Δρομολογεί μέτρα για την κατεδάφιση του Ασφαλιστικού και την ίδια ώρα επικυρώνει οδηγία της ΕΕ για την ενίσχυση του λεγόμενου «τρίτου (ιδιωτικού) πυλώνα»
Γίνεται έτσι ένα γενναίο βήμα στη συγκρότηση του λεγόμενου«τρίτου πυλώνα», που είναι στρατηγική κατεύθυνση της ΕΕ σε ό,τι αφορά τα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά συστήματα (οι άλλοι δύο «πυλώνες» είναι η κρατική σύνταξη - επίδομα και τα επαγγελματικά Ταμεία).
Το σχετικό νομοσχέδιο βρίσκεται στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή και αναμένεται να ψηφιστεί στην Ολομέλεια στα μέσα της ερχόμενης βδομάδας. Το νομοσχέδιο ενσωματώνει στο ελληνικό Δίκαιο το νέο ευρωενωσιακό πλαίσιο για την αγορά ασφάλισης«Solvency II», που αντικαθιστά το προηγούμενο. Η συγκεκριμένη οδηγία της ΕΕ αφορά όλα τα είδη ασφάλισης, όχι μόνο την ασφάλιση πραγμάτων, αλλά και την ασφάλιση προσώπων, όπως ξεκαθαρίζεται από το άρθρο 2 του σχεδίου νόμου.
Οπως, εξάλλου, αναφέρει η εισηγητική έκθεση, στόχοι της οδηγίας είναι: α) Η διευκόλυνση της ανάληψης και της άσκησης ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών δραστηριοτήτων, δηλαδή η μεγεθυσμένη του μεριδίου της ιδιωτικής ασφάλισης. β) Η κατάργηση των σημαντικότερων διαφορών μεταξύ των δικαίων των κρατών - μελών, δηλαδή η δημιουργία ενιαίας ευρωπαϊκής ασφαλιστικής αγοράς.
Οι βασικοί άξονες
Βασικοί άξονες της οδηγίας και του νομοσχεδίου είναι η θέσπιση νέων κανόνων κεφαλαιακής επάρκειας για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ ταυτόχρονα γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα για ενιαία αρχή εποπτείας. Σ' αυτή την κατεύθυνση, το νομοσχέδιο αίρει κάθε εθνικό μέτρο ή νόμο που περιορίζει την ελεύθερη εγκατάσταση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών σε χώρες της ΕΕ, επομένως και στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης.
Επιπλέον, στο όνομα της εύρυθμης λειτουργίας της ασφαλιστικής αγοράς, κυρίαρχο στοιχείο της οδηγίας που επικυρώνει το νομοσχέδιο είναι οι αυστηρότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις ασφαλιστικές εταιρείες και τις εταιρείες αντασφάλισης (εγγυώνται την κάλυψη των ζημιών τους), γεγονός που μαθηματικά οδηγεί σε εξαγορές και συγχωνεύσεις από τους μεγάλους ομίλους του κλάδου, δηλαδή σε μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου.
Στόχος είναι να μπορούν οι ασφαλιστικοί όμιλοι να ανταποκριθούν στις «μεγάλες ανάγκες» που θα προκύψουν «από τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις», σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση. Δηλαδή, από την αύξηση της πελατείας που θα προκύψει από τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ταυτόχρονα, με την οδηγία εισάγεται η έννοια των «επιλέξιμων επενδύσεων» από τους ασφαλιστικούς ομίλους, διευρύνοντας το πεδίο δράσης με επενδύσεις όπως αυτές σε έργα υποδομής, ενώ προβλέπονται και τα ανάλογα κίνητρα. Αυτό σημαίνει ότι οι παροχές (συντάξεις - υγεία) στους εργαζόμενους θα εξαρτώνται από την απόδοση της επένδυσης που θα κάνει η ασφαλιστική εταιρεία με το κομπόδεμά τους!
Σε κάθε περίπτωση, με το νομοσχέδιο ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, καθώς η παραπέρα εμπορευματοποίηση της Ασφάλισης μπορεί να αποτελέσει πεδίο τοποθέτησης υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων.
Ταυτόχρονα, το ίδιο το ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να αποτελέσει πεδίο άντλησης κεφαλαίων για την ενίσχυση της κερδοφορίας των ομίλων, αφού τα ασφάλιστρα κεφαλαιοποιούνται και αξιοποιούνται για καπιταλιστικές επενδύσεις. Ετσι, επί της ουσίας το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει την Ασφάλιση ως χρηματοπιστωτικό προϊόν.
Καταψηφίζει το ΚΚΕ
Κατά τη συζήτηση επί της αρχής, το μοναδικό κόμμα που δήλωσε ότι καταψηφίζει το κυβερνητικό νομοσχέδιο ήταν το ΚΚΕ. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι χαιρέτισαν το νομοσχέδιο και εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ψηφίσουν υπέρ, ενώ η ναζιστική Χρυσή Αυγή και η Ενωση Κεντρώων δήλωσαν επιφύλαξη. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση της εισηγήτριας της ΝΔ, Αν. Ασημακοπούλου, η οποία μίλησε για«μεταφορά του κράτους στον ιδιωτικό τομέα, που εμείς στηρίζουμε. Θέλουμε μικρό κράτος, που θα βάζει κανόνες και θα ενισχύει την ιδιωτική πρωτοβουλία».
Εκ μέρους του ΚΚΕ, ο ειδικός αγορητής Σάκης Βαρδαλής επισήμανε ότι «ταυτόχρονα με την προώθηση του εγκλήματος σε βάρος των κοινωνικο-ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, η κυβέρνηση έσπευσε να καταθέσει σαν πρώτο νομοσχέδιο της χρονιάς την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2009/138/ΕΚ, ώστε να συνδυάσει την πλήρη κατεδάφιση του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος και την παράδοσή του στους επιχειρηματικούς ομίλους».
«Το πραγματικό ερώτημα είναι: Η Ασφάλιση είναι εμπόρευμα ή δικαίωμα; Το πώς απαντάει κανείς σε αυτό το ερώτημα, δείχνει και με ποιον είναι» είπε, ενώ επισήμανε ότι πρόκειται για αποφάσεις που αποτελούν στόχους του κεφαλαίου και ήδη είχαν προαναγγελθεί με τη Λευκή Βίβλο, στην οποία αναφερόταν ότι «τα συνταξιοδοτικά συστήματα εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από τους ίδιους τους ασφαλισμένους, δηλαδή από τις εισφορές που θα δίνουν, τους φόρους που θα πληρώνουν, την αποταμίευση που θα κάνουν. Αυτές είναι οι βέλτιστες πρακτικές και το ευρωπαϊκό κεκτημένο που προσκυνάτε με κάθε ευκαιρία».
Πανηγυρίζουν οι ασφαλιστικές
Περιχαρής «καλωσόρισε», όπως ήταν αναμενόμενο, το νομοσχέδιο η Μαρ. Αντωνάκη, γενική διευθύντρια της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, μιλώντας χτες στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή, κατά τη διαδικασία της ακρόασης των φορέων. «Η ασφαλιστική αγορά την οποία εκπροσωπούμε, οι εταιρίες δηλαδή, είναι σύμφωνες με το σχέδιο νόμου», είπε και αποκάλυψε: «Εξάλλου μετείχαμε στη νομοπαρασκευαστική Επιτροπή» και γι' αυτό «δεν έχουμε να καταθέσουμε κάποια ειδική παρατήρηση»!
Η Γ. Σεληνιωτάκη, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εποπτείας Ιδιωτικών Ασφαλίσεων της Τράπεζας της Ελλάδας, έδωσε μία ακόμα πλευρά των σχετικών οδηγιών. Οπως ανέφερε, «είναι μια κοινοτική οδηγία που αφορά εταιρείες παροχής υπηρεσιών σε χώρες της ΕΕ, άρα σημαίνει ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες που εμείς έχουμε στην Ελλάδα ή ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες, μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες σε όλα τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ».
Πρόσθεσε, ακόμα, ότι επειδή το «Solvency II» βάζει τους κανόνες της εποπτείας σε επίπεδο ομίλου, «είναι μια δυνατότητα που πρέπει να την αξιοποιήσουμε. Τη συνεργασία μεταξύ των εποπτικών αρχών, την ανταλλαγή των πληροφοριών». Κατέληξε λέγοντας ότι «εμείς δεν εποπτεύουμε την κεφαλαιακή φερεγγυότητα των ΕΠΥ (εταιρείες Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών), η φερεγγυότητα εποπτεύεται σε επίπεδο μητρικής». Δηλαδή, σύμφωνα με όσα ανέφερε, αν μία εταιρεία που έχει έδρα τη Μάλτα δημιουργήσει υποκατάστημα στην Ελλάδα, την ευθύνη και εποπτεία έχει η Μάλτα!
