Ο Κουβέλης τα έσπασε με τον Τσίπρα. Ο Παπανδρέου τα έσπασε με τον Βενιζέλο. Ο Δημαράς τα έσπασε με τον Καμμένο. Ο Καμμένος τα βρίσκει με τον Τσίπρα. Ο Βενιζέλος λοξοκοιτάζει Κουβέλη και Τσίπρα, έχοντας ταυτόχρονα «κονέ» με Σαμαρά. Ο Παπανδρέου λοξοκοιτάζει Τσίπρα και Κουβέλη. Ο Σαμαράς έχει «κονέ» με τον Βενιζέλο αλλά δε λέει «όχι» και σε έναν Παπανδρέου ή Θεοδωράκη. Ο Θεοδωράκης είναι έτοιμος για «ναι» σε όλους. Και πάει λέγοντας. Ενα, έως και χυδαίο, αλισβερίσι πάνω στην κοινή στρατηγική βάση που τους συνδέει όλους τους, αυτό της εξυπηρέτησης των μονοπωλιακών συμφερόντων, με μόνες διαφορές μεταξύ τους τα προτεινόμενα μείγματα διαχείρισης, που όλα προβλέπουν παραπέρα εξαΰλωση εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Μόνη ελπίδα για το λαό, φερέγγυα δύναμη πάλης για τα πραγματικά συμφέροντά του, το ΚΚΕ.