Η αλήθεια είναι ότι συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και δανειστές δουλεύουν με μεγάλη μεθοδικότητα και πολύ προσεκτικές κινήσεις για να «κλείσουν» την αντιλαϊκή συμφωνία. Είναι, επίσης, γεγονός ότι από τις 26 Γενάρη και μετά, μέρα με τη μέρα, αποκαλύπτεται ο εμπαιγμός και η κοροϊδία των ψεύτικων προσδοκιών που καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά στο λαό. Εχουμε φτάσει στο σημείο κατά το οποίο η συμφωνία, που περιλαμβάνει και νέα μέτρα που χτυπούν το λαό, πρέπει να περάσει με τρόπο. Γι' αυτό, άλλωστε, υπάρχει και το απαραίτητο πολιτικό «μασάζ»...
Και εξηγούμαστε: Ζούμε εδώ και πολλές βδομάδες το λεγόμενο «θρίλερ της διαπραγμάτευσης». Ο λαός βομβαρδίζεται με δεκάδες σενάρια και γλαφυρές πλευρές των επαφών της συγκυβέρνησης με τα «γεράκια των αγορών» (για να θυμηθούμε το γλωσσάρι ΣΥΡΙΖΑ προ εκλογών). Τη μία «κλειδώνει» η συμφωνία, την άλλη ξεκλειδώνει. Τη μία πάμε σε ενδιάμεση συμφωνία, την άλλη σε ενιαία. Κοινός παρονομαστής; Η απειλή και ο εκβιασμός ότι η συγκυβέρνηση δεν θα έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Η απάτη ότι η αντιλαϊκή συμφωνία δε θα είναι μνημόνιο, ότι θα φέρει την ανάκαμψη (βλέπε: των κερδών του κεφαλαίου) και έτσι θα λυτρωθεί ο λαός από τα βάσανά του!
Όλο αυτό το προπαγανδιστικό μπαράζ έχει ως στόχο να διαμορφώσει στο λαό συνείδηση τέτοια που να θέλει, να προσδοκά το κλείσιμο της συμφωνίας. Και σε ένα βαθμό μπορεί και να το έχουν πετύχει. Ο εργαζόμενος που εξακολουθεί να βιώνει τα ίδια προβλήματα που βίωνε και πριν τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να αγωνιά για τη συμφωνία. Να θεωρεί λυτρωτική μια συμφωνία που στην πραγματικότητα θα συνεχίζει στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο. Άλλωστε, άλλη συμφωνία - φιλολαϊκή - δε θα μπορούσε να υπάρξει.
Τα Μνημόνια των προηγούμενων υλοποιούνται κανονικότατα. Δηλαδή, για παράδειγμα, οι περικοπές στα νοσοκομεία θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων και η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο μείωσε τη χρηματοδότηση, όπως ακριβώς προέβλεπαν τα Μνημόνια, με υπουργική απόφαση, αλλά προχώρησε και με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στην υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων των δημόσιων νοσοκομείων. Τη μία μέρα, ο κατώτερος μισθός πάει για το 2016 και βλέπουμε. Την επόμενη, η 13η σύνταξη πάει κι αυτή το 2016 και βλέπουμε. Την άλλη, ο ΕΝΦΙΑ παραμένει και το 2016. Εκτός, όμως, από όσα ισχύουν έρχονται και άλλα. Τα μέτρα που θα προβλέπει η συμφωνία δημοσιοποιούνται ένα ένα με δοσολογίες τέτοιες που να είναι ανεκτές από το λαό. Νέα μέτρα για Ασφαλιστικό, ΦΠΑ και Εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις μένουν στο τραπέζι. Για το καλό της χώρας λένε...
Ο λογαριασμός που θα κληθεί να πληρώσει και πάλι ο λαός είναι μεγάλος. Κι όσο κι αν προσπαθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να τον ξεγελάσουν, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο δρόμος είναι ένας. Ο δρόμος του αγώνα και της αντίστασης στη συνέχιση μιας πολιτικής που του καταστρέφει τη ζωή και υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών του είναι μονόδρομος. Βασικός σταθμός το επόμενο διάστημα είναι το συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 11 Ιούνη.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψη μας» του Ριζοσπάστη της 23ης Μάη 2015.
