Πού θα πάει ο λογαριασμός;

Χτες, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Λαφαζάνης, συναντήθηκε με αντιπροσωπεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Μετάλλου (ΠΟΕΜ). Αφού του περιέγραψαν τα προβλήματα των εργαζομένων, ζήτησαν ξανά να παρέμβει η κυβέρνηση, για να μειωθεί το ενεργειακό κόστος για τις βιομηχανίες του κλάδου, με το επιχείρημα ότι η ανταγωνιστικότητά τους θα σώσει τις θέσεις εργασίας. Αλλο που δεν ήθελε ο Π. Λαφαζάνης να ανοίξει τέτοια συζήτηση! Απάντησε στη συνδικαλιστική αντιπροσωπεία ότι «βρίσκεται σε εξέλιξη η εκπόνηση ενός συνολικού σχεδιασμού με στόχο την ουσιαστική μείωση των τιμών Ενέργειας για όλους τους καταναλωτές (...) αλλά και ειδικότερα για τη βιομηχανία», ότι «τον Απρίλιο θα ανακοινωθούν μειώσεις κατά 15%, περίπου, στην τιμή του φυσικού αερίου» και ότι η «διακοψιμότητα» «θα εξεταστεί πολύ σύντομα σε ειδική σύσκεψη με όλους τους ενδιαφερόμενους». Ολα, λοιπόν, στο «πιάτο» των ενεργοβόρων βιομηχανιών, για τις οποίες ήδη «τρέχει» ένα πακέτο προνομίων και παροχών από την προηγούμενη κυβέρνηση, χωρίς αυτό να τις αποτρέψει από τις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις (βλέπε «εθελούσια» στη «Χαλυβουργική», διατήρηση των μειώσεων στη «Χαλυβουργία» κ.ά.). Μάλιστα, κυβέρνηση και εργατοπατέρες δε διστάζουν να πλασάρουν τα προνόμια αυτά με το επιχείρημα ότι θα βοηθηθούν τάχα οι εργαζόμενοι και οι καταναλωτές, για να τους κάνουν συνεργούς σε μέτρα που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, αλλά το λογαριασμό τον πληρώνουν οι ίδιοι.