τις δικές του ανάγκες. Αν δεν γίνει αυτό, οι όποιοι αγώνες θα ξεφουσκώνουν και θα εγκλωβίζονται σε κυβερνήσεις διαχείρισης, που θα συνεχίζουν το αντιλαϊκό έργο από εκεί που το σταμάτησαν οι προηγούμενες, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.
Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις προτάσεις τους, κλείνουν το μάτι στους κεφαλαιοκράτες, ότι τα κέρδη τους είναι διασφαλισμένα, ότι η εξουσία τους δεν απειλείται, είναι εξασφαλισμένη.
Απ’ αυτή την καπιταλιστική ανάπτυξη οι άνεργοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα.
Ο Πειραιάς της ναυτιλίας, της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, του λιμανιού, ζει από πρώτο χέρι τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της ανταγωνιστικότητας, της ονομαζόμενης "υγιούς επιχειρηματικότητας".
Η ανάπτυξη της ναυτιλίας και της λιμενικής δραστηριότητας συνοδεύεται από μεγάλες μειώσεις στα μεροκάματα, κατάργηση της μόνιμης δουλειάς, εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενους να καταστρέφονται πνιγμένοι στα χρέη.
Εκατοντάδες ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες οδηγούνται στην ανεργία.
Οι τιμές στα εισιτήρια της ακτοπλοΐας τραβούν την ανηφόρα, ενώ συνεχώς συρρικνώνεται η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα νησιά.
Το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο της χώρας είναι στα χέρια των μονοπωλίων.
Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού και σε συνδυασμό με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, συρρικνώθηκε η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Οι κρίσιμες υποδομές των ναυπηγείων μαραζώνουν, εξειδικευμένο ικανό και έμπειρο εργατικό δυναμικό βρίσκεται σε μακροχρόνια ανεργία, αφανίσθηκαν δεκάδες μικρές βιοτεχνίες της περιοχής.
Ούτε φυσικά η παραπέρα ανάπτυξη της λιμενικής δραστηριότητας στον Πειραιά θα λύσει προβλήματα για το λαό. Θα ενισχύσει την κερδοφορία των επιχειρήσεων και οπωσδήποτε την τάση συγκέντρωσης στον κλάδο της λιμενεργασίας, της φορτοεκφόρτωσης και κάθε άλλης υποστηρικτικής δραστηριότητας (κατασκευές υποδομών, εφοδιασμός πλοίων, συντήρηση και επισκευή πλοίων, προμήθεια καυσίμων, καινοτομία - νέες τεχνολογίες), σμπαραλιάζοντας κάθε μικρή επιχείρηση.
Οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν θα στηρίζονται σ' αυτούς τους βάρβαρους όρους εκμετάλλευσης. Μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι επιχειρηματικοί κολοσσοί που δραστηριοποιούνται στον κλάδο και στους συναφείς τομείς, στις θαλάσσιες μεταφορές και τις σχετικές υποδομές.
Φίλες και Φίλοι,
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους στην ΕΕ για όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις και υλοποιούν με σφοδρότητα την αντιλαϊκή πολιτική. Δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν η στάση του ΠΑΣΟΚ και στελεχών της ΝΔ, όπως του εκλεκτού δημάρχου της στον Πειραιά. Η διαφωνία τους είναι παραπλανητική για τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τα λαϊκά στρώματα. Ενώ συμφωνούν στην ουσία, διαφωνούν στο το ποιο τμήμα των μονοπωλίων θα αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.
Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να τρέφουν οι εργαζόμενοι για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί την κυβερνητική καρέκλα, γι’ αυτό από τη μια παραπλανεί και κοροϊδεύει τους εργαζόμενους και από την άλλη δίνει διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο ότι δεν κινδυνεύει, το αντίθετο ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο υπηρετεί με συνέπεια την πολιτική της ΕΕ, αλλά γίνεται και όχημα για να περάσουν οι αντεργατικές θέσεις μέσα στο λαό, να θέσουν οι εργάτες την πάλη τους κάτω από ξένη σημαία.
Αθωώνει την ΕΕ βγάζοντας λάδι την αντεργατική της πολιτική και κρύβοντας ότι έχει ψηφίσει μια σειρά αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως την Έκθεση του 2008 για την "Ευρωπαϊκή πολιτική για τα λιμάνια". Λέει ψέματα για την κατάσταση που επικρατεί στα ιδιωτικοποιημένα λιμάνια της Ευρώπης και τις συνέπειες στους εργαζόμενους.
Ενώ είναι στην αναμονή και μαζεύει συστάσεις ανά τον κόσμο από τους Ευρωπαίους και υπερατλαντικούς ιμπεριαλιστές, κάνει ό,τι μπορεί να τσακίσει το κίνημα, να υπονομεύσει τους εργατικούς αγώνες.
Γι’ αυτό υιοθέτησε τα επιχειρήματα μερίδας εργοδοτών ότι για την ανεργία στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη φταίνε τα ταξικά συνδικάτα και οι αγώνες. Γι’ αυτό χτύπησε πισώπλατα τους ναυτεργατικούς αγώνες χαρακτηρίζοντάς τους, διά στόματος Τσίπρα, "εξαλλοσύνες". Γι’ αυτό καλεί σε συμμαχία με εφοπλιστές και μεγαλέμπορους, που έχουν τσακίσει κατακτήσεις και δικαιώματα, καλεί δηλαδή σε συμμαχία με τον ένα πόλο των μονοπωλιακών συμφερόντων.
Στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να χρεωθεί και η πολιτική που εφαρμόζουν οι εκλεκτοί τους δήθεν "ακομμάτιστοι", "ανεξάρτητοι", "υπερκομματικοί" δήμαρχοι και στον Πειραιά. Τα έργα και οι ημέρες τους αποδεικνύουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική είναι ενιαία από το Ευρωκοινοβούλιο μέχρι το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο και εδώ στον Πειραιά.
Σε όλους τους δήμους εφαρμόζουν με συνέπεια την αντεργατική πολιτική, που έχουν συνθλίψει τους ανέργους και τα λαϊκά στρώματα με χαράτσια και δημοτικά τέλη. Υλοποιούν όλα τα προγράμματα της μερικής και κακοπληρωμένης εργασίας, τσακίζοντας τη σταθερή δουλειά με ΣΣΕ και δικαιώματα.
Έχουν συμφωνήσει στον αποκλεισμό όλου του θαλάσσιου μετώπου από τον Πειραιά έως το Πέραμα. Αυτές οι δυνάμεις διαλέγουν στρατόπεδο με τα συμφέροντα που συγκρούονται, δεν είναι με τους εργαζόμενους που υποφέρουν. Τους έχουν στο χέρι τα μονοπώλια που συγκρούονται, για να βάλουν με τη σειρά τους στο χέρι το φιλέτο του λιμανιού του Πειραιά.
Φίλοι και Φίλες,
Το ΚΚΕ δεν μπαίνει στο παζάρι της διαπραγμάτευσης για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, για το ποιο ποσοστό από τη δημόσια περιουσία θα παραδοθεί στα μονοπώλια. Αντιπαλεύει με συνέπεια κάθε ιδιωτικοποίηση, με οποιαδήποτε μορφή και εάν έρχεται.
Πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης του λαού για κάθε πρόβλημα. Υπάρχει πλήθος παραδειγμάτων από τη δράση των ταξικών σωματείων της Ζώνης και των ναυτεργατών για την απόκρουση της αντιλαϊκής λαίλαπας. Είναι πολλές και σημαντικές οι πρωτοβουλίες και οι κινητοποιήσεις για τα άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων
Το ΚΚΕ αποκάλυψε το ρόλο της ΕΕ και την πολεμά με συνέπεια χωρίς να καλλιεργεί αυταπάτες στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα ότι χωρίς ρήξη με την ΕΕ μπορεί να υπάρχουν φιλολαϊκές εξελίξεις. Δεν ψήφισε καμιά αντεργατική νομοθεσία, καμιά στρατηγική ή επιμέρους κατεύθυνση της ΕΕ, όπως έκαναν όλα τα άλλα κόμματα. Δε δεσμεύεται από καμιά αντιλαϊκή επιλογή.
Το ΚΚΕ απευθύνεται στο λαό που υποφέρει.
Μπορούμε να τους εμποδίσουμε; Να κερδίσουμε χρόνο;
Ναι, μπορούμε. Μπορούμε σήμερα να κερδίσουμε χρόνο, να εμποδίσουμε αντεργατικές, αντιλαϊκές εξελίξεις, όσο γίνεται. Βασική προϋπόθεση είναι να ενισχυθεί το ΚΚΕ, να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης υπέρ των λαϊκών, των ταξικών δυνάμεων. Όσο προχωρά μια τέτοια πορεία, όσο κερδίζει έδαφος η γραμμή της αναμέτρησης με τα μονοπώλια και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, τόσο θα μετρά αποτελέσματα η πάλη των εργατών και των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών. Μόνο έτσι μπορεί να δημιουργηθεί, να δυναμώσει σήμερα, μια ισχυρή εργατική, λαϊκή αντιπολίτευση, που θα βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, θα ανοίξει το δρόμο για γενικότερες ανατροπές.
Το ΚΚΕ θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να ανοίξει ο δρόμος μιας τέτοιας προοπτικής. Καλούμε τους εργαζόμενους και τους μικρούς ΕΒΕ να κλείσουν τα αυτιά τους στις Σειρήνες της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας, στο κλίμα αναμονής που καλλιεργούν δυνάμεις ότι με μια άλλη διαπραγμάτευση, με ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της ίδιας αστικής πολιτικής, τα πράγματα θα είναι καλύτερα.
Αντιπαλεύουμε τη λογική ότι "με τους αγώνες δε γίνεται τίποτα". Όσοι τα λένε αυτά παίζουν το αντιλαϊκό παιγνίδι τους. Καλλιεργούν τη λογική του μικρότερου κακού, σύροντας τη νέα βάρδια των εργατών στα λιμάνια "δουλειά να είναι και όπως να είναι". Πρώτα και κύρια οι κομμουνιστές στα συνδικάτα και οι ταξικές δυνάμεις θα πρωτοστατήσουν για να μην περάσει αυτό το κλίμα των όλο και πιο πολύ μειωμένων απαιτήσεων, υποταγής, μοιρολατρίας, που μας πάει κάθε φορά όχι σε κάτι έστω καλύτερο, αλλά μας οδηγεί μαθηματικά στα χειρότερα, στην κατρακύλα, σε νέα χαμένα χρόνια, σε πολλές χαμένες ευκαιρίες, που μόνο ο λαός μπορεί να δημιουργήσει αγωνιστικά και έτσι να μεγαλουργήσει».
Παρεμβάσεις από συνδικαλιστές
Ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, αναφέρθηκε στους αγώνες που έχουν γίνει εδώ και χρόνια από εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και φορείς της περιοχής του Πειραιά και έβαλαν φρένο στους σχεδιασμούς της ιδιωτικοποίησης. «Αυτοί οι αγώνες δείχνουν τις δυνατότητες που υπάρχουν όταν είναι μαζικοί και έχουν ταξικό προσανατολισμό. Υπάρχει όμως και η αρνητική πείρα της ιδιωτικοποίησης, της Cosco, και τι έχει συμβεί στον Πειραιά με τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, την κατάργηση μέτρων υγείας κι ασφάλειας, την απαγόρευση του συνδικαλισμού, τον αφανισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων», σημείωσε. Όσες φορές επικράτησαν στο κίνημα οι λογικές του μικρότερου κακού και του συμβιβασμού, οι συνέπειες ήταν πιο καταστροφικές, υπογράμμισε και συμπλήρωσε πως η πρόταση της ρήξης, της ανατροπής, αυτή που πρεσβεύει «ή με τα μονοπώλια ή με το λαό και τις κοινωνικές ανάγκες» μπορεί να βάλει εμπόδια και να αποτρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Τέλος, κάλεσε κάθε εργαζόμενο στο λιμάνι, στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα κατά των πολιτικών της ΕΕ που «του κλείνει το σπίτι», ψηφίζοντας παντού το ΚΚΕ. (Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Γιώργος Γεωργακόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας, χαρακτήρισε σημαντική τη στήριξη του ΚΚΕ όπως εκφράστηκε και με τη συγκέντρωση. «Υπάρχουν ιδιωτικοποιήσεις -όπως στο λιμάνι- που ξεκινούν με τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και φτάνουν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις και έχουν συνέπεια στις εργασιακές σχέσεις. Σε μια μορφή παραχώρησης στο λιμάνι, της Cosco, έχουμε δει και εκτιμήσει τα αποτελέσματα, χρόνια τώρα, ενός σκληρού μεσαιωνικού καθεστώτος», σημείωσε. Επίσης ανέφερε πως όλες οι λιμενικές δραστηριότητες θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσιες και όχι να είναι ιδιωτικοποιημένες και να υπάρχει κάποιος «δημόσιος έλεγχος». Αυτή είναι η θέση της Ομοσπονδίας, τόνισε, και σε αυτή την κατεύθυνση οι πρωτοβουλίες του ΚΚΕ, είναι δεδομένο ότι συμπαραστέκεται στους εργαζόμενους.(Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Σπύρος Στρομπούλας, πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Υπουργείου Ναυτιλίας, είπε πως και η συγκέντρωση του ΚΚΕ είναι ένα θετικό βήμα σε μια περίοδο όπου «ξεδιπλώνεται ένα σχέδιο που στοχεύει βήμα βήμα στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων αυτών που θεωρούνται κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό, η Ενέργεια, οι μεταφορές, τα λιμάνια, η Υγεία, η Εκπαίδευση». Τόνισε σχετικά με την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών πως «μένει αδιευκρίνιστο τι θα γίνει με μια σειρά υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται σήμερα στο λιμάνι, όπως οι υπηρεσίες της ακτοπλοΐας, η διαχείριση των αποβλήτων των πλοίων κ.ά. Όλες αυτές οι υπηρεσίες κρύβουν πίσω τους τζίρους πολλών εκατομμυρίων. Ταυτόχρονα πάει να εφαρμοστεί η χωροθέτηση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στο Πέραμα, αφού με τον περσινό νόμο 4150 θα πρέπει μια επιτροπή να ορίσει τα όρια της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Το πιθανότερο είναι ότι θα διατηρηθεί ένα πολύ μικρό μέρος της σημερινής Ζώνης για επισκευές και κατασκευές πλοίων και το υπόλοιπο να το δώσουν στην Cosco». Τέλος «υπογράμμισε πως όταν ξεκινάμε μια μάχη για να μην ιδιωτικοποιηθεί το λιμάνι, πρέπει να απαιτούμε ταυτόχρονα να φύγει η Cosco από το λιμάνι». (Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Γρηγόρης Μόφορης, πρόεδρος του Σωματείου ΕΒΕ Συνεργείων Αττικής και δημοτικός σύμβουλος Πειραιά με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», αναφέρθηκε «στις χιλιάδες βιοτεχνίες γύρω από το λιμάνι που ασχολούνταν με την επισκευή των πλοίων, στο εμπόριο που έδινε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε αυτοαπασχολούμενους κι εργαζόμενους». «Ζούμε από πρώτο χέρι τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, των μονοπωλίων, της ανταγωνιστικότητας και της υγιούς επιχειρηματικότητας. Η ανάπτυξη του λιμανιού και της γύρω δραστηριότητας συνοδεύεται από μεγάλες μειώσεις στα μεροκάματα, κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας, καταστροφή των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών οι οποίοι είναι πνιγμένοι στα χρέη», είπε. «Άνοιξε η όρεξη και στους δημάρχους οι οποίοι θέλουν είτε να γίνουν οι ίδιοι μέτοχοι στον ΟΛΠ, είτε να πάρουν κομμάτι από την πίτα. Σε αυτό πρωταγωνιστεί και ο δήμαρχος Πειραιά. Αφού πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, αφού μας έπνιξαν στα χαράτσια, συμφώνησαν με τον ΟΛΠ να υψώσει κάγκελα γύρω από την ειδική ζώνη και δεν αντιδρούν καθόλου στην παράδοση του λιμανιού. Τι θα γίνει με το κόστος των λιμενικών εγκαταστάσεων και ποιοι θα το πληρώσουν; Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους στα λιμάνια; Τι θα γίνει με τις μικρές βιοτεχνίες και τους μικρεμπόρους που δεν πουλούν ούτε βίδα πλέον; Για όλα αυτά δεν λένε τίποτα». (Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Γιώργος Παπαβασιλείου, λιμενεργάτης και μέλος του ΔΣ της ΟΛΥΛΕ σημείωσε πως είναι σε «εξέλιξη η ιδιωτικοποίηση όλου του λιμενικού συστήματος της χώρας και αυτό αφορά και τα λιμάνια και την πλοήγηση και τη ρυμούλκηση, το δέσιμο και το λύσιμο των καραβιών. Αυτό έχει ξεκινήσει από το 1999, όταν ο ΟΛΠ μετατράπηκε σε ΑΕ, όταν μετά έγινε νοικάρης ο ΟΛΠ από ιδιοκτήτης, το 2003 όταν δόθηκε το 25% των μετοχών στο χρηματιστήριο και το 2008 όταν δόθηκε το ΣΕΜΠΟ στην Cosco. Σήμερα έχουμε το δόσιμο όλων των μετοχών. Έχει καμιά διαφορά για τους εργαζόμενους; Όχι. Η όποια αντιπαλότητα βλέπουμε μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι κάλπικη. Όμως και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τα λεγόμενα κρατικά μοντέλα, για σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τον ίδιο ωφελεί, το κεφάλαιο». Αυτή είναι η ανάπτυξή τους, είπε και κάλεσε τους εργαζόμενους να μην αποδεχτούν μοιρολατρικά τη «μαύρη» ανάπτυξη της ανεργίας, της πείνας, των αστέγων και να στηρίξουν τις λύσεις που προτάσσει το ΚΚΕ, την ανάπτυξη των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Είπε μεταξύ άλλων:
«Οι εργαζόμενοι στα λιμάνια, στα ναυπηγεία, οι
ναυτεργάτες με την πείρα τους μπορούν να καταλάβουν σήμερα ότι η ΕΕ δεν
ήταν ποτέ, ούτε είναι, ούτε θα μπορέσει να γίνει σανίδα σωτηρίας, αλλά
καταστροφή για τους εργαζόμενους.
Να κατανοήσουν ποιον υπηρετεί η στρατηγική της ΕΕ για τα λιμάνια και
τα ναυπηγεία, σε μια ΕΕ όπου το 74% του εισαγωγικού και εξαγωγικού
εμπορίου της καλύπτεται από τις θαλάσσιες μεταφορές, άρα είναι
καθοριστικής σημασίας ζήτημα η ενίσχυση του κλάδου των μεταφορών, των
συνδυασμένων μεταφορών που περιλαμβάνει πλοία και σιδηρόδρομους.Η "Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική", για τη ναυτιλιακή πολιτική της ΕΕ, συνδυάζεται απόλυτα με την αντιλαϊκή "Στρατηγική Ευρώπη 2020" - τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ.
Τα βασικά στοιχεία της πολιτικής της ΕΕ στις θαλάσσιες μεταφορές είναι τα εξής:
- Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων, με νέα προνόμια και αλλαγές στο κοινοτικό και διεθνές εμπορικό νομοθετικό πλαίσιο, προκειμένου να ξεπεραστούν εμπόδια στην ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου, να ενισχυθεί η πορεία συγκεντροποίησης.
- Συνδυασμένη πολιτική σε όλους τους τομείς, προς όφελος των κοινοτικών μονοπωλιακών ομίλων, όπως: Μεταφορές, λιμάνια, ναυπηγεία, ναυτιλιακός εξοπλισμός, πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου, αλιεία, ιχθυοκαλλιέργειες, τουρισμός κ.ά.
Η ναυπηγική βιομηχανία στην ΕΕ σημαδεύεται από την ολομέτωπη επίθεση κατά των εργαζομένων μέσα από την εφαρμογή του σχεδίου επιβολής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι επιδοτήσεις προς όφελος των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων στα ναυπηγεία της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Φινλανδίας, που κατέχουν σχεδόν το σύνολο της παγκόσμιας ναυπήγησης κρουαζιερόπλοιων, με παραγγελίες για 22 κρουαζιερόπλοια, αξίας 11,22 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012-2016.
Επιδιώκεται ο πλήρης έλεγχος ναυπήγησης πολεμικών και εμπορικών πλοίων από ελάχιστο αριθμό επιχειρηματικών μονοπωλιακών ομίλων, που δραστηριοποιούνται βασικά στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία και τη Φινλανδία. Η ΕΕ ενισχύει τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων, στα πλαίσια της παραπέρα ενίσχυσης του στρατιωτικού της βραχίονα, προκειμένου να δυναμώσει τη θέση της στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό σε βάρος των λαών. Στα πλαίσια αυτά αξιοποιείται ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EDA).
Η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ και η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων οδήγησαν τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία σε πορεία διάλυσης, με οδυνηρές συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων, των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, την ώρα που οι Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι απολαμβάνουν μεγάλα προνόμια από το αστικό κράτος, κτίζουν εκατοντάδες καράβια στα ασιατικά ναυπηγεία.
Βασική επιδίωξη είναι τα λιμάνια με το σύνολο της δραστηριότητάς τους (ναυτιλία, λιμενεργασία, ναυπηγοεπισκευή) να αποτελούν οικονομικές ζώνες χωρίς κανένα εργατικό - ασφαλιστικό - συνδικαλιστικό δικαίωμα, αλλά και με ειδικό φορολογικό καθεστώς για τις επιχειρήσεις.
Με τις ευλογίες της ΕΕ έγινε η επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά, με τις ευλογίες της ΕΕ δρομολογείται η παραπέρα ιδιωτικοποίησή του, ενώ και ο Σκαραμαγκάς, που ανήκει τώρα στους Άραβες, είναι στα πρόθυρα του λουκέτου, αφού έκλεισε το εμπορικό τμήμα των ναυπηγείων και οι εργαζόμενοί του είναι μήνες απλήρωτοι, σχεδόν άνεργοι. Η προχτεσινή ανακοίνωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας ότι επετεύχθη συμφωνία με τον επενδυτή, δεν μας εφησυχάζει. Φυσικά θα περιμένουμε και την πιο αναλυτική ενημέρωση στην Επιτροπή της Βουλής την Πέμπτη. Από ό,τι όμως φαίνεται από την πρώτη ενημέρωση, η λύση που συμφωνήθηκε αφορά μόνο το θέμα της παραλαβής των υποβρυχίων, δεν διασφαλίζει τα ναυπηγεία, που οδηγούνται σε απαξίωση και καταβαράθρωση στο πλαίσιο της ΕΕ, ενώ τσακίζονται οι εργαζόμενοι σε αυτά. Οι εργασίες που απομένουν να γίνουν στα υποβρύχια, δεν θα διαρκέσουν για πολύ και δεν θα απασχολήσουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Τι θα γίνει με τις άλλες δραστηριότητες των ναυπηγείων; Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους; Ποιο θα είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς; Άλλωστε, με τις ευλογίες της ΕΕ έγινε η συμφωνία για τη χρηματοδότηση και τη ναυπήγηση εκατοντάδων πλοίων στα ναυπηγεία της Ασίας, όταν στην Ελλάδα δε βαρά ούτε σφυριά.
Φίλες και Φίλοι,
Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά και η "κόντρα" για τη μορφή που θα πάρει αυτή η ιδιωτικοποίηση, προσφέρεται πρώτα απ’ όλα για να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα οι εργαζόμενοι, για να δουν καθαρά ποιος είναι μαζί τους και ποιος είναι απέναντι, να επιλέξουν με ποιον να πάνε και ποιον να αφήσουν.
Κάποιοι κρύβονται πίσω από το σύνθημα "δημόσιος έλεγχος" για να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που θίγονται άμεσα από τις εξελίξεις.
Ο "δημόσιος έλεγχος" σε δεκάδες επιχειρήσεις, όπως στο αεροδρόμιο και σε άλλες πρώην ΔΕΚΟ, οδήγησε μόνο σε σκληρά μέτρα για τους εργαζόμενους. Δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα σε δικαιώματα και κατακτήσεις.
Δημόσιος είναι δήθεν ο έλεγχος στα περισσότερα λιμάνια της Ευρώπης, εκεί που στη διοίκηση είναι επαγγελματικοί φορείς, ενώσεις εργοδοτών, επιμελητήρια, Τοπική Διοίκηση. Σ’ αυτά τα λιμάνια η χρήση των λιμενικών δραστηριοτήτων έχει δοθεί στα μονοπώλια όπου θησαυρίζουν σε βάρος των εργατοϋπαλλήλων.
Μόνη κρυστάλλινη θέση είναι αυτή του ΚΚΕ που λέει χωρίς καμιά ταλάντευση για λιμάνια και ναυπηγεία αποκλειστικά λαϊκή περιουσία.
Φίλες και Φίλοι,
Η καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στο τσάκισμα των μικρών επαγγελματιών. Τα ερείπια θα παραμείνουν ερείπια, γιατί αυτό απαιτεί η καπιταλιστική κερδοφορία και η πολιτική της ΕΕ που υπηρετούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Άλλωστε, οι τελευταίες εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα επιβεβαιώνουν ότι πρέπει να υπάρχει από τη μεριά του λαού αγωνιστική δράση και ετοιμότητα για τα χειρότερα που είναι μπροστά. Ήδη ανοίγει και επίσημα θέμα νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, στο ασφαλιστικό σύστημα και τα Ταμεία που θα πληγούν από τη νέα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.
Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μη διανοηθεί να προχωρήσει σε τέτοιες ανατροπές, στην αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και στην ουσιαστική απαγόρευση του δικαιώματος στην απεργία.
Όμως την ίδια στιγμή καλούμε το λαό να σκεφτεί, να προβληματιστεί. Όλα αυτά που εμφανίζονται ως απαιτήσεις της τρόικας και ως μνημονιακές υποχρεώσεις είναι ή δεν είναι απαιτήσεις των κεφαλαιοκρατών και κατευθύνσεις της ΕΕ, που υπάρχουν προ μνημονίου και κρίσης;
Μήπως αυτές οι απαιτήσεις θα εξαφανιστούν όταν έρθει η ανάκαμψη και όταν το μνημόνιο τελειώσει, όπως υπόσχεται η κυβέρνηση; Θα εξαφανιστούν αν αναδειχτεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή θα μετατραπούν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, όλοι αυτοί που έχουν στα χέρια τους κλειδιά της οικονομίας, σε αρνάκια και σε φίλους των εργαζομένων;
Όχι. Αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο υπάρχει ΕΕ και καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που υποστηρίζουν και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, παλιά ή νεόκοπα.
Μόνο η λαϊκή οργάνωση και πάλη, με στόχο όχι γενικά και αόριστα αντιμνημονιακό, αλλά αντιμονοπωλιακό και αντικαπιταλιστικό, μπορεί να βάλει εμπόδια, να τους χαλάσει τα σχέδια. Αλλά και να συσπειρώσει δυνάμεις, να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για συνολικές ανατροπές, για να πάρει ο λαός στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, να την αναπτύξει με βάση τις δικές του ανάγκες. Αν δεν γίνει αυτό, οι όποιοι αγώνες θα ξεφουσκώνουν και θα εγκλωβίζονται σε κυβερνήσεις διαχείρισης, που θα συνεχίζουν το αντιλαϊκό έργο από εκεί που το σταμάτησαν οι προηγούμενες, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.
Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις προτάσεις τους, κλείνουν το μάτι στους κεφαλαιοκράτες, ότι τα κέρδη τους είναι διασφαλισμένα, ότι η εξουσία τους δεν απειλείται, είναι εξασφαλισμένη.
Απ’ αυτή την καπιταλιστική ανάπτυξη οι άνεργοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα.
Ο Πειραιάς της ναυτιλίας, της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, του λιμανιού, ζει από πρώτο χέρι τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της ανταγωνιστικότητας, της ονομαζόμενης "υγιούς επιχειρηματικότητας".
Η ανάπτυξη της ναυτιλίας και της λιμενικής δραστηριότητας συνοδεύεται από μεγάλες μειώσεις στα μεροκάματα, κατάργηση της μόνιμης δουλειάς, εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενους να καταστρέφονται πνιγμένοι στα χρέη.
Εκατοντάδες ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες οδηγούνται στην ανεργία.
Οι τιμές στα εισιτήρια της ακτοπλοΐας τραβούν την ανηφόρα, ενώ συνεχώς συρρικνώνεται η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα νησιά.
Το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο της χώρας είναι στα χέρια των μονοπωλίων.
Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού και σε συνδυασμό με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, συρρικνώθηκε η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Οι κρίσιμες υποδομές των ναυπηγείων μαραζώνουν, εξειδικευμένο ικανό και έμπειρο εργατικό δυναμικό βρίσκεται σε μακροχρόνια ανεργία, αφανίσθηκαν δεκάδες μικρές βιοτεχνίες της περιοχής.
Ούτε φυσικά η παραπέρα ανάπτυξη της λιμενικής δραστηριότητας στον Πειραιά θα λύσει προβλήματα για το λαό. Θα ενισχύσει την κερδοφορία των επιχειρήσεων και οπωσδήποτε την τάση συγκέντρωσης στον κλάδο της λιμενεργασίας, της φορτοεκφόρτωσης και κάθε άλλης υποστηρικτικής δραστηριότητας (κατασκευές υποδομών, εφοδιασμός πλοίων, συντήρηση και επισκευή πλοίων, προμήθεια καυσίμων, καινοτομία - νέες τεχνολογίες), σμπαραλιάζοντας κάθε μικρή επιχείρηση.
Οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν θα στηρίζονται σ' αυτούς τους βάρβαρους όρους εκμετάλλευσης. Μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι επιχειρηματικοί κολοσσοί που δραστηριοποιούνται στον κλάδο και στους συναφείς τομείς, στις θαλάσσιες μεταφορές και τις σχετικές υποδομές.
Φίλες και Φίλοι,
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους στην ΕΕ για όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις και υλοποιούν με σφοδρότητα την αντιλαϊκή πολιτική. Δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν η στάση του ΠΑΣΟΚ και στελεχών της ΝΔ, όπως του εκλεκτού δημάρχου της στον Πειραιά. Η διαφωνία τους είναι παραπλανητική για τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τα λαϊκά στρώματα. Ενώ συμφωνούν στην ουσία, διαφωνούν στο το ποιο τμήμα των μονοπωλίων θα αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.
Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να τρέφουν οι εργαζόμενοι για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί την κυβερνητική καρέκλα, γι’ αυτό από τη μια παραπλανεί και κοροϊδεύει τους εργαζόμενους και από την άλλη δίνει διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο ότι δεν κινδυνεύει, το αντίθετο ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο υπηρετεί με συνέπεια την πολιτική της ΕΕ, αλλά γίνεται και όχημα για να περάσουν οι αντεργατικές θέσεις μέσα στο λαό, να θέσουν οι εργάτες την πάλη τους κάτω από ξένη σημαία.
Αθωώνει την ΕΕ βγάζοντας λάδι την αντεργατική της πολιτική και κρύβοντας ότι έχει ψηφίσει μια σειρά αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως την Έκθεση του 2008 για την "Ευρωπαϊκή πολιτική για τα λιμάνια". Λέει ψέματα για την κατάσταση που επικρατεί στα ιδιωτικοποιημένα λιμάνια της Ευρώπης και τις συνέπειες στους εργαζόμενους.
Ενώ είναι στην αναμονή και μαζεύει συστάσεις ανά τον κόσμο από τους Ευρωπαίους και υπερατλαντικούς ιμπεριαλιστές, κάνει ό,τι μπορεί να τσακίσει το κίνημα, να υπονομεύσει τους εργατικούς αγώνες.
Γι’ αυτό υιοθέτησε τα επιχειρήματα μερίδας εργοδοτών ότι για την ανεργία στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη φταίνε τα ταξικά συνδικάτα και οι αγώνες. Γι’ αυτό χτύπησε πισώπλατα τους ναυτεργατικούς αγώνες χαρακτηρίζοντάς τους, διά στόματος Τσίπρα, "εξαλλοσύνες". Γι’ αυτό καλεί σε συμμαχία με εφοπλιστές και μεγαλέμπορους, που έχουν τσακίσει κατακτήσεις και δικαιώματα, καλεί δηλαδή σε συμμαχία με τον ένα πόλο των μονοπωλιακών συμφερόντων.
Στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να χρεωθεί και η πολιτική που εφαρμόζουν οι εκλεκτοί τους δήθεν "ακομμάτιστοι", "ανεξάρτητοι", "υπερκομματικοί" δήμαρχοι και στον Πειραιά. Τα έργα και οι ημέρες τους αποδεικνύουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική είναι ενιαία από το Ευρωκοινοβούλιο μέχρι το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο και εδώ στον Πειραιά.
Σε όλους τους δήμους εφαρμόζουν με συνέπεια την αντεργατική πολιτική, που έχουν συνθλίψει τους ανέργους και τα λαϊκά στρώματα με χαράτσια και δημοτικά τέλη. Υλοποιούν όλα τα προγράμματα της μερικής και κακοπληρωμένης εργασίας, τσακίζοντας τη σταθερή δουλειά με ΣΣΕ και δικαιώματα.
Έχουν συμφωνήσει στον αποκλεισμό όλου του θαλάσσιου μετώπου από τον Πειραιά έως το Πέραμα. Αυτές οι δυνάμεις διαλέγουν στρατόπεδο με τα συμφέροντα που συγκρούονται, δεν είναι με τους εργαζόμενους που υποφέρουν. Τους έχουν στο χέρι τα μονοπώλια που συγκρούονται, για να βάλουν με τη σειρά τους στο χέρι το φιλέτο του λιμανιού του Πειραιά.
Φίλοι και Φίλες,
Το ΚΚΕ δεν μπαίνει στο παζάρι της διαπραγμάτευσης για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, για το ποιο ποσοστό από τη δημόσια περιουσία θα παραδοθεί στα μονοπώλια. Αντιπαλεύει με συνέπεια κάθε ιδιωτικοποίηση, με οποιαδήποτε μορφή και εάν έρχεται.
Πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης του λαού για κάθε πρόβλημα. Υπάρχει πλήθος παραδειγμάτων από τη δράση των ταξικών σωματείων της Ζώνης και των ναυτεργατών για την απόκρουση της αντιλαϊκής λαίλαπας. Είναι πολλές και σημαντικές οι πρωτοβουλίες και οι κινητοποιήσεις για τα άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων
Το ΚΚΕ αποκάλυψε το ρόλο της ΕΕ και την πολεμά με συνέπεια χωρίς να καλλιεργεί αυταπάτες στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα ότι χωρίς ρήξη με την ΕΕ μπορεί να υπάρχουν φιλολαϊκές εξελίξεις. Δεν ψήφισε καμιά αντεργατική νομοθεσία, καμιά στρατηγική ή επιμέρους κατεύθυνση της ΕΕ, όπως έκαναν όλα τα άλλα κόμματα. Δε δεσμεύεται από καμιά αντιλαϊκή επιλογή.
Το ΚΚΕ απευθύνεται στο λαό που υποφέρει.
Μπορούμε να τους εμποδίσουμε; Να κερδίσουμε χρόνο;
Ναι, μπορούμε. Μπορούμε σήμερα να κερδίσουμε χρόνο, να εμποδίσουμε αντεργατικές, αντιλαϊκές εξελίξεις, όσο γίνεται. Βασική προϋπόθεση είναι να ενισχυθεί το ΚΚΕ, να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης υπέρ των λαϊκών, των ταξικών δυνάμεων. Όσο προχωρά μια τέτοια πορεία, όσο κερδίζει έδαφος η γραμμή της αναμέτρησης με τα μονοπώλια και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, τόσο θα μετρά αποτελέσματα η πάλη των εργατών και των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών. Μόνο έτσι μπορεί να δημιουργηθεί, να δυναμώσει σήμερα, μια ισχυρή εργατική, λαϊκή αντιπολίτευση, που θα βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, θα ανοίξει το δρόμο για γενικότερες ανατροπές.
Το ΚΚΕ θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να ανοίξει ο δρόμος μιας τέτοιας προοπτικής. Καλούμε τους εργαζόμενους και τους μικρούς ΕΒΕ να κλείσουν τα αυτιά τους στις Σειρήνες της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας, στο κλίμα αναμονής που καλλιεργούν δυνάμεις ότι με μια άλλη διαπραγμάτευση, με ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της ίδιας αστικής πολιτικής, τα πράγματα θα είναι καλύτερα.
Αντιπαλεύουμε τη λογική ότι "με τους αγώνες δε γίνεται τίποτα". Όσοι τα λένε αυτά παίζουν το αντιλαϊκό παιγνίδι τους. Καλλιεργούν τη λογική του μικρότερου κακού, σύροντας τη νέα βάρδια των εργατών στα λιμάνια "δουλειά να είναι και όπως να είναι". Πρώτα και κύρια οι κομμουνιστές στα συνδικάτα και οι ταξικές δυνάμεις θα πρωτοστατήσουν για να μην περάσει αυτό το κλίμα των όλο και πιο πολύ μειωμένων απαιτήσεων, υποταγής, μοιρολατρίας, που μας πάει κάθε φορά όχι σε κάτι έστω καλύτερο, αλλά μας οδηγεί μαθηματικά στα χειρότερα, στην κατρακύλα, σε νέα χαμένα χρόνια, σε πολλές χαμένες ευκαιρίες, που μόνο ο λαός μπορεί να δημιουργήσει αγωνιστικά και έτσι να μεγαλουργήσει».
Παρεμβάσεις από συνδικαλιστές
Ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, αναφέρθηκε στους αγώνες που έχουν γίνει εδώ και χρόνια από εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και φορείς της περιοχής του Πειραιά και έβαλαν φρένο στους σχεδιασμούς της ιδιωτικοποίησης. «Αυτοί οι αγώνες δείχνουν τις δυνατότητες που υπάρχουν όταν είναι μαζικοί και έχουν ταξικό προσανατολισμό. Υπάρχει όμως και η αρνητική πείρα της ιδιωτικοποίησης, της Cosco, και τι έχει συμβεί στον Πειραιά με τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, την κατάργηση μέτρων υγείας κι ασφάλειας, την απαγόρευση του συνδικαλισμού, τον αφανισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων», σημείωσε. Όσες φορές επικράτησαν στο κίνημα οι λογικές του μικρότερου κακού και του συμβιβασμού, οι συνέπειες ήταν πιο καταστροφικές, υπογράμμισε και συμπλήρωσε πως η πρόταση της ρήξης, της ανατροπής, αυτή που πρεσβεύει «ή με τα μονοπώλια ή με το λαό και τις κοινωνικές ανάγκες» μπορεί να βάλει εμπόδια και να αποτρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Τέλος, κάλεσε κάθε εργαζόμενο στο λιμάνι, στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα κατά των πολιτικών της ΕΕ που «του κλείνει το σπίτι», ψηφίζοντας παντού το ΚΚΕ. (Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Γιώργος Γεωργακόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας, χαρακτήρισε σημαντική τη στήριξη του ΚΚΕ όπως εκφράστηκε και με τη συγκέντρωση. «Υπάρχουν ιδιωτικοποιήσεις -όπως στο λιμάνι- που ξεκινούν με τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και φτάνουν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις και έχουν συνέπεια στις εργασιακές σχέσεις. Σε μια μορφή παραχώρησης στο λιμάνι, της Cosco, έχουμε δει και εκτιμήσει τα αποτελέσματα, χρόνια τώρα, ενός σκληρού μεσαιωνικού καθεστώτος», σημείωσε. Επίσης ανέφερε πως όλες οι λιμενικές δραστηριότητες θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσιες και όχι να είναι ιδιωτικοποιημένες και να υπάρχει κάποιος «δημόσιος έλεγχος». Αυτή είναι η θέση της Ομοσπονδίας, τόνισε, και σε αυτή την κατεύθυνση οι πρωτοβουλίες του ΚΚΕ, είναι δεδομένο ότι συμπαραστέκεται στους εργαζόμενους.(Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Σπύρος Στρομπούλας, πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Υπουργείου Ναυτιλίας, είπε πως και η συγκέντρωση του ΚΚΕ είναι ένα θετικό βήμα σε μια περίοδο όπου «ξεδιπλώνεται ένα σχέδιο που στοχεύει βήμα βήμα στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων αυτών που θεωρούνται κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό, η Ενέργεια, οι μεταφορές, τα λιμάνια, η Υγεία, η Εκπαίδευση». Τόνισε σχετικά με την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών πως «μένει αδιευκρίνιστο τι θα γίνει με μια σειρά υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται σήμερα στο λιμάνι, όπως οι υπηρεσίες της ακτοπλοΐας, η διαχείριση των αποβλήτων των πλοίων κ.ά. Όλες αυτές οι υπηρεσίες κρύβουν πίσω τους τζίρους πολλών εκατομμυρίων. Ταυτόχρονα πάει να εφαρμοστεί η χωροθέτηση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στο Πέραμα, αφού με τον περσινό νόμο 4150 θα πρέπει μια επιτροπή να ορίσει τα όρια της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Το πιθανότερο είναι ότι θα διατηρηθεί ένα πολύ μικρό μέρος της σημερινής Ζώνης για επισκευές και κατασκευές πλοίων και το υπόλοιπο να το δώσουν στην Cosco». Τέλος «υπογράμμισε πως όταν ξεκινάμε μια μάχη για να μην ιδιωτικοποιηθεί το λιμάνι, πρέπει να απαιτούμε ταυτόχρονα να φύγει η Cosco από το λιμάνι». (Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Γρηγόρης Μόφορης, πρόεδρος του Σωματείου ΕΒΕ Συνεργείων Αττικής και δημοτικός σύμβουλος Πειραιά με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», αναφέρθηκε «στις χιλιάδες βιοτεχνίες γύρω από το λιμάνι που ασχολούνταν με την επισκευή των πλοίων, στο εμπόριο που έδινε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε αυτοαπασχολούμενους κι εργαζόμενους». «Ζούμε από πρώτο χέρι τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, των μονοπωλίων, της ανταγωνιστικότητας και της υγιούς επιχειρηματικότητας. Η ανάπτυξη του λιμανιού και της γύρω δραστηριότητας συνοδεύεται από μεγάλες μειώσεις στα μεροκάματα, κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας, καταστροφή των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών οι οποίοι είναι πνιγμένοι στα χρέη», είπε. «Άνοιξε η όρεξη και στους δημάρχους οι οποίοι θέλουν είτε να γίνουν οι ίδιοι μέτοχοι στον ΟΛΠ, είτε να πάρουν κομμάτι από την πίτα. Σε αυτό πρωταγωνιστεί και ο δήμαρχος Πειραιά. Αφού πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, αφού μας έπνιξαν στα χαράτσια, συμφώνησαν με τον ΟΛΠ να υψώσει κάγκελα γύρω από την ειδική ζώνη και δεν αντιδρούν καθόλου στην παράδοση του λιμανιού. Τι θα γίνει με το κόστος των λιμενικών εγκαταστάσεων και ποιοι θα το πληρώσουν; Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους στα λιμάνια; Τι θα γίνει με τις μικρές βιοτεχνίες και τους μικρεμπόρους που δεν πουλούν ούτε βίδα πλέον; Για όλα αυτά δεν λένε τίποτα». (Δείτε εδώ βίντεο).
Ο Γιώργος Παπαβασιλείου, λιμενεργάτης και μέλος του ΔΣ της ΟΛΥΛΕ σημείωσε πως είναι σε «εξέλιξη η ιδιωτικοποίηση όλου του λιμενικού συστήματος της χώρας και αυτό αφορά και τα λιμάνια και την πλοήγηση και τη ρυμούλκηση, το δέσιμο και το λύσιμο των καραβιών. Αυτό έχει ξεκινήσει από το 1999, όταν ο ΟΛΠ μετατράπηκε σε ΑΕ, όταν μετά έγινε νοικάρης ο ΟΛΠ από ιδιοκτήτης, το 2003 όταν δόθηκε το 25% των μετοχών στο χρηματιστήριο και το 2008 όταν δόθηκε το ΣΕΜΠΟ στην Cosco. Σήμερα έχουμε το δόσιμο όλων των μετοχών. Έχει καμιά διαφορά για τους εργαζόμενους; Όχι. Η όποια αντιπαλότητα βλέπουμε μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι κάλπικη. Όμως και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τα λεγόμενα κρατικά μοντέλα, για σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τον ίδιο ωφελεί, το κεφάλαιο». Αυτή είναι η ανάπτυξή τους, είπε και κάλεσε τους εργαζόμενους να μην αποδεχτούν μοιρολατρικά τη «μαύρη» ανάπτυξη της ανεργίας, της πείνας, των αστέγων και να στηρίξουν τις λύσεις που προτάσσει το ΚΚΕ, την ανάπτυξη των εργαζομένων και της κοινωνίας.
