Μπροστά
στις εκλογές ήταν παραπάνω από βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξεσκονίσει τις
αντιμνημονιακές - ξεφτισμένες - «παντιέρες». Η «κατάργηση του
μνημονίου», υπόσχεση ξεχασμένη για πολύ καιρό, αποτελεί τη μόνιμη επωδό
των δημόσιων παρεμβάσεων ορισμένων κεντρικών στελεχών του, ιδιαίτερα
όσων ανήκουν στη λεγόμενη μειοψηφία της «Αριστερής Πλατφόρμας». Όσοι
ακούνε, αφελώς, πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται την κατάργηση όλων
εκείνων των αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων που έφεραν τα πάνω κάτω στη
ζωή τους. Ανεξάρτητα απ' το ότι η θολή αντιμνημονιακή ρητορική δε
σηματοδοτούσε ποτέ μια γραμμή σύγκρουσης με το κεφάλαιο, παρ' όλα αυτά
έχει σημασία να δούμε τι εννοούν όταν λένε «κατάργηση του μνημονίου».
«Κατάργηση του μνημονίου σημαίνει εφαρμογή του
Προγράμματος της Θεσσαλονίκης», δήλωσε πριν από λίγες μέρες ο
Στρατούλης. Θυμίζουμε απλώς ότι το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης
πρωτοπαρουσιάστηκε ως το πρόγραμμα των πρώτων ημερών της κυβέρνησης του
ΣΥΡΙΖΑ για την άμεση αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης» και όχι ως
το ολοκληρωμένο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έλεγαν λίγο μετά στελέχη του.
Από τότε, βέβαια, πολλά άλλαξαν.
Ο Π. Λαφαζάνης, χτες το πρωί στον ΣΚΑΪ στην ερώτηση
εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση τηρήσει τις συμφωνίες που έχουν συνομολογηθεί
με τους «εταίρους», καταρχήν σφυρίζει κλέφτικα, με απαντήσεις όπως «η
χρηματοδότηση που μας έχει δοθεί δεν έχει δοθεί μόνο προς το συμφέρον
της Ελλάδας ... γίνεται και για το δικό τους συμφέρον». Όταν η ίδια
ερώτηση επανέρχεται, δηλώνει «εμείς είπαμε, το μνημόνιο θα καταργηθεί,
είναι ετεροβαρής συμφωνία για τη χώρα, δεν είναι προωθητική για την
Ελλάδα». Στην ερώτηση, όμως, αν θα τηρήσουν τη δανειακή σύμβαση απαντά
«για τη δανειακή που ρωτάτε θα την επαναδιαπραγματευτούμε σε κατεύθυνση
διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους ... η διαγραφή είναι θέμα
εθνικής και κοινωνικής επιβίωσης ... εμείς δεν θέλουμε να διακόψουμε τη
δανειακή σύμβαση, θέλουμε επαναδιαπραγμάτευση ... και πιστεύουμε ότι μια
πρωτοβουλία σε όλη την Ευρώπη για την ανάγκη και διαγραφής χρεών
γενικότερα ότι μπορούμε να έχουμε θετικό αποτέλεσμα».
Η ασάφεια, η γενικολογία και τα τερτίπια των στελεχών
του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν το πράγμα σαφές: Μην περιμένει ο λαός, οι εργαζόμενοι
καμιά κατάργηση του αντιλαϊκού - αντεργατικού πλαισίου, καμιά ανάκτηση
όσων έχασαν την περίοδο της κρίσης πληρώνοντάς την ακριβά προς όφελος
του κεφαλαίου. Για τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα για τα στελέχη του που
εμφανίζονται ως «αριστερότερα», κατάργηση του μνημονίου σημαίνει ψίχουλα
προς την ακραία φτώχεια που συμπεριλαμβάνονται στις εξαγγελίες της
Θεσσαλονίκης. Κατάργηση του μνημονίου σημαίνει αναδιαπραγμάτευση της
δανειακής σύμβασης (με βάση το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, όπως δηλώνει άλλο
στέλεχός του) και όχι ακύρωσή της ή διακοπή της! Κατάργηση του
μνημονίου σημαίνει επίλυση του ετεροβαρούς χαρακτήρα της συμφωνίας, εις
βάρος τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου, με ρύθμιση του χρέους («κούρεμα»
λέει ο Λαφαζάνης, 5ετές μορατόριουμ λένε Μηλιός - Δραγασάκης), που
διαμαρτύρονται για τη συνέχιση της μνημονιακής συμφωνίας, για τη μη
ρύθμιση του χρέους που εμποδίζει την ενίσχυσή τους με ρευστό. Τέτοιου
είδους «έξοδο από το μνημόνιο» επιδιώκει και η σημερινή συγκυβέρνηση, σε
τέτοια ζητήματα δεν προέκυψε συμφωνία με την τρόικα.
Απ' την παραδοχή τους και μόνο ότι θα διατηρήσουν τη
δανειακή σύμβαση συνάγεται το συμπέρασμα ότι κανένα αντιλαϊκό μέτρο δεν
πρόκειται να καταργήσουν. Γιατί, όπως με σαφήνεια διακηρύσσεται απ' τον
πρόλογό της ακόμα, η δανειακή σύμβαση είναι διαθέσιμη μόνο εφόσον
υλοποιείται το πρόγραμμα αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που τη συνοδεύει. Το
«κούρεμα» του χρέους δε θα μας το κάνουν δώρο, μέρες που 'ναι. Ακόμα κι
αν συμφωνηθεί θα συνοδεύεται από νέα μέτρα που θα επιδεινώσουν την ήδη
άσχημη κατάσταση του λαού.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατούν στη διαδικασία
εξαπάτησης του λαού, στην προσπάθεια να κρύψουν αυτά που εννοούν, ειδικά
απευθυνόμενοι σε ορισμένα τμήματα εργαζομένων με πιο ριζοσπαστικές
διαθέσεις, σχετιζόμενα με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Γι' αυτό τα λένε
μπερδεμένα, τα μπουρδουκλώνουν, παίρνοντας υπόψη ότι δίνουν εξετάσεις
στο κεφάλαιο, για να πάρουν το χρίσμα ως αυριανοί υποψήφιοι κυβερνήτες.
Πρόκειται για ψηφοθηρία του χειρίστου είδους.
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τη στήλη «Αποκαλυπτικά» του «Ριζοσπάστη» της Τετάρτης 31 Δεκέμβρη 2014.
