Στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» παραπέμπει η κυβέρνηση τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για τα θέματα του κατώτατου μισθού και των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Ο υπουργός Εργασίας Πάνος Σκουρλέτης απηύθυνε πρόσκληση στις συνδικαλιστικές και εργοδοτικές ενώσεις ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ για την πραγματοποίηση τριμερούς συνάντησης, την Τετάρτη 15 Απρίλη στις 11 π.μ. στο υπουργείο Εργασίας.
Αντί η κυβέρνηση να φέρει άμεσα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στη Βουλή και εκεί να γίνει συζήτηση, το οποίο τόσο προεκλογικά, όσο και στις προγραμματικές δηλώσεις είχε δεσμευθεί ότι θα είναι από τις πρώτες της νομοθετικές παρεμβάσεις, τώρα προχωρά σε γύρο συζητήσεων με αυτούς που κατάργησαν τις ΣΣΕ (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ).
Στην πρόσκληση μάλιστα που έστειλε ο υπουργός στους φορείς σημειώνεται:
«Ο διάλογος, μάλιστα, για το ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων δεν θα εξαντληθεί με την τριμερή αυτή συνάντηση, διότι οι οργανώσεις σας θα έχουν τη δυνατότητα να εκφέρουν γνώμη και στο πλαίσιο της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, στην οποία θα σταλεί σύντομα το νομοσχέδιο για σχετική γνωμοδότηση». Νέος γύρος συζητήσεων, δηλαδή, και άγνωστο το πότε θα κατατεθεί το «περίφημο» αυτό νομοσχέδιο στη Βουλή.
Στο κείμενο που έστειλε ο υπουργός Εργασίας ναι μεν αναφέρει ότι «στο πρώτο στάδιο (1/10/15) αίρονται οι μισθολογικές διακρίσεις με βάση την ηλικία των εργαζομένων και αυξάνονται οι κατώτατες αμοιβές κατά 10,91% (650 ευρώ μεικτά ο μηνιαίος μισθός για τους υπαλλήλους και 29,05 ευρώ μεικτά το ημερομίσθιο για τους εργατοτεχνίτες).
Στο δεύτερο στάδιο (1/7/16) ο γενικός κατώτατος μισθός ορίζεται στα 751 ευρώ μεικτές αποδοχές για τους υπαλλήλους και το κατώτατο ημερομίσθιο στα 33,57 ευρώ για τους εργατοτεχνίτες», ωστόσο πουθενά δεν γίνεται λόγος για το αν και ποιους «μνημονιακούς» και άλλους αντεργατικούς νόμους θα καταργήσει, όπως οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και το όριο των απολύσεων.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχουν πικρή πείρα από τα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων» που στήθηκαν κατά καιρούς.
Οι περίφημοι «κοινωνικοί διάλογοι» για το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά, στους οποίους έσπευσαν πρώτοι και καλύτεροι οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, ήταν οι προάγγελοι επώδυνων ανατροπών. Σε όλες τις περιπτώσεις, οδήγησαν μόνο σε απώλειες την εργατική τάξη.
