Τα παζάρια της κυβέρνησης στο έδαφος των ενδοϊμπεριαλιστικών
ανταγωνισμών, για να ικανοποιήσει τις αξιώσεις της ντόπιας αστικής
τάξης, που προσβλέπει σε μερίδιο από τις πηγές Ενέργειας και τους
δρόμους μεταφοράς τους αποτυπώθηκαν ανάγλυφα και χτες με τα όσα ανέφερε ο
υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π.
Λαφαζάνης, μιλώντας στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.
Η
Επιτροπή συγκλήθηκε προκειμένου να ενημερωθούν τα μέλη της από τον
διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΣΦΑ ΑΕ, Κ. Ξιφαρά, σχετικά με τη σύναψη
σύμβασης για την «Προμήθεια Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου για σκοπούς
Εξισορρόπησης», δηλαδή ομαλής λειτουργίας του Εθνικού Συστήματος Φυσικού
Αερίου (ΕΣΦΑ).
Καταρχήν ο υπουργός προανήγγειλε ότι τον Απρίλη θα
υπάρξει μείωση των τιμών Ενέργειας στα «νοικοκυριά και τις
επιχειρήσεις», δίνοντας έτσι το στίγμα ότι αυτοί που κυρίως θα ωφεληθούν
θα είναι οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, π.χ. χαλυβουργία.
Σε ό,τι
αφορά τον αγωγό ΤΑΡ (το τμήμα δηλαδή του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου
που θα διέλθει από την Ελλάδα), σημείωσε ότι είναι ένα έργο «που
συμφέρει τον τόπο», τους επιχειρηματικούς ομίλους εννοεί όταν μιλά για
«τόπο», αφού είναι έργο που κατασκευάζεται από τα μονοπώλια για
λογαριασμό των μονοπωλίων στον τομέα Ενέργειας, ενώ θα ωφεληθούν και οι
όμιλοι - καταναλωτές Ενέργειας.
Το έργο επίσης κατασκευάζεται στη
βάση των κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που απελευθερώνουν την αγορά
φυσικού αερίου, άρα σε όφελος του κεφαλαίου, ενώ σημείωσε για να δείξει
ότι η κυβέρνηση παζαρεύει σε όφελος του κράτους, δηλαδή πάλι των αστών,
ότι «αυτοί που έχουν μείζον συμφέρον από τη διέλευση του αγωγού πρέπει
να προσφέρουν αντίστοιχες αντισταθμιστικές ωφέλειες, που δυστυχώς δεν
υπήρξαν με τη συμφωνία που έγινε για τη διέλευση του αγωγού» από την
προηγούμενη κυβέρνηση.
Τόνισε ότι το θέμα των αντισταθμιστικών το
έχει θέσει σε όλες τις συναντήσεις που είχε με τους αρμόδιους του ΤΑΡ,
εννοώντας τις πολυεθνικές που έχουν αναλάβει την κατασκευή του αγωγού
(SOCAR, BP, «Statoil», «Fluxys», «Enagas», «Αxpo») και στην αζέρικη
κυβέρνηση και υπήρξε «μία καταρχήν θετική κατάληξη», που είναι η
δημιουργία μιας επιτροπής που θα εξετάσει το αίτημα της ελληνικής
κυβέρνησης για αντισταθμιστικά οφέλη.
Βάφτισε το κρέας ψάρι
Στη
συνέχεια αφού ξεκαθάρισε ότι «είτε συμφωνούμε είτε όχι» «είναι
υποχρέωση της χώρας, εφόσον συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, να
εναρμονίσει τις αποφάσεις της με τις πρακτικές της ΕΕ», αναφερόμενος
στην ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ με την πώληση του 66% των μετοχών του στην
αζέρικη εταιρεία SOCAR. Αρχικά σημείωσε προκαλώντας ότι «δεν είναι
ιδιωτικοποίηση, αλλά κρατικοποίηση», και αυτό επειδή, κατά τον υπουργό, η
«SOCAR είναι κρατική»! Ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στο «μπλοκάρισμα»
που έχει γίνει στη διαδικασία της εξαγοράς από την Επιτροπή Ανταγωνισμού
της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προκειμένου να ελέγξει αν η εξαγορά είναι
σύμφωνη με τους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ.
Ο Π. Λαφαζάνης
ανέφερε ότι η κυβέρνηση περιμένει την απόφαση της ΕΕ για να αποφασίσει
για τα περαιτέρω, επαναλαμβάνοντας ότι θα σεβαστεί τη συμφωνία
ιδιωτικοποίησης γιατί είναι προχωρημένη. Να σημειωθεί ότι η ενέργεια από
την πλευρά της Επιτροπής Ανταγωνισμού, επί της ουσίας, δείχνει το
μέγεθος των ανταγωνισμών, καθώς η ΕΕ λειτουργεί προς όφελος της
ελβετικής πολυεθνικής «Fluxys» που διεκδικεί μερτικό από τη λεία του
ΔΕΣΦΑ.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος
σχολιάζοντας τα όσα ανέφερε ο υπουργός επισήμανε σχετικά με το αν είναι ή
όχι ιδιωτικοποίηση η πώληση του ΔΕΣΦΑ: «Είναι λεκτικός ακροβατισμός αν
είναι ιδιωτικοποίηση ή όχι, επειδή πωλείται σε κρατική εταιρεία. Είναι
ιδιωτικοποίηση καραμπινάτη, πολύ δε περισσότερο που και οι κρατικές
ακόμα εταιρείες σε συνθήκες απελευθέρωσης της αγοράς λειτουργούν με
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αρα δηλαδή σκοπός και στόχος και του
κρατικού μονοπωλίου και του ιδιωτικού μονοπωλίου είναι το καπιταλιστικό
κέρδος. Και εντάσσεται αυτή η ιδιωτικοποίηση στα πλαίσια της
απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας της ΕΕ που μπορεί στα λόγια να
διαφωνείτε, στην πράξη την εφαρμόζετε όμως. Και αυτό έχει σημασία, ότι
ως κυβέρνηση εφαρμόζετε τις συγκεκριμένες πολιτικές».
Ενώ
σχολιάζοντας τους διαγωνισμούς και τις συμβάσεις για την ιδιωτικοποίηση
του δημόσιου πλούτου και των υποδομών σημείωσε ότι «οι διαγωνισμοί
γίνονται προς όφελος των ιδιωτών. Οπως και οι πωλήσεις του κράτους προς
τους ιδιώτες γίνονται προς όφελος των ιδιωτών, έτσι και οι αγορές του
κράτους από τους ιδιώτες πάλι προς όφελος των ιδιωτών γίνονται. Αυτό
είναι το καπιταλιστικό σύστημα και έτσι ζούμε. Γι' αυτό και πολλές από
αυτές τις συμβάσεις είναι και λεόντειες συμβάσεις για να διασφαλίζεται
το κέρδος μιας εταιρείας».
