ΠΑΜΕ Στελέχη της εργοδοσίας στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στις «εκλογές» του «σωματείου» Εμπορίου - Τροφίμων - Σούπερ Μάρκετ

«Στις προηγούμενες αρχαιρεσίες εκλέχθηκαν με την παράταξη του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) ως αντιπρόσωποι για τις δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις μια σειρά στελέχη.

Ενδεικτικά αναφέρουμε: Β. Κ., εξουσιοδοτημένος από το ΔΣ της επιχείρησης “ΑΒ Βασιλόπουλος” στην αγοραπωλησία αυτοκινήτων, Γ. Κ., υπεύθυνη συντονισμού τμήματος Ασφάλειας στην “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Π. Δ., εξουσιοδοτημένος από το ΔΣ της επιχείρησης “ΑΒ Βασιλόπουλος” για την αλληλογραφία και τα συστημένα, Σ. Σ., υπεύθυνος εξωτερικού ελέγχου “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Δ. Γ., περιφερειακός διευθυντής “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Κ. Μ., περιφερειακός διευθυντής “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Σ. Ξ., περιφερειακός διευθυντής “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Α. Λ., περιφερειακός διευθυντής “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Α. Π., περιφερειακός διευθυντής “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Ν. Κ., διευθυντής καταστήματος “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Ι. Λ., διευθυντής καταστήματος “ΑΒ Βασιλόπουλος“, Α. Μ., διευθύντρια καταστήματος “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Θ. Κ., διευθυντής καταστήματος “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Γ. Δ., διευθυντής καταστήματος “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Κ. Φ., διευθυντής καταστήματος “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Γ. Π., διευθυντής καταστήματος “ΑΒ Βασιλόπουλος”, Α. Σ., product manager “Σκλαβενίτης”.

Μεσοβδόμαδα ψήφισε και ο γγ, διευθυντής προσωπικού στον “Σκλαβενίτη”, ο οποίος ήταν και νέα εγγραφή! Η πλειοψηφία των παραπάνω είναι σήμερα και υποψήφιοι... Επίσης άλλοι τόσοι και συγκεκριμένοι, προσέρχονται και ψηφίζουν!

Ενδεικτικά, διαβάζουμε παρακάτω στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως για 2 από τα στελέχη της επιχείρησης "ΑΒ Βασιλόπουλος" που βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο και τις "απλές ευθύνες" που έχουν στο πλαίσιο της επιχείρησης (Δείτε τις φωτογραφίες παρακάτω). Αντίστοιχα άλλα στελέχη της επιχείρησης εκλέγονται από το επιχειρησιακό σωματείο του "ΑΒ Βασιλόπουλου", το οποίο συγγενεύει σε διαδικασίες και χειρισμούς με τον παραπάνω μηχανισμό.

Και όσον αφορά αυτό το μηχανισμό της εργοδοσίας που προσπαθεί να μπει με νύχια και με δόντια στις γραμμές των εργατών, θα υπάρχει και συνέχεια σε αποκαλύψεις.

Δεν έχουν καμία δουλειά οι εργοδότες στα εργατικά σωματεία!

Καλούμε όλα τα ΕΚ, τις Ομοσπονδίες, τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία να έρθουν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια αυτό το αίσχος και να πάρουν θέση. Δεν νοείται συνδικαλιστής - εργάτης που να μην πάρει θέση για αυτό που συντελείται αυτές τις μέρες».

ΠΑΜΕ «Έξω οι εργοδότες από τα σωματεία και το συνδικαλιστικό κίνημα»

«Δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις ως σήμερα έχουν βγάλει καταγγελίες για τις αρχαιρεσίες-παρωδία και την απροκάλυπτη παρέμβαση των εργοδοτών μέσα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα. Ανάμεσά τους όλα τα εργατικά κέντρα του Λεκανοπεδίου (Εργατικό Κέντρο Αθήνας, Εργατικό Κέντρο Πειραιά, Εργατικό Κέντρο Λαυρίου). Στην ΟΙΥΕ η πλειοψηφία του ΔΣ ζητά άμεση σύγκληση του οργάνου για τις τελευταίες εξελίξεις. Αντίστοιχο αίτημα για σύγκληση της ΕΕ της ΓΣΕΕ έχει κάνει η ΔΑΣ.

Παρά τη γενική κατακραυγή που υπάρχει, συνεχίζονται και κλιμακώνονται οι απαράδεκτες και άθλιες διαδικασίες που συντελούνται τις τελευταίες μέρες στις κατ’ όνομα αρχαιρεσίες του σωματείου-μηχανισμού της εργοδοσίας, έχοντας ως όπλο τη στήριξη της εργοδοσίας και των ανθρώπων της, αλλά και των δικηγόρων που εκτελούν χρέη δικαστικού αντιπροσώπου.

Θυμίζουμε:

• Πρόκειται για σωματείο-σφραγίδα χωρίς δράση, χωρίς ανακοινώσεις, με άγνωστη έδρα, χωρίς τηλέφωνα και ιστοσελίδα, χωρίς μαζικές διαδικασίες ποτέ και πουθενά. Και όμως σε αυτό το σωματείο-μηχανισμό στις προηγούμενες "ψήφισαν" πάνω από 5.000 εργαζόμενοι μέσω του μηχανισμού της εργοδοσίας. Μέσα από αυτές τις αρχαιρεσίες διαμορφώνονται οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα, στα δευτεροβάθμια όργανα, ακόμα και μέσα στη ΓΣΕΕ.
• Τις αρχαιρεσίες δεν τις διεξάγουν και τις οργανώνουν οι εργαζόμενοι. Τις διεξάγει ίδια η εργοδοσία χωρίς να κρατά τα προσχήματα.

Η ίδια η εργοδοσία είναι υποψήφιοι, οι ίδιοι εκλέγονται. Είναι οι ίδιοι που τρομοκρατούν, εκβιάζουν καθημερινά τους εργαζόμενους με απαράδεκτες μεθόδους για να νομιμοποιήσουν αυτή την άθλια διαδικασία. Η μεγαλοεργοδοσία των super market θέλει όχι μόνο να παρέμβει αλλά να ελέγξει πλήρως το συνδικαλιστικό κίνημα στον κλάδο.

Μέσα στα καταστήματα των super market τα διευθυντικά στελέχη πιέζουν με κάθε τρόπο για συμμετοχή απειλώντας με κυρώσεις, εκβιάζουν. Κεντρικά διευθυντικά στελέχη πλαισιώνουν όχι μόνο απλά το ψηφοδέλτιο, αλλά έρχονται, γράφονται και ψηφίζουν δίπλα στους εργαζόμενους. Πιο δίπλα ένα μπούγιο από το τμήμα προστασίας του "Σκλαβενίτη" υποδέχεται και επιβλέπει τις διαδικασίες.

• Γέφυρα για τη νομιμοποίηση όλων αυτών των διαδικασιών έχουν γίνει οι δικηγόροι που με χρέη δικαστικού λειτουργού έχουν την ευθύνη για τις "αρχαιρεσίες". Ήδη το ΠΑΜΕ έχει καταγγείλει ανοιχτά τις διαδικασίες-παρωδία με εργαζόμενους να προσέρχονται να ψηφίζουν με ανοιχτό μητρώο, χωρίς να πιστοποιείται από πουθενά ότι είναι εργαζόμενοι σε super market, με εκατοντάδες νέες εγγραφές εργαζομένων κάτω από την επίβλεψη των προϊσταμένων τους. Επιπλέον, οι νέες εγγραφές δεν καταγράφονται στο υπάρχον μητρώο αλλά σε παράλληλο, που κρατείται σε διαφορετική λίστα. Είναι προφανές ότι οι νέες εγγραφές δεν μπορούν να εγκριθούν από οποιοδήποτε ΔΣ, καθώς κατά τη διάρκεια των εκλογών δεν υπάρχουν όργανα.

Η αστεία δικαιολογία που έδωσαν οι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στην ΟΙΥΕ και στην πρόσθετη παρέμβαση που κατέθεσαν κατά την εκδίκαση των ασφαλιστικών ήταν πως έχει πρόβλημα το μηχανογραφικό σύστημα και πως οι πάνω από 1.500 εργαζόμενοι που συμπλήρωναν αίτηση εγγραφής είναι ήδη μέλη του σωματείου. Είναι προφανές ότι το διπλό μητρώο κρατείται για να αντικαταστήσει παλιά μέλη που έχουν στο χαρτί και δεν θα ψηφίσουν. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν δεκάδες ονομαστικές καταγγελίες εργαζομένων που επιβεβαιώνουν πως δεν ήταν μέλη του σωματείου.

• Σε όλο αυτό το άθλιο σκηνικό, η δικηγόρος και πρόεδρος της εφορευτικής επιτροπής, που είχε την ευθύνη των εκλογών, την προηγούμενη βδομάδα, πήρε ξεκάθαρη θέση στηρίζοντας το ψηφοδέλτιο της εργοδοσίας όχι μόνο κατά τη διάρκεια των "αρχαιρεσιών", αλλά δημόσια στηρίζοντας σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης τη δήλωση-λασπολογία και ψεύδους του γγ της ΟΙΥΕ.

Με την έναρξη των "αρχαιρεσιών" τη δεύτερη βδομάδα, το δικηγορικό επιτελείο που τις πραγματοποιεί "αναβαθμίστηκε". Στην παρέμβαση συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ από ΓΣΕΕ - ΕΚΑ -ΟΙΥΕ όχι μόνο αρνήθηκαν τον έλεγχο των διαδικασιών, αλλά φάνηκαν προετοιμασμένες και μιλημένες κάνοντας χυδαία επίθεση.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που εκλέγονται σε όλα τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος από αυτόν το μηχανισμό, πρωταγωνιστούν σε ένα εργοδοτικό όργιο αρχαιρεσιών που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με συλλογικές διαδικασίες, με τις αξίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Ο αντιπερισπασμός που επιχειρείται από αυτές τις δυνάμεις με παρέμβαση του σωματείου-μηχανισμού (που ξαφνικά ύστερα από κάμποσα χρόνια είδαμε ανακοίνωσή του), έχει την άθλια, παλιά και γνωστή αφετηρία που προσπαθεί να μετατρέψει το θύτη σε θύμα.

Είναι αυτοί που στηρίζονται και στηρίζουν το ψηφοδέλτιο της εργοδοσίας από διευθυντές καταστημάτων, περιφερειακούς διευθυντές, υπευθύνους ασφάλειας "Σκλαβενίτη", στελέχη που έχουν ευθύνη απέναντι στο νόμο για την επιχείρηση του "ΑΒ Βασιλόπουλος". Δίπλα σε αυτούς ένας μηχανισμός από υπευθύνους, συντονιστές ταμείων, υπευθύνους μαναβικής που γκρουπάρουν και εκβιάζουν τους εργαζόμενους, με λίστα και καταμερισμό. Και από πάνω βρίσκεται ο μπαμπούλας της ασφάλειας του "Σκλαβενίτη".

Μόλις σήμερα κατέθεσαν αίτημα για παράταση των "αρχαιρεσιών" κατά μια βδομάδα. Προφανώς η εργοδοσία δεν πρόλαβε να στείλει με την τρομοκρατία όλους τους εργαζόμενους και αναζητά επιπλέον μέρες. Γι’ αυτό και από χθες η πίεση στα καταστήματα έχει οξυνθεί.

Η επιρροή, η παρέμβαση και ο έλεγχος των αρχαιρεσιών από την εργοδοσία βγάζει μάτι, είναι απροκάλυπτος αλλά και προκλητικός, στοιχειοθετείται.

Δεν έχουν καμία δουλειά οι εργοδότες στα εργατικά σωματεία!

Καλούμε όλα τα ΕΚ, τις Ομοσπονδίες, τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία να έρθουν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια αυτό το αίσχος και να πάρουν θέση. Δεν νοείται συνδικαλιστής -εργάτης που να μην πάρει θέση για αυτό που συντελείται αυτές τις μέρες».

Τετάρτη 27.09.17 στις 18.30 στην πλατεία Κανάρη (Πασαλιμάνι) Συγκέντρωση ενάντια στο έγκλημα στο Σαρωνικό και την κυβερνητική πολιτική που το επέτρεψε

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ ΓΕΝΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΜΟΛΥΝΣΗ

ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ- ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΛΗΓΗΚΑΝ

Όλοι στη συγκέντρωση  την Τετάρτη 27 Σεπτέμβρη και ώρα 18:30 στην Πλατεία Κανάρη (Πασαλιμάνι) στον Πειραιά

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι,

Καταγγέλλουμε το έγκλημα στο Σαρωνικό που δημιουργήθηκε από το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ». Είναι σοβαρές οι επιπτώσεις στη ζωή της εργατικής τάξης και του λαού. Χιλιόμετρα ακτής και πυθμένα έχουν υποστεί ήδη τεράστια οικολογική καταστροφή εξ αιτίας της πετρελαιοκηλίδας που προκλήθηκε, με ανυπολόγιστες ζημιές, με μακροχρόνιες επιπτώσεις στην διατροφική αλυσίδα και θα χρειαστούν πολλά χρόνια ώστε οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι στην περιοχή να μπορούν να απολαμβάνουν και πάλι την θάλασσα καθαρή. Πολλοί μικροεπαγγελματίες της εστίασης και του τουρισμού - αυτοαπασχολούμενοι ψαράδες έπαθαν ζημιά.

Για το έγκλημα στο Σαρωνικό υπάρχει ένοχος: είναι οι εφοπλιστές και η κυβέρνησή τους.

Τα μεγάλα λόγια για τον Πειραιά που θα γίνει «πύλη εισόδου», «παγκόσμιος κόμβος» τα πήρε το μαζούτ και το πετρέλαιο στη θάλασσα. Επιβεβαιώνεται ότι τα μεγάλα καπιταλιστικά σχέδια, η ανάπτυξη του κεφαλαίου δε συμβαδίζει με τις ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού.

Υπέργηρα και ακατάλληλα πλοία, που μπορούν να γίνουν νεκροταφεία για ναυτεργάτες και επιβάτες, ανύπαρκτες υποδομές για πρόληψη και αποφυγή καταστροφών, έρχονται δίπλα στη διάλυση των ΣΣΕ, στη διάλυση του εργάσιμου χρόνου, στο ξεθεμελίωμα δικαιωμάτων, στην καταστολή.

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που συνεχίζουν την πολιτική σύμφωνα με την οποία όλα υποτάσσονται στο κέρδος, περιφρονώντας επιδεικτικά τους κανόνες ασφαλείας και αξιοπλοΐας των πλοίων, την ανάγκη για πρόσβαση του λαού στη θάλασσα. Η πολιτική τους εξυπηρετεί τους εφοπλιστές, το μεγάλο κεφάλαιο, που συνεχίζει να κερδοφορεί σε βάρος μας, χωρίς να υπολογίζει ανθρώπινες ζωές και περιβάλλον. Δίνουν άδεις αξιοπλοΐας σε σαπάκια, δεν κάνουν ελέγχους στους χώρους δουλειάς με αποτέλεσμα να μην τηρούνται στοιχειώδεις κανόνες, όπως το γεγονός ότι στο πλοίο που ναυάγησε υπήρχαν μόνο 2 ναυτεργάτες.

Το γεγονός ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν αντιμετώπισε τη ρύπανση επιβεβαιώνει ότι οι ανάγκες του λαού για προστασία από τέτοια φαινόμενα, δε χωράνε στις επιδιώξεις του κεφαλαίου για κερδοφορία. Ο κρατικός προϋπολογισμός, που απλόχερα δίνει δις ευρώ στο κεφάλαιο, είναι ιδιαίτερα φειδωλός όσον αφορά τις λαϊκές ανάγκες (σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές στην υγεία - στην παιδεία, στην προστασία του περιβάλλοντος κλπ.). Δεν είναι τυχαίο ότι και ο ελλιπής εξοπλισμός του λιμενικού δε δούλευε ολόκληρος για να αντιμετωπίσει την καταστροφή.

Η βύθιση του δεξαμενόπλοιου φέρνει στις μνήμες τις μεγάλες περιβαλλοντικές καταστροφές που έχει  η εξόρυξη πετρελαίου και η μεταφορά του, όταν αυτή γίνεται με γνώμονα το κέρδος, με χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξέδρας άντλησης πετρελαίου της BP, στο κόλπο του Μεξικό, που οδήγησε σε μια καταστροφή τεράστιας κλίμακας, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις σε εκατομμύρια εργαζόμενους, στην τοπική οικονομία, στο περιβάλλον.

Το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου, αποδεικνύει πως το κίνητρο του κέρδους δεν μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζόμενων, την προστασία του περιβάλλοντος. Ας σκεφτεί ο καθένας την έκταση και τις επιπτώσεις μιας καταστροφής σε μια εξέδρα άντλησης πετρελαίου π.χ. δυτικά της Πελοποννήσου ή Νότια της Κρήτης.   Γι’ αυτό το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για παραχώρηση της εξόρυξης των εγχώριων υδρογονανθράκων σε πολυεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους.

Η ρύπανση αυτή πρέπει να κινητοποιήσει αμέσως το λαό

Καμιά επανάπαυση. Η προστασία του περιβάλλοντος, που συνδέεται με τη ζωή της εργατικής τάξης και του λαού πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας.

Η διεκδίκηση μέτρων πρόληψης, η ασφάλεια στους χώρους δουλειάς και τα καράβια, η διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης για όσους έχουν πληγεί από την καταστροφή είναι υπόθεση όλων μας.

Τα μέτρα της κυβέρνησης είναι μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Μετά το ναυάγιο η κυβέρνηση αποφάσισε αντί να αυστηροποιήσει τους κρατικούς ελέγχους για την αξιοπλοΐα των πλοίων, να αναθέσει αυτή τη δουλειά στους ίδιους τους εφοπλιστές. Οι ίδιοι οι εφοπλιστές θα ελέγχουν τον εαυτό τους μέσα από ιδιωτικούς νηογνώμονες. Έχουμε πικρή πείρα από τέτοιες καταστάσεις. Ταυτόχρονα στηρίζει τους εφοπλιστές στην επιδίωξη τους για μείωση της οργανικής σύνθεσης των πλοίων, στο τσάκισμα των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, στην εντατικοποίηση της δουλειάς στα καράβια. Αυτά συνθέτουν ένα επικίνδυνο μίγμα, που μέσα του γεννιούνται οι προϋποθέσεις για νέα εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση του κεφαλαίου, παρά τα προπαγανδιστικά κόλπα που κατά καιρούς χρησιμοποιεί.

Καλούμε τους εργαζόμενους και το λαό

•    Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την άμεση αντιμετώπιση της ρύπανσης. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία να αναλάβει το κόστος, έτσι ώστε να μη μετακυλιστεί  στο λαό.
•   Πάλη για σταθερή δουλειά με δικαιώματα στους ναυτεργάτες, όπως και σε όλους τους κλάδους.
•     Να αντισταθούμε στα αναπτυξιακά σχέδια κυβέρνησης και άρχουσας τάξης, που θυσιάζουν την υγεία, το περιβάλλον και γενικότερα τα δικαιώματα των εργαζόμενων στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, να παλέψουμε για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, αυτόν που θα βάζει στο επίκεντρο τις ανάγκες μας και όχι το κέρδος.

,

Σεπτέμβρης 2017

Τα «λιμενεργατικά» της Καλαμάτας το 1934 (β' μέρος)

Στις 9 Μάη 1934, με διαταγή της τότε κυβέρνησης (Λαϊκό Κόμμα), ο στρατός χτύπησε τη διαδήλωση που έκαναν απεργοί λιμενεργάτες και μυλεργάτες στην Καλαμάτα. Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν επτά εργάτες νεκροί και πολλοί βαριά τραυματισμένοι.

Ο λόγος που ξεσηκώθηκαν οι εργάτες ήταν γιατί οι αλευροβιομήχανοι εγκατέστησαν ένα σιλό στο λιμάνι, που θα ξεφόρτωνε απευθείας στους αλευρόμυλους. Η χρησιμοποίησή του σήμαινε ότι οι μισοί περίπου λιμενεργάτες θα έχαναν τη δουλειά τους, ενώ από την πλευρά του κράτους και της εργοδοσίας δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για την προστασία όσων θα έμεναν χωρίς μεροκάματο.

Σήμερα παρουσιάζουμε το β' μέρος της σύντομης αναφοράς μας στα γεγονότα αυτά. Υπενθυμίζεται ότι αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα έπαιξαν οι τότε δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τμήμα των οποίων ήταν και οι αποκαλούμενοι «σοσιαλφασίστες».

Οι δολοφονίες των εργατών από τις δυνάμεις καταστολής προκάλεσαν κύμα οργής και αγανάκτησης. Η απεργία των λιμενεργατών και μυλεργατών της Καλαμάτας μετατράπηκε, ουσιαστικά, σε γενική απεργία στην περιοχή.

Γενική απεργία στην Καλαμάτα

Καθώς τα γεγονότα φουντώνουν, ο ανταποκριτής του «Ριζοσπάστη» μεταδίδει στην εφημερίδα: «Στο μεταξύ έχουν απεργήσει οι τσαγκαράδες, οι αρτεργάτες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και όλοι οι εργάτες των εργοστασίων και γενικά όλοι οι εργάτες της Καλαμάτας. Οι εργάτες αυτοί σχηματίζουν διαδήλωση και βάζουν πάνω σε μια σκάλα τα δύο πτώματα των εργατών που πέθαναν τη στιγμή που τους μετέφεραν στην κλινική, διαδηλώνουν στους δρόμους φωνάζοντας: "Κάτω οι δολοφόνοι, Κάτω οι κλέφτες."

(...) Ενώ η μάζα κατεβαίνει στην πόλη (...) οι σοσιαλφασίστες βγαίνουν στη μέση και φωνάζουν "Αυτά είναι άσκοπα...". Οι εργάτες χίμηξαν να τους λιντσάρουν με φωνές: "Κάτω οι πουλημένοι! Κάτω οι προδότες και τα τομάρια!"». Κατά τη διάρκεια της δολοφονικής επίθεσης «δύο φαντάροι έτοιμοι να πετάξουν τα τουφέκια, συλλαμβάνονται». Σε άλλη στιγμή «ένας λοχίας πετάει το όπλο του και περνάει με το μέρος των διαδηλωτών.

(...) Ο τόπος στρατοκρατείται ως τη μία το μεσημέρι, οπότε και πάρθηκαν τα πτώματα από τα πεζοδρόμια. Στο μεταξύ, όλη η δύναμη του συντάγματος με έφιππη και πεζή χωροφυλακή σε μικτά αποσπάσματα έχουν καταλάβει τα δημόσια κτίρια. Ολος ο εργαζόμενος λαός έχει ξεχυθεί στους δρόμους, πραγματοποιούν τις διαδηλώσεις, που διαλύονται βίαια και πάλι ανασυγκροτούνται.

(...) Αλλες ομάδες απεργών λιμενεργατών και μυλεργατών πολιορκούν το σπίτι του Πάστρα και του Τραβασάρου (σ.σ. αλευροβιομήχανοι) και σπάζουν τις πόρτες. Στου Πάστρα είναι έτοιμοι να ανέβουν απάνω, όταν καταφθάνει έφιππη χωροφυλακή κι αρχίζει τους πυροβολισμούς. Ταυτόχρονα, άλλοι εργάτες καταλαμβάνουν τα καμπαναριά των εκκλησιών. Ολες οι καμπάνες της πόλης χτυπάνε πένθιμα. Η αγανάκτηση έχει φτάσει στο κατακόρυφο. Στις συνοικίες σχηματίζονται μικροδιαδηλώσεις που τραβούν κάτω με το σύνθημα: "Κάτω ο ματοβαμμένος ελληνικός φασισμός"!

Στις 12 η ώρα ύστερα από απόφαση του νομάρχη και των αρχών η Καλαμάτα κηρύσσεται σε κατάσταση πολιορκίας (...) Οι αρχές για να καταστείλουν την εξέγερση των απεργών και του εργαζόμενου λαού της Καλαμάτας τηλεγράφησαν στο υπουργείο Στρατιωτικών που διέταξε να πάει στρατός στην Καλαμάτα από το Ναύπλιο και την Τρίπολη. Επίσης κήρυξαν το στρατιωτικό νόμο και η πόλη βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας».

Στις 10 Μάη η γενική απεργία στην Καλαμάτα συνεχίστηκε.

Χιονοστιβάδα αντιδράσεων

Η δολοφονική επίθεση προκαλεί πλήθος αντιδράσεων. Η Ενωτική ΓΣΕΕ κατήγγειλε την ομαδική σφαγή και απαίτησε από την κυβέρνηση την αποδοχή των αιτημάτων των εργατών, την απομάκρυνση των ενόπλων δυνάμεων, την τιμωρία των δολοφόνων, την αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων, την κατάπαυση των φασιστικών μέτρων.

Επίσης, απευθύνεται με γράμμα της στους απεργούς:

«Ταξικά αδέρφια,

η κυβέρνηση των τραπεζών, των αλευροβιομηχάνων και τσιφλικάδων, στην απαίτησή σας να περιφρουρήσετε το ψωμί των παιδιών σας σας δολοφόνησε ομαδικά όπως και τους εργάτες του Αλιβερίου και τους αγρότες Σάμου τον περασμένο χρόνο.

Αγωνιστείτε αλύγιστα. Στον αγώνα σας αυτόν η Ενωτική και τα τμήματά της βρίσκονται στο πλευρό σας.

Αποκηρύξτε την προδοτική Διοίκηση της Γενικής Συνομοσπονδίας που ο Γεν. Γραμματέας της Καλομοίρης προχτές στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ενώ σας τηλεφωνούσε έδινε το χέρι του στον υφυπουργό Στεφανόπουλο και τον διαβεβαίωνε πως θα τα καταφέρει να τορπιλίσει τον αγώνα σας. Στιγματίστε τους προδότες! Περιφρουρήστε την απεργία σας! Κι η νίκη θα είναι δική σας!»

Ταυτόχρονα, απευθύνει κάλεσμα στα συνδικάτα να εκφράσουν εμπράκτως την αλληλεγγύη και να προχωρήσουν σε απεργία. Στην αντίπερα όχθη, η ΓΣΕΕ και τα Ανεξάρτητα Συνδικάτα ενώ δημαγωγούν για 24ωρη γενική απεργία, δεν παίρνουν κανένα μέτρο για την προετοιμασία της, πνίγουν κάθε προσπάθεια κήρυξης των απεργιών στους διαφόρους κλάδους.

Στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 11 Μάη δεσπόζει ο τίτλος: «Κάθε σταγόνα αίμα εργατικό πρέπει να πληρωθεί ακριβά από τους δολοφόνους! Εργάτες! Εργαζόμενοι! διαμαρτυρηθείτε για το σφαγιασμό των αδερφών σας στην Καλαμάτα! Κατεβείτε κεραυνοβόλα σε απεργίες και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας!»

Οι εργάτες στον Πύργο, στο Γύθειο και σε άλλα μέρη κατέβηκαν σε γενική απεργία διαμαρτυρίας. Στο ίδιο πρωτοσέλιδο υπάρχει άρθρο με τον τίτλο «Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ». Σε αυτό σημειώνεται:

«Μιας μέρας ματοκύλισμα βοήθησε περισσότερο από 100 χρονών "ειρηνική" ζωή στο χτύπημα των μωραΐτικων παραδόσεων της "συντηρητικότητας" και της ταξικής "συμφιλίωσης" που καλλιεργούσαν η κεφαλαιοκρατία, τα "τζάκια" και οι πράκτορές τους στα μυαλά των εργατών και εργαζομένων της Πελοποννήσου. Οι εργάτες της Καλαμάτας αντίκρισαν με τα μάτια τους τον αληθινό εχθρό τους: τους αιμοβόρους βιομηχάνους το κράτος και τα λογής-λογής όργανά τους».

Στην Αθήνα μαζεύονται υπογραφές καταδίκης στις πανεπιστημιακές σχολές, ενώ γίνονται συγκεντρώσεις εργατών στη Νέα Ιωνία, στον Πειραιά και αλλού.

Στις 12 το μεσημέρι της 11ης Μάη γίνεται μεγάλη μαζική συγκέντρωση δυόμισι χιλιάδων εργατών μπροστά στο υπουργείο Εσωτερικών. Και σε αυτή η αστυνομία επιτέθηκε άγρια. Συνελήφθησαν 20 εργάτες ενώ η εργάτρια Ευγενία Γιαννοπούλου χτυπιέται σοβαρά.

«Θα συλλαμβάνεται κάθε κομμουνίζων»

Την ίδια μέρα, στην Καλαμάτα, 250 εργάτες ζήτησαν να αφεθούν ελεύθεροι οι συνάδελφοί τους Νιάρχος και Σταθάκος. Ο διοικητής της χωροφυλακής Αγγελέτος, δήλωσε ότι «δεν έχει όρεξη να παίξει με τους κομμουνιστές γιατί αυτοί καθοδηγούν την απεργία». Ακόμα, ότι θα «συλλαμβάνεται κάθε κομμουνίζων», ενώ ο ανώτατος διοικητής δήλωσε ότι σε περίπτωση που θα συγκροτηθεί συλλαλητήριο διαμαρτυρίας «θα πέσουν κι άλλα κορμιά».

Η εφημερίδα «Εστία» καλεί το κράτος να χτυπήσει «τους παράγοντας εκείνους, οι οποίοι δημιουργούν τον κομμουνισμόν, οι οποίοι διαιρούν τον Ελληνικό Λαό, οι οποίοι ευρύνουν τα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων χάσματα, οι οποίοι δηλητηριάζουν τας ψυχάς των εργατών, των στρατιωτών, των νέων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται διά τους αισχρούς των σκοπούς την υφισταμένην βεβαίως δυστυχία».

Η Ενωτική ΓΣΕΕ επέμενε στην πρότασή της να γίνει γενική πανεργατική απεργία, ωστόσο ΓΣΕΕ και Ανεξάρτητα Συνδικάτα συνέχισαν να κωλυσιεργούν. Ετσι η Ενωτική ΓΣΕΕ προχωρά μόνη της κήρυξη απεργίας στις 14 Μάη. Αμέσως μετά, ΓΣΕΕ και Ανεξάρτητα Συνδικάτα καταφεύγουν σε ελιγμό, ζητώντας να συμμετέχουν στην απεργία και γι' αυτό ζητούν να μετατεθεί κατά δύο μέρες, προκειμένου να προετοιμαστούν. Τελικά, ακυρώνουν την απόφασή τους τελευταία στιγμή σαμποτάροντας την απεργία.

Παρά τους προδοτικούς ελιγμούς της ΓΣΕΕ και των Ανεξάρτητων Συνδικάτων, υπολογίζεται ότι απήργησαν 25-35 χιλιάδες εργάτες! Τελικά, η απεργία έληξε με την ηγεσία του σωματείου των λιμενεργατών να προχωρά σε συμφωνία με την κυβέρνηση και τους αλευροβιομήχανους, πολύ πίσω από τα αιτήματα και τις ανάγκες τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Γενάρη του 1935 εργάτες που πρωτοστάτησαν στην απεργία δικάστηκαν. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, το δικαστήριο καταδίκασε τον λιμενεργάτη Χρ. Νιάρχο σε φυλάκιση 18 μηνών και 2 χρόνια εξορία στον Αγιο Ευστράτιο, τον Στάθη Σταθάκο σε φυλάκιση 10 μηνών, τον λιμενεργάτη Π. Αντώνακα και τον τσαγκάρη Γ. Ξενάκη σε φυλάκιση 7 μηνών. Οι κατηγορίες για μεν τον Χρ. Νιάρχο ήταν ότι «επωφελούμενος της απεργίας των μυλεργατών και λιμενεργατών προκάλεσε ταραχάς και συγκρούσεις», για δε τους υπόλοιπους ότι «προεκάλεσαν και διήγειρον κατά των νόμων και των νόμιμων διαταγών της αρχής»...

Τα «λιμενεργατικά» της Καλαμάτας το 1934 (α' μέρος)

Στις 9 Μάη 1934, με διαταγή της τότε κυβέρνησης, ο στρατός χτύπησε τη διαδήλωση που έκαναν απεργοί λιμενεργάτες και μυλεργάτες στην Καλαμάτα. Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν επτά εργάτες νεκροί και πολλοί βαριά τραυματισμένοι.

Τα γεγονότα στην Καλαμάτα επέδρασαν καταλυτικά στο απεργιακό κίνημα που ήδη είχε αναπτυχθεί μέσα στο 1934, μετά και την ανάληψη της διακυβέρνησης από το Λαϊκό Κόμμα (Μάρτης του 1933). Στις απεργίες που έγιναν το 1933, υπολογίζεται ότι συμμετείχαν 100 χιλιάδες εργάτες και το 1934 οι απεργοί έφθασαν τους 182 χιλιάδες. Πολλές από αυτές τις απεργίες, σημαδεύτηκαν από τις συγκρούσεις των εργατών με τις δυνάμεις καταστολής.

Στο α' όπως και στο β' μέρος μιας σύντομης αναφοράς στα γεγονότα της Καλαμάτας αναφερόμαστε στις αιτίες και στην εξέλιξη του απεργιακού αγώνα. Αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη αυτού του αγώνα έπαιξαν οι τότε δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τμήμα των οποίων ήταν και οι αποκαλούμενοι «σοσιαλφασίστες», που υπερασπίζονταν με σθένος τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας.

Οι μηχανές φέρνουν ανεργία στον καπιταλισμό

Από σύγχρονες ηλεκτρονικές σελίδες της περιοχής, αλιεύουμε τα εξής σημαντικά στοιχεία για την περίοδο πριν ξεσπάσει η απεργία: «Την εποχή εκείνη το ήμισυ σχεδόν του σιταριού της εγχώριας κατανάλωσης προερχόταν από εισαγωγές (για το λόγο αυτό, άλλωστε, και οι περισσότεροι αλευρόμυλοι βρίσκονταν κοντά στα μεγάλα λιμάνια).

(...) Επειδή τα μέσα εκφόρτωσης από τα πλοία σε εκείνα τα χρόνια ήταν ανύπαρκτα, υπήρχαν αρκετοί λιμενεργάτες που ασχολούνταν με αυτή τη δραστηριότητα.

Στις αρχές του 1934, όμως, παρουσιάστηκε στην Καλαμάτα το πρώτο "σιλό", ένας γιγαντιαίος απορροφητήρας ο οποίος ξεφόρτωνε το σιτάρι απευθείας στους αλευρόμυλους. Η χρησιμοποίηση των "σιλό" θα επέφερε δραματική ανεργία στις τάξεις των λιμενεργατών , οι οποίοι αμέσως αντέδρασαν με έντονες δημόσιες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.

Υπεύθυνος για την αντιμετώπιση της κρίσης ορίστηκε από την κυβέρνηση ο Στέφανος Στεφανόπουλος, υφυπουργός Οικονομικών, ο οποίος αρχικά έδωσε διαταγή να μη λειτουργήσει το "σιλό", ενώ αμέσως μετά κάλεσε τους αντιπροσώπους των εργοδοτών και των εργατών στην Αθήνα για να βρουν συμβιβαστική λύση».

Ο εκσυγχρονισμός των μέσων παραγωγής την εποχή εκείνη, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας, οδήγησε σε αύξηση της ανεργίας, όπως συμβαίνει πάντα στον καπιταλισμό. Απέναντι σ' αυτήν την εξέλιξη, η κυβέρνηση προσπάθησε να παρέμβει πυροσβεστικά προς όφελος της εργοδοσίας.

Σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη», «η επιτροπή ρυθμίσεως των λιμενεργατικών εργασιών, με τη συγκατάθεση του σοσιαλφασίστα αντιπροσώπου των εργατών πήρε απόφαση να ιδρυθεί Ταμείο Ασφαλίσεως, που θα μειώσει τον αριθμό των λιμενεργατών από 300 σε 150 και θα "αποζημιώσει" τους γέρους κι ανίκανους δίνοντας το ανώτατο 15.000 δρχ. εφ' άπαξ ή 1.000 δραχμές μηνιάτικη σύνταξη, χωρίς να ασφαλίζεται η ανεργία και η ασθένεια.

Οι πόροι του Ταμείου θα προέρχονται από κράτηση 2 δραχμών κατά τόνο στα εισαγόμενα και από την αποζημίωση της ρουφήχτρας. Το Ταμείο θα διοικείται από την επιτροπή ρυθμίσεων κι ένα μονάχα αντιπρόσωπο των εργατών. Τις συνελεύσεις που γίνονται οι σοσιαλφασίστες τις διαλύουν δικτατορικά χωρίς να παίρνεται καμιά απόφαση ενάντια στον αντεργατικό κανονισμό του Ταμείου».

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» κι άλλων εφημερίδων, οι λιμενεργάτες ζητούσαν 8 δραχμές για κάθε τόνο που ξεφορτώνονταν από τον απορροφητήρα, αναδρομικά από το 1928. Το αίτημά τους βασιζόταν σε συμφωνία που είχαν κάνει από τότε με την εργοδοσία, χωρίς όμως η τελευταία να την έχει τηρήσει. Αντίθετα, οι αλευροβιομήχανοι και η κυβέρνηση πρότεινα 6 δραχμές ανά τόνο και όχι αναδρομικά.

Οργιο κρατικής τρομοκρατίας

Οι λιμενεργάτες και οι μυλεργάτες δεν δέχθηκαν τη συμφωνία. Στο φύλλο του «Ριζοσπάστη» στις 7 Μάη αναφέρεται: «Οι λιμενεργάτες είναι ανάστατοι ύστερα από την άρνηση του υπουργείου να λύσει το ζήτημα της ρουφήχτρας σύμφωνα με τις απόψεις τους. Σε δύο συνελεύσεις που κάνανε μέχρι σήμερα εξέλεξαν δύο 10μελείς απεργιακές επιτροπές και αποφάσισαν να κατέβουν σε απεργία μόλις πλευρίσει βαπόρι στη ρουφήχτρα.

Η απεργιακή επιτροπή κυκλοφόρησε ανακοινωθέν στους επαγγελματίες που το υπέγραψαν δηλώνοντας πως τάσσονται αλληλέγγυοι με τους λιμενεργάτες . Επίσης οι μυλεργάτες οργανώνουν την απεργιακή τους πάλη διεκδικώντας μεροκάματο ίσο με των μυλεργατών του Πειραιά».

Η απόφαση για απεργιακό αγώνα δεν ήταν καθόλου εύκολη δεδομένων των συνθηκών κρατικής τρομοκρατίας που ήδη επικρατούσαν στην Καλαμάτα και σε όλη τη χώρα. Χαρακτηριστικά είναι τα εξής γεγονότα:

• Στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Καλαμάτα, όπου πήραν μέρος 1.000 εργάτες, «ισχυρή δύναμη πεζών και έφιππων χωροφυλάκων περιέζωσε το μέρος της συγκέντρωσης και απείλησε από αυτή τις εργάτριες. Οταν επιτροπή πήγε να επιδώσει το ψήφισμα στη νομαρχία, η αστυνομία δεν επέτρεψε στους εργάτες να παρουσιαστούν ομαδικά στη νομαρχία» («Ριζοσπάστης», 2 Μάη 1934).
• Στις 3 Μάη 70 εργάτες του εργοστασίου Οίνων και Οινοπνευμάτων απήργησαν, διεκδικώντας αύξηση μεροκάματου κατά 75%. «Η αστυνομία κατέλαβε το εργοστάσιο και το ιππικό έκανε επέλαση για να διαλύσει τους απεργούς, που συγκεντρώθηκαν έξω από το εργοστάσιο. Συνελήφθησαν δύο εργάτες που αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Οι απεργοί μένουν απτόητοι» («Ριζοσπάστης», 4 Μάη 1934).
• «Η απεργία των εργατών της εταιρίας Οίνων και Οινοπνευμάτων συνεχίστηκε και σήμερα. Χτες τη νύχτα ενώ οι απεργοί περιφρουρούσαν το εργοστάσιο τους επιτέθηκε δύναμη εφίππων και πεζών χωροφυλάκων. Οι απεργοί αμυνόμενοι αντεπιτέθηκαν και προκλήθηκε συμπλοκή, κατά την οποία τραυματίστηκε θανάσιμα εργάτης (...) Επίσης, συνελήφθησαν 16 απεργοί και τρεις γυναίκες που ακόμα κρατούνται» («Ριζοσπάστης», 5 Μάη 1934).

Και μετά την απόφαση για απεργία, η κυβέρνηση συνέχισε την παρελκυστική τακτική, ισχυριζόμενη ότι δεν θα πλευρίσει βαπόρι. Ο πρόεδρος του σωματείου των λιμενεργατών - ο «σοσιαλφασίστας Ζωάκος», όπως τον αποκαλούσε ο «Ριζοσπάστης» - ζήτησε από τους εργάτες να τον εξουσιοδοτήσουν για να ανέβει στην Αθήνα να κανονίσει τα ζητήματα. Ομως, οι εργάτες δεν το δέχτηκαν.

Η απεργία ξεκινά

Στις 7 Μάη οι μυλεργάτες κήρυξαν απεργία, διεκδικώντας μεταξύ άλλων αύξηση 40%. Στις 8 Μάη, περίπου στις 4.30 το απόγευμα, έφθασε στο λιμάνι σιτοφόρο βαπόρι. Με την άφιξή του δόθηκε το σύνθημα της γενικής απεργίας των λιμενεργατών , ενώ σε ένδειξη αλληλεγγύης οι επαγγελματίες της παραλίας κλείσανε τα μαγαζιά τους για δύο ώρες.

Για τα γεγονότα στις 8 Μάη ο «Ριζοσπάστης» αναφέρει: «Ολη η παραλία έχει γεμίσει από κόσμο (...) Δύο λόχοι πεζικού με πολυβόλα και όλη η πεζή και έφιππη χωροφυλακή έχουν αποκλείσει τη ζώνη όπου βρίσκεται το βαπόρι. Επίσης το σύνταγμα του πεζικού βρίσκεται σε επιφυλακή.

Οι λιμενεργάτες κάνανε αλλεπάλληλες επιθέσεις για τη διάσπαση της ζώνης. Ο πρόεδρος των λιμενεργατών Ζωάκος βρίσκεται σε συχνή επαφή με τις αρχές, τους ιδιοκτήτες των μύλων και το Εμπορικό Επιμελητήριο για το σπάσιμο της απεργίας. Η απεργιακή επιτροπή που κλήθηκε από το διοικητή της χωροφυλακής, δεν δέχτηκε να πάει. Οι μυλεργάτες συνεχίζουν και αυτοί την απεργία τους».

Μέχρι αργά τη νύχτα, δυόμισι χιλιάδες άτομα μαζί με τους απεργούς βρέθηκαν στην παραλία. Στις 9 Μάη 1943 ο στρατός δολοφονεί επτά εργάτες και τραυματίζει δεκάδες. Στο φύλλο του «Ριζοσπάστη» στις 10 Μάη 1934 καταγράφεται η μαρτυρία του ανταποκριτή του για όσα έγιναν στις 9 Μάη:

«Στις 5 το πρωί οι λιμενεργάτες άρχισαν να συγκεντρώνονται στο λιμάνι με επικεφαλής την απεργιακή τους επιτροπή για την περιφρούρηση της απεργίας τους (...) Ολες οι αρχές βρίσκονται στο πόδι μαζί τους και οι δήμιοι αλευροβιομήχανοι Τραβασάρος, Πάστρας κλπ.

Η απεργιακή επιτροπή που ήρθε σε επικοινωνία χτες τη νύχτα με το νομάρχη και τις άλλες αρχές πήρε την απάντηση: "ΘΑ ΣΑΣ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ, ΠΑΛΙΟΣΚΥΛΑ! ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΙΤΗΜΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΧΤΟ. Η ΡΟΥΦΗΧΤΡΑ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΜΥΛΩΝ ΜΑΣ!"».

Χτύπημα στο ψαχνό...

Οταν στις 8 το πρωί η ρουφήχτρα έβαλε μπροστά, μια ομάδα 15 εργατών μπαίνουν σε μια μαούνα για να πάνε στο σιτοφόρο βαπόρι. Φθάνοντας 15 μέτρα κοντά ρίχτηκε ομοβροντία πυροβολισμών. Να πώς περιγράφει ο «Ριζοσπάστης» τα γεγονότα:

«Ενας λιμενεργάτης μέσα στη μαούνα είναι βαριά τραυματισμένος. (...) Ο εργάτης που τράβαγε το κουπί της βάρκας πέφτει νεκρός και άλλοι τραυματισμένοι μέσα στη μαούνα (...) Οι εργάτες που βρίσκονται στην ξηρά πυροβολούμενοι από το οπλοπολυβόλο δεν υποχωρούν. Με ρόπαλα και πέτρες επιτίθενται φωνάζοντας: "Κάτω οι δολοφόνοι! Κάτω οι τύραννοι! Κάτω οι φασίστες!". Η θεριστική βολή και τα πυρά ομαδόν συνεχίζονται. Αλλοι δύο εργάτες ξαπλώνονται νεκροί στο πλακόστρωτο.

Ο υπολοχαγός Στεφανάκος φυτεύει μια σφαίρα στο κορμί του ξαδέρφου του λιμενεργάτη Στεφανάκου (...) Το πυρ συνεχίζεται με μανία. Οι εργάτες διασκορπίζονται, αλλά πάλι ξανασυντάσσονται. Αλλοι πέφτουν στη θάλασσα για να σώσουν τους δικούς τους, που για να γλυτώσουν από τους πυροβολισμούς είχαν πέσει από τη μαούνα στη θάλασσα.

Τα πτώματα των σκοτωμένων οι εργάτες τα βγάζουν από τη θάλασσα και συγκεντρώνονται φωνάζοντας: "Κάτω οι δολοφόνοι! Κάτω οι τύραννοι!" (...) Βάζουν τα πτώματα πάνω σε μια σκάλα ενώ ένα αυτοκίνητο μεταφέρει εφτά θανάσιμα τραυματισμένους στην κλινική του Μάντζαρη. Οι εργάτες, με τα πτώματα των σκοτωμένων με κόκκινες και μαύρες σημαίες από τα τσεμπέρια των γυναικών ξεκινούν για την πόλη φωνάζοντας: "Ατιμοι δολοφόνοι. Θα μας το πληρώσετε".

Ολοι οι εργάτες τραγουδούν το πένθιμο εμβατήριο: "Επέσατε θύματα αδέρφια εσείς"... και η μάζα όλο και μεγαλώνει ανεβαίνοντας από την οδό Αριστομένους για την Καλαμάτα (...) Οταν το αυτοκίνητο που μετέφερε τους τραυματίες έφτασε έξω από την κλινική του Μάτζαρη, πέθαναν οι δύο από αυτούς»...

ΛΙΜΑΝΙΑ Την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Βόλου ανακοίνωσε ο υπουργός Ναυτιλίας

Το λιμάνι του Βόλου παίρνει σειρά στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων που έχει «ανοίξει» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της στην προώθηση των σχεδιασμών των μονοπωλιακών ομίλων.

Η ιδιωτικοποίηση ανακοινώθηκε την περασμένη Πέμπτη από τον υπουργό Ναυτιλίας, Π. Κουρουμπλή, κατά την επίσκεψή του στον Οργανισμό Λιμένα Βόλου (ΟΛΒ), ανακοίνωση που επικροτήθηκε τόσο από κυβερνητικούς βουλευτές όσο και βουλευτές της ΝΔ, εκπροσώπους της Περιφέρειας και βέβαια επιχειρηματίες (ναυτικοί πράκτορες, ναυπηγοεπισκευαστικές εταιρείες, εταιρείες ρυμουλκών κ.ά.), που ήταν παρόντες στη σχετική εκδήλωση.

Σύμφωνα με δελτίο Τύπου του υπουργείου Ναυτιλίας που εκδόθηκε χτες, ο Π. Κουρουμπλής, αφού βάφτισε την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού «αξιοποίηση», είπε ότι αυτή «θα γίνει με τη διαδικασία των υποπαραχωρήσεων». «Η ίδια διαδικασία θα ακολουθηθεί και στον τομέα της κρουαζιέρας, είπε, και οι εταιρείες που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον για να κατασκευάσουν υποδομές, θα αποπληρωθούν με την προνομιακή χρήση των λιμενικών εγκαταστάσεων».

Απογειώνοντας την πρόκληση, «είδε» «αναβάθμιση της ακτοπλοΐας τα δύο τελευταία χρόνια» στις Σποράδες και συνολικά «στο Αιγαίο», προσθέτοντας ακόμα ότι «τα χρήματα που δαπανούνταν στον κλάδο», εννοώντας τα εκατομμύρια «ζεστού χρήματος» που τσεπώνουν οι εφοπλιστές με την πατέντα των άγονων γραμμών, «κάποτε εξυπηρετούσαν τους εφοπλιστές, ενώ τώρα εξυπηρετούν την κοινωνία»! Ο υπουργός βλέπει αναβάθμιση, όταν δύο ακτοπλοϊκά καράβια «βγήκαν εκτός» μέσα σε διάστημα 15 ημερών από ναυτικά ατυχήματα (σε Ιο και Σίφνο), όταν οι εφοπλιστές, με αβάντα την πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης, έχουν αποδεκατίσει τον ακτοπλοϊκό στόλο, με αποτέλεσμα να εξαντλούνται πληρώματα και πλοία και ενώ οι τιμές των ακτοπλοϊκών είναι «άπιαστες» για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Σε ανακοίνωσή της, η ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ τονίζει ότι στην επίσκεψη του Π. Κουρουμπλή, πίσω από τον τίτλο «υποπαραχωρήσεις» βρίσκεται «η παράδοση υπηρεσιών του λιμανιού του Βόλου στα μονοπώλια». Οι διαβεβαιώσεις του υπουργού ότι «θα παραμείνει ο έλεγχος του Δημοσίου», σημειώνει η ΤΕ, αποκαλύπτει ότι το λιμάνι, είτε με δημόσιο έλεγχο είτε όχι, θα «θα εξυπηρετεί εξίσου τους διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους»

Τονίζει ότι τα λιμάνια και συνολικά οι υποδομές της χώρας θα μπορούν να γίνουν μοχλός ανάπτυξης για τη λαϊκή ευημερία και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων, «όταν υποταχθούν σε έναν επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών». Καλεί εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες, να μπουν μπροστά ώστε να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης, δυναμώνοντας «την κοινωνική τους συμμαχία, με ισχυρό ΚΚΕ».

Για το εργατικό ατύχημα λιμενεργάτη

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ   ΕΝΟΤΗΤΑ   ΛΙΜΑΝΙΩΝ

E-mail: d.e.limanion@gmail.com    http://de-limanion.blogspot.gr/

Δελτίο Τύπου                             

Πειραιάς 01.09.2017

Λίγες ώρες μετά το θάνατο του συναδέλφου στις προβλήτες της Cosco, ένα ακόμη εργατικό ατύχημα έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα των θυμάτων της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Συνάδελφος λιμενεργάτης τραυματίσθηκε κατά την διαδικασία εκφόρτωσης παλετών στο λιμάνι της Ελευσίνας  και διακομίστηκε στο Θριάσιο Νοσοκομείο.  

Η εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς, τα ελλειπή μέτρα προστασίας και ασφάλειας των εργαζομένων, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης εργαζομένων χωρίς εκπαίδευση πρέπει να βρουν την απάντηση μας. 

Συσπειρωνόμαστε στα σωματεία μας, ενισχύουμε τις ταξικές δυνάμεις, αλλάζουμε τους συσχετισμούς, παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας για:

Ενιαία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τους εργατοϋπαλλήλους σε όλα τα λιμάνια της χώρας , με άμεση κάλυψη των απωλειών και ικανοποίηση των  σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Να παρθούν μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια στους εργασιακούς χώρους.

Διασφάλιση των θέσεων εργασίας και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. 

Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργατοϋπαλλήλους σε όλα τα λιμάνια της χώρας. 7ωρο-5μερο- 35ωρο.

Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών – αντεργατικών νόμων όλων των μνημονίων. Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.