Στην
«Προκρούστεια κλίνη» των αιματηρών περικοπών μπαίνουν από το 2015 οι
αναπηρικές συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα, με βάση και την έκθεση
του ΟΟΣΑ. Ειδικότερα, όλες αυτές οι κατηγορίες εντάσσονται στην
«ομπρέλα» του υπουργείου Εργασίας και η παροχή τους συνδέεται με το
«ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», την εγγυημένη φτώχεια δηλαδή σε
μεγαλύτερα τμήματα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων. Σε πολλές
περιπτώσεις, η σύνδεση αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα μειώσεις αφού μπαίνουν
μια σειρά κριτήρια, τα οποία οδηγούν χιλιάδες σημερινούς δικαιούχους
στον σύγχρονο «Καιάδα», καθώς το κράτος διαρκώς μειώνει τη συμμετοχή του
και η ευθύνη περνά εξ ολοκλήρου στον ανάπηρο και την οικογένειά του,
εάν φυσικά μπορούν να αντεπεξέλθουν. Ήδη πάντως με τα ΚΕΠΑ ο «μπαλτάς
των περικοπών πέφτει ανελέητος», ωστόσο αυτό δεν αρκεί, και μέσω της
μελέτης του ΚΕΠΕ και των τεχνοκρατικών επιτροπών στα πλαίσια του
Υπουργείου Εργασίας θα υπάρξει και νέος γύρος. Οι περικοπές αποτελούν
κεντρική, στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και της ΕΕ για τόνωση της
ανταγωνιστικότητας και των κερδών, οπότε η εφαρμογή τους είναι δεδομένη
ανεξαρτήτως μνημονίων, δανειακών συμβάσεων, διαπραγμάτευσης και
μείγματος διαχείρισης στην εφαρμογή της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής και
του ποιος είναι ο ικανότερος στην άσκησή της. Τα αντιλαϊκά μέτρα σε
βάρος των αναπηρικών συντάξεων και των προνοιακών επιδομάτων,
υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται άλλωστε σε μια σειρά χώρες της ΕΕ, με
ολέθρια αποτελέσματα σε βάρος των δικαιούχων, σε αντιδιαστολή με πολύ
θετικά αποτελέσματα στην αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, στην
εμπορευματοποίηση των παρεχομένων υπηρεσιών, στην ταχύτατη είσοδο των
ιδιωτικών εταιρειών σε όλο το φάσμα της αναπηρίας και της πρόνοιας.
Τι ετοιμάζουν σε βάρος αναπηρικών συντάξεων και προνοιακών επιδομάτων στην χώρα μας.
Η μείωση των αναπηρικών συντάξεων είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη συνολική ανατροπή τού ασφαλιστικού και της μείωσης των συντάξεων εντός του 2015, καθώς σύμφωνα με τον παλαιότερο νόμο του 2010, που ενεργοποιείται από την 1/1/2015, η βασική σύνταξη θα μειώνεται ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας. Ακόμη πιο επαχθή είναι τα πράγματα για τους ασφαλισμένους με αναπηρική σύνταξη, που δεν έχουν συμπληρώσει 15ετία. Με «δούρειο ίππο» τον κοινωνικό αυτοματισμό, ετοιμάζουν τη μείωση και σε αυτή την κατηγορία.
Στην «πρέσα» μπαίνουν και οι συντάξεις των ανασφάλιστων υπερηλίκων, καθώς ο νέος νόμος ορίζει αυστηρές προϋποθέσεις, όπως το συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημά τους να μην υπερβαίνει τα 4.320 ευρώ, ή στην περίπτωση εγγάμων το συνολικό ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα να μην υπερβαίνει τα 8.640 ευρώ, να έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους, και να έχουν τουλάχιστον 20ετή παραμονή στην Ελλάδα.
Ωστόσο και όλες οι συντάξεις που θα καταβάλλουν τα ταμεία, βάσει του νέου διπλού τρόπου υπολογισμού, θα είναι μειωμένες σε σχέση με αυτές που θα λάμβανε ο δικαιούχος εάν συνταξιοδοτούταν μόνο με τους όρους που ισχύουν σήμερα.
Οι «λύσεις» που έχουν πέσει στο τραπέζι, μεταξύ άλλων, είναι και η θέσπιση εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για την παροχή των συντάξεων αναπηρίας καθώς και των προνοιακών επιδομάτων, αφού θεωρείται μείζονος σημασίας «οι υπάρχουσες συνταξιοδοτικές δαπάνες να βρίσκονται σε συμβατότητα με τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους», σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τον Ιούνη του 2014.
Η «κομψή» διατύπωση που χρησιμοποιείται για να κρύψει τη βαθιά αντιλαϊκή βαρβαρότητα που ετοιμάζουν, είναι «ο εξορθολογισμός των ποσοστών αναπηρίας που αφορούν διάφορες παθήσεις, και η εναρμόνιση της διαφορετικής νομοθεσίας που ισχύει για κάθε ένα ασφαλιστικό ταμείο χωριστά». Για το σύστημα, οι αναπηρικές συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα είναι «κόστος» το οποίο πρέπει να «ξεφορτωθούν», έτσι ώστε όλα αυτά τα κονδύλια, που είναι χρήματα των εργαζομένων, να καταλήξουν στις τσέπες του κεφαλαίου με το πρόσχημα της «ανάπτυξης» και των «επενδύσεων».
Η ΣΕΑΑΝ προειδοποιεί
Στο μεταξύ σύμφωνα με στοιχεία, καταγγελίες και προειδοποιήσεις του συνεπούς ταξικού αναπηρικού κινήματος, που βρίσκει την έκφρασή του στη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), ούτε 2 στους 5 βαριά ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες δεν παίρνουν προνοιακό επίδομα, ενώ στο 5% των συνολικών συντάξεων πρέπει να «πέσουν» οι αναπηρικές συντάξεις, με βάση τον ΟΟΣΑ.
Όπως έχει καταγγείλει επανειλημμένα και με αλλεπάλληλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων:
ΚΕΠΑ τα σύγχρονα «σφαγεία»
Συμπεραίνεται λοιπόν ότι οι περικοπές είναι προαποφασισμένες. Τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) αποτελούν στην πράξη τα επικαιροποιημένα «σφαγεία» των αναπηρικών συντάξεων, επιδομάτων, φαρμάκων και θεραπειών, μέσω της δυσμενούς αλλαγής και εκτίμησης του βαθμού αναπηρίας, που σημαίνει «Καιάδα» για τους αναπήρους.
Στα ΚΕΠΑ μεταβαίνουν κατά περιόδους οι ανάπηροι και χρόνια πάσχοντες για να εξεταστούν και να επανεξεταστούν έτσι ώστε να καθοριστεί το ποσοστό αναπηρίας τους. Ανάλογα με το ποσοστό (με κατώτατο όριο το 67%), δικαιούνται ιατροφαρμακευτική κάλυψη, επίδομα, αναπηρική σύνταξη, άλλες παροχές, όπως φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις για την κατοικία τους, για αυτοκίνητο, κλπ.
Το σύστημα είναι πολυπλόκαμο και διαχωρίζει τους ανάπηρους σε πολλές κατηγορίες, όχι τόσο με βάση επιστημονικά κριτήρια αλλά στη βάση «τι δικαιούται» ο καθένας. Μάλιστα η ΣΕΑΑΝ προειδοποιεί πως το νέο όριο παροχών που μεθοδεύει η κυβέρνηση, είναι το 80% ποσοστό αναπηρίας.
Οι ανάγκες των χρόνια πασχόντων και των ατόμων με αναπηρία δεν μπορούν να μπουν στον στενό «κορσέ» των «ποσοστών». Άραγε ποια είναι η διαφορά του ασθενούς με 67%, από αυτόν που έχει 60%, 50% ή 35% ποσοστό αναπηρίας;
Όλοι οι χρόνια πάσχοντες και τα άτομα με αναπηρία, ανάλογα βέβαια με τις ιδιαιτερότητες ή τη βαρύτητα της κατάστασης, έχουν δεδομένες ανάγκες που πρέπει να καλύπτονται με ευθύνη του κράτους, και όχι των ασφαλιστικών ταμείων, ούτε φυσικά της οικογένειας.
Απαιτούνται φάρμακα, νοσηλεία, εξετάσεις, άλλες θεραπείες, βοηθήματα, ψυχολογική στήριξη και βοήθεια στο σπίτι, τουλάχιστον ανά διαστήματα. Πολλοί έχουν ανάγκη ειδική διατροφή ή διευκόλυνση στη μετακίνησή τους. Ιδιαίτερα στους νέους και ικανούς προς εργασία, το κράτος οφείλει να εξασφαλίσει δουλειά, δημιουργική απασχόληση, ψυχαγωγία, διακοπές, αντί να είναι έγκλειστοι στα σπίτια τους, όπως συμβαίνει σήμερα.
Η αναμονή για εξέταση και επανεξέταση από επιτροπή των ΚΕΠΑ είναι πολύμηνη. Μάλιστα, στο διάστημα που περιμένει ο ανάπηρος ή ο χρόνιος ασθενής να περάσει από επιτροπή και να βγει η απόφαση, του κόβεται το επίδομα και η αναπηρική σύνταξη, πολλοί στο διάστημα αυτό χάνουν και την ασφαλιστική τους κάλυψη! Δεν μπορούν να αγοράσουν φάρμακα, να κάνουν εξετάσεις, να ζήσουν.
Για κάθε εμφάνιση στην Επιτροπή για εξέταση, ένσταση και επιδείνωση, καταβάλλουν παράβολα των 50 ευρώ, οπότε μέχρι να φτάσουν στο τέλος έχουν βάλει ήδη βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Κεντρική στόχευση αυτής της «σφαγής» είναι η μείωση του «κόστους» για υγεία, περίθαλψη, πρόνοια. Το κράτος απαλλάσσεται όλο και περισσότερο από την ευθύνη και τη χρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας, των κοινωνικών παροχών, και φυσικά η επίθεση στα άτομα με αναπηρία εντάσσεται και στη συνολική επίθεση κατά της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Τι ετοιμάζουν σε βάρος αναπηρικών συντάξεων και προνοιακών επιδομάτων στην χώρα μας.
Η μείωση των αναπηρικών συντάξεων είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη συνολική ανατροπή τού ασφαλιστικού και της μείωσης των συντάξεων εντός του 2015, καθώς σύμφωνα με τον παλαιότερο νόμο του 2010, που ενεργοποιείται από την 1/1/2015, η βασική σύνταξη θα μειώνεται ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας. Ακόμη πιο επαχθή είναι τα πράγματα για τους ασφαλισμένους με αναπηρική σύνταξη, που δεν έχουν συμπληρώσει 15ετία. Με «δούρειο ίππο» τον κοινωνικό αυτοματισμό, ετοιμάζουν τη μείωση και σε αυτή την κατηγορία.
Στην «πρέσα» μπαίνουν και οι συντάξεις των ανασφάλιστων υπερηλίκων, καθώς ο νέος νόμος ορίζει αυστηρές προϋποθέσεις, όπως το συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημά τους να μην υπερβαίνει τα 4.320 ευρώ, ή στην περίπτωση εγγάμων το συνολικό ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα να μην υπερβαίνει τα 8.640 ευρώ, να έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους, και να έχουν τουλάχιστον 20ετή παραμονή στην Ελλάδα.
Ωστόσο και όλες οι συντάξεις που θα καταβάλλουν τα ταμεία, βάσει του νέου διπλού τρόπου υπολογισμού, θα είναι μειωμένες σε σχέση με αυτές που θα λάμβανε ο δικαιούχος εάν συνταξιοδοτούταν μόνο με τους όρους που ισχύουν σήμερα.
Οι «λύσεις» που έχουν πέσει στο τραπέζι, μεταξύ άλλων, είναι και η θέσπιση εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για την παροχή των συντάξεων αναπηρίας καθώς και των προνοιακών επιδομάτων, αφού θεωρείται μείζονος σημασίας «οι υπάρχουσες συνταξιοδοτικές δαπάνες να βρίσκονται σε συμβατότητα με τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους», σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τον Ιούνη του 2014.
Η «κομψή» διατύπωση που χρησιμοποιείται για να κρύψει τη βαθιά αντιλαϊκή βαρβαρότητα που ετοιμάζουν, είναι «ο εξορθολογισμός των ποσοστών αναπηρίας που αφορούν διάφορες παθήσεις, και η εναρμόνιση της διαφορετικής νομοθεσίας που ισχύει για κάθε ένα ασφαλιστικό ταμείο χωριστά». Για το σύστημα, οι αναπηρικές συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα είναι «κόστος» το οποίο πρέπει να «ξεφορτωθούν», έτσι ώστε όλα αυτά τα κονδύλια, που είναι χρήματα των εργαζομένων, να καταλήξουν στις τσέπες του κεφαλαίου με το πρόσχημα της «ανάπτυξης» και των «επενδύσεων».
- Συνολικά, λοιπόν, στο «στόχαστρο» τίθενται 387.316 αναπηρικές συντάξεις και προνοιακά επιδόματα, που αφορούν 276.639 συνταξιούχους (10,4% συνόλου), σύμφωνα με το σύστημα «Ήλιος».
Η ΣΕΑΑΝ προειδοποιεί
Στο μεταξύ σύμφωνα με στοιχεία, καταγγελίες και προειδοποιήσεις του συνεπούς ταξικού αναπηρικού κινήματος, που βρίσκει την έκφρασή του στη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), ούτε 2 στους 5 βαριά ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες δεν παίρνουν προνοιακό επίδομα, ενώ στο 5% των συνολικών συντάξεων πρέπει να «πέσουν» οι αναπηρικές συντάξεις, με βάση τον ΟΟΣΑ.
Όπως έχει καταγγείλει επανειλημμένα και με αλλεπάλληλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων:
- Από 14% που ήταν οι αναπηρικές συντάξεις επί του συνόλου των συντάξεων πριν μερικά χρόνια, σήμερα μειώθηκαν περίπου στο 8% και, με βάση τις κατευθύνσεις της έκθεσης του ΟΟΣΑ, το ποσοστό αυτό θα πρέπει να φτάσει το 5%.
- Αντίστοιχο είναι το «σφαγείο» και στα επιδόματα αναπηρίας, όπου η κατεύθυνση είναι οι περίπου 160.000 σημερινοί δικαιούχοι, να γίνουν 100.000. «Λεπίδι»θα πέσει αλύπητα και στο ύψος των επιδομάτων, προειδοποιεί η ΣΕΑΑΝ, αφού αυτά θα ανέρχονται σε ποσά που δεν θα ξεπερνούν τα 150 - 200 ευρώ το μήνα (με ελάχιστες εξαιρέσεις), καταδικάζοντας τους αναπήρους και τις οικογένειές τους στην απόλυτη εξαθλίωση.
- Σύμφωνα με την απογραφή των δικαιούχων αναπηρικών επιδομάτων, το 2012 οι δικαιούχοι ανέρχονταν σε 210.000, ενώ το 2013 ανακοίνωσαν 181.000 δικαιούχους.
- Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία τού υπουργείου Εργασίας (πληροφοριακό σύστημα «ΗΛΙΟΣ»), αυτοί που λαμβάνουν κάποιο προνοιακό επίδομα είναι 160.000.
- Την ίδια στιγμή, με βάση τα στοιχεία των επιστημονικών εταιρειών στη χώρα, οι βαριά ανάπηροι ανέρχονται στις 500.000 και το 10% του πληθυσμού έχει κάποια αναπηρία ή χρόνια πάθηση. Δηλαδή, ούτε 2 στους 5 βαριά ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες δεν παίρνουν προνοιακό επίδομα.
ΚΕΠΑ τα σύγχρονα «σφαγεία»
Συμπεραίνεται λοιπόν ότι οι περικοπές είναι προαποφασισμένες. Τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) αποτελούν στην πράξη τα επικαιροποιημένα «σφαγεία» των αναπηρικών συντάξεων, επιδομάτων, φαρμάκων και θεραπειών, μέσω της δυσμενούς αλλαγής και εκτίμησης του βαθμού αναπηρίας, που σημαίνει «Καιάδα» για τους αναπήρους.
Στα ΚΕΠΑ μεταβαίνουν κατά περιόδους οι ανάπηροι και χρόνια πάσχοντες για να εξεταστούν και να επανεξεταστούν έτσι ώστε να καθοριστεί το ποσοστό αναπηρίας τους. Ανάλογα με το ποσοστό (με κατώτατο όριο το 67%), δικαιούνται ιατροφαρμακευτική κάλυψη, επίδομα, αναπηρική σύνταξη, άλλες παροχές, όπως φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις για την κατοικία τους, για αυτοκίνητο, κλπ.
Το σύστημα είναι πολυπλόκαμο και διαχωρίζει τους ανάπηρους σε πολλές κατηγορίες, όχι τόσο με βάση επιστημονικά κριτήρια αλλά στη βάση «τι δικαιούται» ο καθένας. Μάλιστα η ΣΕΑΑΝ προειδοποιεί πως το νέο όριο παροχών που μεθοδεύει η κυβέρνηση, είναι το 80% ποσοστό αναπηρίας.
Οι ανάγκες των χρόνια πασχόντων και των ατόμων με αναπηρία δεν μπορούν να μπουν στον στενό «κορσέ» των «ποσοστών». Άραγε ποια είναι η διαφορά του ασθενούς με 67%, από αυτόν που έχει 60%, 50% ή 35% ποσοστό αναπηρίας;
Όλοι οι χρόνια πάσχοντες και τα άτομα με αναπηρία, ανάλογα βέβαια με τις ιδιαιτερότητες ή τη βαρύτητα της κατάστασης, έχουν δεδομένες ανάγκες που πρέπει να καλύπτονται με ευθύνη του κράτους, και όχι των ασφαλιστικών ταμείων, ούτε φυσικά της οικογένειας.
Απαιτούνται φάρμακα, νοσηλεία, εξετάσεις, άλλες θεραπείες, βοηθήματα, ψυχολογική στήριξη και βοήθεια στο σπίτι, τουλάχιστον ανά διαστήματα. Πολλοί έχουν ανάγκη ειδική διατροφή ή διευκόλυνση στη μετακίνησή τους. Ιδιαίτερα στους νέους και ικανούς προς εργασία, το κράτος οφείλει να εξασφαλίσει δουλειά, δημιουργική απασχόληση, ψυχαγωγία, διακοπές, αντί να είναι έγκλειστοι στα σπίτια τους, όπως συμβαίνει σήμερα.
Η αναμονή για εξέταση και επανεξέταση από επιτροπή των ΚΕΠΑ είναι πολύμηνη. Μάλιστα, στο διάστημα που περιμένει ο ανάπηρος ή ο χρόνιος ασθενής να περάσει από επιτροπή και να βγει η απόφαση, του κόβεται το επίδομα και η αναπηρική σύνταξη, πολλοί στο διάστημα αυτό χάνουν και την ασφαλιστική τους κάλυψη! Δεν μπορούν να αγοράσουν φάρμακα, να κάνουν εξετάσεις, να ζήσουν.
Για κάθε εμφάνιση στην Επιτροπή για εξέταση, ένσταση και επιδείνωση, καταβάλλουν παράβολα των 50 ευρώ, οπότε μέχρι να φτάσουν στο τέλος έχουν βάλει ήδη βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Κεντρική στόχευση αυτής της «σφαγής» είναι η μείωση του «κόστους» για υγεία, περίθαλψη, πρόνοια. Το κράτος απαλλάσσεται όλο και περισσότερο από την ευθύνη και τη χρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας, των κοινωνικών παροχών, και φυσικά η επίθεση στα άτομα με αναπηρία εντάσσεται και στη συνολική επίθεση κατά της Κοινωνικής Ασφάλισης.
