Πριν από λίγες μέρες (Τετάρτη 6 Μάη, σελίδα 11) ο «Ριζοσπάστης»
δημοσίευσε ρεπορτάζ με τίτλο: «Διπλές περικοπές στα φάρμακα για σπάνιες
παθήσεις». Τα στοιχεία που παρουσιάζονται εμφανίζουν τη συγκυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να σχεδιάζει περικοπές στα Φάρμακα Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ)
θεωρώντας το κόστος υπερβολικό. Προχωρά μάλιστα σε σύσταση τεχνικής
επιτροπής για να διερευνήσει το θέμα.
Πιστή, λοιπόν, η κυβέρνηση
στις μνημονιακές δεσμεύσεις για μείωση των φαρμακευτικών δαπανών,
ετοιμάζεται να κόψει τα άκρως απαραίτητα αυτά φάρμακα. Στην ουσία,
ετοιμάζεται να κόψει το νήμα της ζωής σε εκατοντάδες ανθρώπους (μόνο οι
ασθενείς με πνευμονική υπέρταση είναι περίπου 500). Για να τα δώσει
στους δανειστές!
«Μα είναι δυνατόν να το κάνει αυτό;», είπαν κάποιοι.
Αν είναι λέει;
Και
οι λίστες αναμονής ακόμα και σε καρκινοπαθείς, οι κάθετες μειώσεις των
δαπανών στην Υγεία, οι τρομακτικές ελλείψεις προσωπικού, φαρμάκων,
μηχανημάτων, η αύξηση συμμετοχής στα φάρμακα, δε θέτουν σε κίνδυνο τη
ζωή των ανθρώπων;
***
Το τρέξιμο που κάνουν οι νοσηλευτές αλλά και οι γιατροί
για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς, σου φέρνει στο νου τον Θανάση Βέγγο
που, στις ταινίες του, τρέχει από το πρωί έως το βράδυ για να ταΐσει
την οικογένειά του.
Από την άλλη, έχει γεμίσει ο τόπος από
ιδιωτικές κλινικές, νοσοκομεία, ιατρικά κέντρα, ενώ οι εταιρείες
φαρμάκων και νοσοκομειακού εξοπλισμού διαπλέκονται ολοένα και
περισσότερο με τα δημόσια νοσοκομεία πουλώντας τα προϊόντα τους. Επόμενο
είναι τα νοσοκομεία να λειτουργούν ως επιχειρηματίες. Η Υγεία γίνεται
εμπόρευμα και ως τέτοιο πωλείται κι ο λαός αναγκάζεται να το αγοράσει.
Οι εργαζόμενοι πληρώνουν τρεις φορές για την υγεία τους. Μία με τη
φορολογία, μία με τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, μία με τις
αναγκαστικές επισκέψεις στις ιδιωτικές δομές Υγείας. Χωρίς να
υπολογιστούν τα «φακελάκια». Οι εργαζόμενοι πληρώνουν ενώ οι ιδιωτικοί
όμιλοι, οι φαρμακοβιομήχανοι, τα διαγνωστικά κέντρα αυξάνουν τα κέρδη
τους.
Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος λέει πως γιατρεύονται όσοι έχουν χρήματα. Οι άλλοι μπαίνουν στις λίστες θανάτου.
***
Οι τελευταίες εξελίξεις, με την ελληνική κυβέρνηση
να διαπραγματεύεται με τους δανειστές για το πώς το ντόπιο κεφάλαιο θα
εξασφαλίσει την κερδοφορία του (κι όχι για τα λαϊκά συμφέροντα που μας
τσαμπουνάνε χωρίς ντροπή), δείχνουν περίτρανα πως το αστικό κράτος, είτε
λειτουργεί επεκτατικά είτε περιοριστικά, τον πλούτο που εξοικονομεί και
συσσωρεύει τον διαθέτει στην αστική τάξη για τις επενδύσεις της, για
νέα υπερκέρδη. Ετσι, το μάρμαρο το πληρώνουν η εργατική τάξη και τα άλλα
λαϊκά στρώματα αγοράζοντας και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά τους στην
Υγεία ή πεθαίνοντας στον Καιάδα του καπιταλιστικού κέρδους.
Ναι,
να αντισταθούν και να παλέψουν οργανωμένα οι ασθενείς, είτε έχουν
δύσκολες, χρόνιες και δυσίατες ασθένειες είτε απλές και περαστικές, μαζί
με τους συγγενείς, με όλους τους εργαζόμενους, διεκδικώντας δωρεάν
φάρμακα, όσο ακριβά και αν είναι. Να μην τρέφουν καμιά αυταπάτη ότι η
σημερινή κυβέρνηση δεν θα τα περικόψει. Αν περιμένουμε παθητικά το
αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές ή στηρίζουμε την
κυβέρνηση στα παζάρια της (στόχος τους να μας κάνουν συνένοχους στα
αντιλαϊκά μέτρα), είναι σίγουρο πως θα μας τα κόψουν όλα. Μιας πρώτης
τάξεως ευκαιρία μας δίνεται τώρα με τη συμμετοχή μας στην πανυγειονομική
απεργία και στα συλλαλητήρια στις 20 του Μάη.
Ναι, να δημιουργηθεί μέτωπο πάλης για την Υγεία γιατί η Υγεία πρέπει να είναι αγαθό κι όχι εμπόρευμα κι αφορά όλο το λαό.
Ναι,
να παλέψουμε για αποκλειστικά δημόσιο, ενιαίο, δωρεάν, καθολικό σύστημα
Υγείας - Πρόνοιας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, με
κρατικό οργανισμό φαρμάκου, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
που θα αμείβεται ικανοποιητικά, με ουσιαστικά μέτρα για την υγιεινή και
ασφάλεια των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, για τη
δημιουργία Κέντρων Υγείας με προσανατολισμό την πρόληψη.
***
Για να είναι όμως αποτελεσματικός αυτός ο αγώνας θα πρέπει να συνδέεται με την προοπτική βαθιών αλλαγών στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Γιατί
όσο η εργατική δύναμη θα πωλείται και θα αγοράζεται (τα τελευταία
χρόνια νοικιάζεται κιόλας με τα Γραφεία Ενοικίασης Εργαζομένων) τόσο και
η Υγεία (όπως η Παιδεία, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός κ.ά.) θα πωλείται
και θα αγοράζεται.
Χρειάζεται, λοιπόν, αλλαγή εξουσίας. Οχι
απλά κυβέρνησης αλλά πραγματικής εξουσίας. Να αλλάξει η κατοχή στα μέσα
μαζικής παραγωγής. Σήμερα, βρίσκονται στα χέρια μιας φούχτας βιομηχάνων,
τραπεζιτών, εφοπλιστών, μεγαλοεπιχειρηματιών κι όχι αυτών που παράγουν
τον πλούτο, δηλαδή των εργαζομένων. Ετσι που με κεντρικό σχεδιασμό και
εργατικό έλεγχο ο πλούτος θα πηγαίνει για την ικανοποίηση των σύγχρονων
αναγκών, μαζί και για υψηλού επιπέδου δωρεάν παροχές Υγείας σε όλο το
λαό.
***
Ας προβληματιστούμε πώς το κατάφεραν αυτό
στις σοσιαλιστικές χώρες. Αλήθεια, πόσοι Ελληνες, στα χρόνια του
σοσιαλισμού, γιατρεύτηκαν δωρεάν σε αυτές τις χώρες; Πώς το καταφέρνει
σήμερα η μικρή Κούβα, παρά τον ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό, να παρέχει
δωρεάν υπηρεσίες όχι μόνο στον κουβανέζικο λαό αλλά και σε άλλους λαούς
της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής κ.ά.; Αυτό το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ
και γι' αυτό αξίζει να ενισχυθεί από το λαό.
Ανατροπή, λοιπόν,
αυτής της πολιτικής που παίρνει από τους πολλούς και δίνει στους λίγους,
που γεννά την ανεργία, την πείνα, τη δυστυχία, την απαξίωση της
δημόσιας Υγείας.
Της πολιτικής που συνεχίζει με νέο μακροχρόνιο
μνημόνιο στη χώρα μας η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Της πολιτικής του
ιμπεριαλισμού που βομβαρδίζει λαούς, που κλέβει τον πλούτο τους
προκαλώντας αφάνταστη φτώχεια, που τους αναγκάζει να πάρουν των ομματιών
τους για μια καλύτερη ζωή και να βρεθούν πνιγμένοι κατά εκατοντάδες στο
Αιγαίο. Με αυτή την πολιτική ευθυγραμμίζεται η ελληνική κυβέρνηση,
αποφασίζοντας, όταν το κρίνουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να στείλει τα παιδιά
μας να σκοτώσουν και να σκοτωθούν στη Μέση Ανατολή (Συρία και αλλού) για
τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστών, με το πρόσχημα της
προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών από τους τζιχαντιστές, που είναι
δικό τους δημιούργημα.
Γι' αυτό και αποκτά ιδιαίτερη σημασία η θέση του ΚΚΕ για μονομερή διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ΕΕ, λαϊκή εξουσία.
Ηλίας ΒΟΥΛΒΟΥΛΗΣ
