Η 1η Μάη είναι η μέρα που η παγκόσμια εργατική τάξη
τιμά αγωνιστικά τους νεκρούς εργάτες του Σικάγο, τους ηρωικούς αγώνες
και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στην ταξική πάλη με το
κεφάλαιο και τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, διατρανώνοντας την απόφασή
της να συνεχίσει ως το τέλος, ως τη νίκη.
Αποτελεί σύμβολο στον αγώνα των εργαζομένων για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο αιματοβαμμένος Μάης του 1886 και η ανεπανάληπτη
θυσία των εργατών του Σικάγο αποτελεί οδηγό για το σήμερα και τις νέες
μάχες που θα ακολουθήσουν, εμπνέει τους λαούς για τις μελλοντικές
ηρωικές σελίδες που θα γραφτούν.
Η 1η Μάη μας καλεί να προωθήσουμε ακόμα πιο
αποφασιστικά την ενότητα της τάξης μας, για την ανασύνταξη του εργατικού
- λαϊκού κινήματος, να οργανώσουμε τη δική μας αντεπίθεση. Να
δημιουργήσουμε τους όρους για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης.
Ο δικός τους πλούτος εξαρτάται από τη δική μας φτώχεια!
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι,
Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να έχουμε όλοι
δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και μεροκάματα, να εργαζόμαστε λιγότερες
ώρες, να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ζούμε
χωρίς το βραχνά της ανασφάλειας και της ανεργίας, να είμαστε καλυμμένοι
από ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντίδας.
Και όμως ζούμε με αδιάκοπο άγχος, ανασφάλεια και
κυνηγάμε τη ζωή από πίσω. Ανεργία, εξαθλίωση, κακοπληρωμένη εργασία,
ακριβοπληρωμένες και χαμηλής ποιότητας παροχές Υγείας και Παιδείας.
Κάθε εργάτης, νέος, άνεργος πρέπει να απαντήσει στο
ερώτημα τι φταίει και ζούμε στην απόγνωση, στην ανασφάλεια, στο άγχος,
χωρίς δικαιώματα. Έχει σημασία να γνωρίσουμε ολοκληρωμένα τις αιτίες που
οι συλλογικές συμβάσεις και οι μισθοί τσακίστηκαν, που θα εργαζόμαστε
μέχρι τα βαθιά γεράματα, που η ανεργία καλπάζει, που οι ελαστικές
εργασιακές σχέσεις πολλαπλασιάζονται και μονιμοποιούνται, που συντάξεις
και επιδόματα καταργούνται, που αμφισβητείται το δικαίωμα στην απεργία,
που ποινικοποιούνται οι αγώνες.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δώσουμε απάντηση, γιατί σε
αυτό το ερώτημα κυβέρνηση, ΕΕ, κυβερνητικός και εργοδοτικός
συνδικαλισμός, φιλόδοξοι και νέοι κυβερνητικοί διαχειριστές σκορπούν
σύγχυση και σκοταδισμό. Θεωρούν τη λαίλαπα που μας έπληξε αποτέλεσμα
κακής κυβερνητικής διαχείρισης και προσωρινή, μιλούν για στρεβλώσεις του
συστήματος.
Διαστρεβλώνουν, θέλουν να μας έχουν στο σκοτάδι!
Κανένας δεν βάζει στο στόμα του την πραγματική αιτία, τον έναν και
μοναδικό ένοχο που μας τσακίζει τη ζωή. Τον καπιταλισμό, τον
καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τα μονοπώλια! Ένα σύστημα σάπιο, που
έφαγε τα ψωμιά του, γι' αυτό και οι κρίσεις έρχονται, επανέρχονται και
βαθαίνουν.
Η απάντηση στο ερώτημα "τι φταίει και βασανιζόμαστε"
βρίσκεται στο γεγονός ότι τον παραγόμενο από εμάς πλούτο τον αρπάζουν
μια χούφτα καπιταλιστές, ότι κριτήριο της παραγωγής δεν είναι η κάλυψη
των λαϊκών αναγκών, αλλά η αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων
επιχειρηματικών ομίλων.
Τα συνεχόμενα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που προσφέρουν
τεράστια αύξηση κερδών και προνομίων στα μονοπώλια είναι όρος για να
ξεπεράσουν την κρίση τους. Οι εξελίξεις αυτές χτυπούν τη συντριπτική
λαϊκή πλειοψηφία, τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους
μικροβιοτέχνες και τους επαγγελματίες, τη νεολαία, τις γυναίκες. Τα
μονοπώλια και το σύστημά τους βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά, ξεκληρίζοντας
τους αγρότες από τη γη τους.
Για να βγει αλώβητος και νικητής ο λαός,
απαιτείται άμεση οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς και στους
κλάδους. Χρειάζεται να δυναμώσει ο συντονισμός του αγώνα, να αναπτυχθεί
ένα ορμητικό αγωνιστικό ποτάμι αντίστασης για να αναχαιτίσει την
κυβερνητική επίθεση, να γκρεμίσει μνημόνια και αφεντικά.
Κόντρα στο νέο και τον παλιό κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό
Το ΠΑΜΕ στέλνει ενωτικό μήνυμα προς όλους τους
εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Σας καλούμε να πάρετε
την υπόθεση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και τον προσανατολισμό του
εργατικού κινήματος στα δικά σας χέρια.
Οι εργαζόμενοι να απορρίψουμε εκείνες τις
συνδικαλιστικές ηγεσίες που 24 ώρες το 24ωρο μας καλούν να υποταχτούμε
στις αξιώσεις των μονοπωλίων. Να γυρίσουμε τις πλάτες στους
ξεπουλημένους συνδικαλιστές που έχουν γίνει οι καλύτεροι πλασιέ της
εκμετάλλευσης, μανιώδεις υποστηριχτές της "ανταγωνιστικότητας", σπέρνουν
σε κάθε τόπο δουλειάς το συντεχνιασμό, την απογοήτευση και τη
μοιρολατρία.
Να στείλουμε στον αγύριστο τον παλιό και νέο
εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που έχει ως σημαία τον
"ευρωμονόδρομο" και την "ταξική συνεργασία". Είναι οι καλύτεροι και οι
πιο έμπιστοι υπάλληλοι των αφεντικών για να μπορούν να πολλαπλασιάζουν
τα κέρδη τους χωρίς εμπόδια.
Σκλάβοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε!
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο
ΠΑΜΕ απλώνουν ασπίδα προστασίας γύρω από τα δικαιώματα της εργατικής
τάξης, δημιουργούν τις προϋποθέσεις να βρουν αγωνιστική διέξοδο και
προοπτική η αγανάκτηση και η ταλαιπωρία των εργαζομένων, για την
υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
Να στείλουμε μήνυμα σε μεγαλοεργοδοσία, κυβέρνηση,
κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό ότι είμαστε όρθιοι,
σκληροτράχηλοι, ανίκητοι για να υπερασπιστούμε τη ζωή και το μέλλον των
παιδιών μας.
Σήμερα όσο ποτέ, χρειάζεται να ενισχυθεί η συσπείρωση
στις γραμμές του αγώνα. Έχουν βάλει στο μάτι τη συνδικαλιστική δράση,
το δικαίωμα στην απεργία, στις διεκδικήσεις. Είναι ζήτημα επιβίωσης να
αποκρούσουμε την επίθεση στα νώτα του εργατικού κινήματος. Να μην
επιτρέψουμε να βάλουν χέρι στα σωματεία. Να οργανωθούμε σε αυτά, να
δυναμώσει η παρέμβασή τους. Να μην αφήσουμε την εργοδοσία να αλωνίζει
στους κλάδους και στους τόπους δουλειάς.
Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό
κίνημα, να ανατραπεί η γραμμή της ταξικής υποταγής, που νεκρώνει το σώμα
της εργατικής τάξης. Να ηττηθεί η γραμμή που απελπίζει και αποτρέπει
χιλιάδες εργαζόμενους και νέους να μπουν στους αγώνες και την ταξική
πάλη.
Τίποτα δεν έχει κριθεί! Ψηλά το κεφάλι!
Εργαζόμενε, εργαζομένη, νέε, άνεργε
Δείξε τη δύναμή σου! Βάλε φραγμό στη μόνιμη φτώχεια
που θέλουν να σε καταδικάσουν. Οι νέοι, οι νέες, οι μαθητές, οι
σπουδαστές, τα παιδιά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας δεν πρέπει να
προσαρμοστούν σε ένα μέλλον που προδιαγράφεται πολύ χειρότερο σε σχέση
με προηγούμενες δεκαετίες. Ο δρόμος ανάπτυξης που ζούμε σήμερα έχει
χρεοκοπήσει. Δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο ανέχεια και
ζόρια. Δεν υπάρχουν περιθώρια για μικροβελτιώσεις. Κίνητρο της
καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι το κέρδος μιας χούφτας επιχειρηματικών
ομίλων. Αυτό σημαίνει συμπίεση δικαιωμάτων, μόνιμη απόγνωση για τη
μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.
Εμείς είμαστε η τάξη που παράγει τον πλούτο! Χωρίς
τις σωματικές και πνευματικές μας δυνάμεις ο κόσμος θα απονεκρωθεί.
Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά. Πέρα από τα φυσικά φαινόμενα, ό,τι
κινείται στον κόσμο προέρχεται από τον δικό μας κόπο και ιδρώτα. Χωρίς
τη δική μας ενέργεια, θα σταματήσει να κινείται. Ό,τι έχει παραχθεί σ'
αυτό τον τόπο και ό,τι θα παραχθεί στο μέλλον, είναι αποτέλεσμα εργασίας
χιλιάδων εργαζομένων που δίνουν την ψυχή και το σώμα τους σε συνθήκες
άγριας ταξικής εκμετάλλευσης και πίεσης από το μεγάλο κεφάλαιο.
Εμείς να γίνουμε οι αφέντες του πλούτου που παράγεται.
Χωρίς εμάς δεν μπορεί να υπάρξει πλούτος. Δίχως όμως τους καπιταλιστές, μια χούφτα παρασίτων, μπορεί.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις
για μόνιμη σταθερή δουλειά, για μειωμένο ωράριο και αύξηση του
ελεύθερου χρόνου, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές στην
Υγεία, τη μόρφωση, τη λαϊκή στέγη, τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό,
περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για μισθούς και συντάξεις που θα
ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.
Μπορούμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο αντίστοιχο του
κόπου μας, της εργασίας μας, των προσδοκιών μας. Έναν κόσμο που δεν θα
μαστίζεται από πολέμους, από ανεργία, από ναρκωτικά, από άγχος και
ανασφάλεια. Όπου θα ζούμε ειρηνικά, ανθρώπινα, χωρίς εκμετάλλευση
ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς καταπίεση και τη βαρβαρότητα του συστήματος
που ζούμε.
Είμαστε η τάξη του παρόντος και του μέλλοντος.
Ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Έχουμε συμμάχους στα άλλα λαϊκά στρώματα.
Παλεύουμε για την ανασυγκρότηση σε ταξική βάση του συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος.
Προωθούμε τη λαϊκή συμμαχία με τους
αυτοαπασχολουμένους της πόλης και του χωριού, μικροπαραγωγούς όλων των
κλάδων, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας.
Ανοίγουμε το δρόμο για ένα ελπιδοφόρο αύριο.
Ζήτω η 1η Μάη!
Ζήτω η παγκόσμια εργατική τάξη!