Οι μάχες που δόθηκαν από το Σεπτέμβρη στους τόπους δουλειάς για το
πανελλαδικό συλλαλητήριο και την πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη,
έδωσαν περισσότερα ζωντανά παραδείγματα για το ρόλο του παλιού και νέου
κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, που στέκεται εμπόδιο στην
οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων. Οι δυνάμεις αυτές απουσίαζαν
παντελώς από την προπαγάνδιση και την οργάνωση της απεργίας στους χώρους
όπου πλειοψηφούν. Οπου εμφανίστηκαν, το έκαναν για να υπονομεύσουν την
απεργία, σπέρνοντας αυταπάτες και εφησυχασμό. Ορισμένα χαρακτηριστικά
παραδείγματα είναι τα παρακάτω:
Υπονομεύεται και από τις δυνάμεις εκείνες που τάχα αντιπολιτεύονται την κυβερνητική πολιτική, όπως στην "Ενωση ΗΣΑΠ" που την πλειοψηφία έχουν δυνάμεις του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) - επειδή ως "αντιμνημονιακοί" υπέγραψαν σύμβαση με όρους μνημονίου και δεν υπάρχει λόγος για να γίνει απεργία - αλλά και οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών) που δεν μπορούν τάχα να πάρουν απόφαση γιατί πάνε για εκλογές».
Απέναντι σε αυτήν τη στάση, η Γραμματεία κάλεσε τους εργαζόμενους να βάλουν στην άκρη τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και να απεργήσουν. Στο κάλεσμά της ανταποκρίθηκαν πάνω από 550 εργαζόμενοι στα μπλε λεωφορεία και στα τρόλεϊ, επιβεβαιώνοντας ότι οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στέκονται εμπόδιο στις διαθέσεις τους για οργάνωση και ανάπτυξη του αγώνα.
1. Στη Δ' ΕΛΜΕ Αθήνας,
οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ έκαναν πρόταση στις 10 Νοέμβρη για τη σύγκληση
Γενικής Συνέλευσης, με θέμα την προετοιμασία της απεργίας και τη
συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτήν. Ολα τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ
απέρριψαν την πρόταση με διάφορες δικαιολογίες. Κοινός παρονομαστής ήταν
η άποψη ότι το ΠΑΜΕ μπορεί να έχει πλειοψηφική παρουσία στη γενική
συνέλευση και να προσθέσει και «κάτι άλλο» στο πλαίσιο της κινητοποίησης
που αποφάσισαν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ! Καθόλου τυχαία, τον
τόνο έδωσε η παράταξη των ΣΥΝΕΚ (στηρίζεται από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ). Ο
εκπρόσωπός της απαξίωσε το ρόλο των Γενικών Συνελεύσεων και κατέκρινε το
ΠΑΜΕ ότι θέλει να προωθήσει μέσα από το σωματείο «τη συνδικαλιστική και
πολιτική λογική του»!
2. Η Γραμματεία Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ
είχε έγκαιρα προτείνει στα σωματεία του κλάδου (λεωφορεία, τρόλεϊ,
μετρό, τραμ, ηλεκτρικός) να συνεδριάσουν τα ΔΣ και να γίνουν γενικές
συνελεύσεις για να ληφθούν αποφάσεις συμμετοχής στην πανελλαδική
απεργία. Σε ό,τι αφορά το ζήτημα μεταφοράς των διαδηλωτών στο κέντρο της
Αθήνας πρότεινε το εξής: «Μπορούμε να το λύσουμε με απεργιακά
οχήματα κατά μήκος των αξόνων του Λεκανοπεδίου και προς το κέντρο. Σε
αυτήν την κατεύθυνση διαθέτουμε όλους τους οδηγούς από τις επιτροπές
ΠΑΜΕ στο κάθε αμαξοστάσιο».
Τίποτα από αυτά δεν έγινε δεκτό. Αντιθέτως, όπως κατήγγειλε η Γραμματεία, η πανελλαδική απεργία υπονομεύθηκε «συστηματικά
από τις πλειοψηφίες των σωματείων. Υπονομεύεται από τις δυνάμεις του
κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ στο Συνδικάτο ΟΑΣΑ και στους
τεχνίτες ΟΣΥ, στα σωματεία του ΤΡΑΜ. Στο όνομα να μεταφέρουμε τους
διαδηλωτές! Υπονομεύεται στην "Ενωση ΗΛΠΑΠ" αφού "περιμένουν ακόμα" τι
θα αποφασίσει το Συνδικάτο.Υπονομεύεται και από τις δυνάμεις εκείνες που τάχα αντιπολιτεύονται την κυβερνητική πολιτική, όπως στην "Ενωση ΗΣΑΠ" που την πλειοψηφία έχουν δυνάμεις του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) - επειδή ως "αντιμνημονιακοί" υπέγραψαν σύμβαση με όρους μνημονίου και δεν υπάρχει λόγος για να γίνει απεργία - αλλά και οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών) που δεν μπορούν τάχα να πάρουν απόφαση γιατί πάνε για εκλογές».
Απέναντι σε αυτήν τη στάση, η Γραμματεία κάλεσε τους εργαζόμενους να βάλουν στην άκρη τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και να απεργήσουν. Στο κάλεσμά της ανταποκρίθηκαν πάνω από 550 εργαζόμενοι στα μπλε λεωφορεία και στα τρόλεϊ, επιβεβαιώνοντας ότι οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στέκονται εμπόδιο στις διαθέσεις τους για οργάνωση και ανάπτυξη του αγώνα.
3. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών
(πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΠΑΣΚΕ) προτίμησε αντί για
την απεργία να ασχολείται με τις εκλογές για το επαγγελματικό Ταμείο.
Γι' αυτό αρκέστηκε να βγάλει μια ανακοίνωση τρεις μέρες πριν την
απεργία. Την ίδια οδό ακολούθησε και το Σωματείο Ιατρικών Επισκεπτών Θεσσαλονίκης, με τους ίδιους συσχετισμούς.
4. Η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ,
μια μέρα πριν την απεργία, έβγαλε ανακοίνωση για να ενημερώσει ότι
προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας να ακυρωθεί η
επιστράτευση των εργαζομένων στην επιχείρηση, επειδή «αυτή τη στιγμή
δεν είναι δυνατό από κανέναν εργαζόμενο στη ΔΕΗ να απεργήσει, αλλά ούτε
να συμμετάσχει σε απεργία που προκηρύσσεται από υπερκείμενη τριτοβάθμια
συνδικαλιστική οργάνωση, όπως είναι η ΓΣΕΕ».
Με την
πρόφαση ότι έτσι «προστατεύει» τους εργαζόμενους από τυχόν συνέπειες, η
ΓΕΝΟΠ δεν κήρυξε απεργία, απορρίπτοντας την πρόταση που κατέθεσαν οι
ταξικές δυνάμεις στο ΔΣ. Αντί η Ομοσπονδία να κηρύξει την ανυπακοή στην
επιστράτευση και να καλέσει τους εργαζόμενους να απεργήσουν μαζικά,
ταμπουρώνεται πίσω από τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης.
5. Η Ενωση Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ),
που στη δύναμή της περιλαμβάνει περίπου 30.000 εργαζόμενους στο
Δημόσιο, συνεδρίασε μόλις πέντε μέρες πριν την απεργία, δήθεν για την
προετοιμασία της. Ευθύνη για αυτό φέρουν η Εκτελεστική Επιτροπή, όπου
την πλειοψηφία έχουν ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ και το προεδρείο, πρόεδρος του οποίου
είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστική περίπτωση εμπαιγμού των
εργαζομένων είναι και η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων που οργάνωσε μία
μέρα πριν την απεργία η ΑΔΕΔΥ στη Φωκίδα! Υπεύθυνος για τη σύσκεψη είχε
οριστεί συνδικαλιστικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό σε
τίποτα δεν εμπόδισε τον επικεφαλής του ΜΕΤΑ (δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ) στην
ΑΔΕΔΥ, στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο, να χαρακτηρίσει «γραμμή
ανατροπής» τη γραμμή της ΑΔΕΔΥ, μπερδεύοντας σκόπιμα την αναγκαία πάλη
των εργαζομένων με την προσδοκία του ΣΥΡΙΖΑ να υποτάξει το κίνημα στο
στόχο του να γίνει κυβέρνηση.