Δύο αντίθετοι κόσμοι

Στα 106 δισ. δολάρια, παραμένοντας στην πρώτη θέση παγκοσμίως, εκτιμάται σήμερα η αξία του ελληνόκτητου ποντοπόρου στόλου, παρουσιάζοντας αύξηση 4,5% σε σχέση με το τέλος του 2014, σύμφωνα με τη «Vessels Value», που ειδικεύεται στις αποτιμήσεις της ποντοπόρου ναυτιλίας. Η μεγάλη δύναμη του ελληνόκτητου στόλου εντοπίζεται στα δεξαμενόπλοια, με συνολική αξία 41,7 δισ. δολάρια, και στα bulker (πλοία ξηρού φορτίου), με συνολική αξία 35,5 δισ. δολάρια. Ακολουθούν τα LNG με συνολική αξία 12,27 δισ. δολάρια, τα containership (μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων) με 12,25 δισ. δολάρια και τα LPG με 3,88 δισ. δολάρια. Οι Ελληνες εφοπλιστές δαπάνησαν 19,2 δισ. δολάρια το 2014, προκειμένου να ενισχύσουν τη δυναμικότητα του στόλου τους, 11,7 δισ. δολάρια για παραγγελίες νέων πλοίων και 8,5 δισ. δολάρια για αγορά μεταχειρισμένων. Οι Ελληνες πλοιοκτήτες, το Μάρτη του 2015, ήλεγχαν 4.057 πλοία, ενώ σε όρους χωρητικότητας ο ελληνόκτητος στόλος ηγείται της παγκόσμιας ναυτικής αγοράς με 184 εκατ. τόνους (dwt) («Βήμα», 17/5/2015). Και αυτά σε συνθήκες κρίσης! Την ίδια ώρα, εφαρμόζονται διεθνείς συμφωνίες, που αναγνωρίζει και το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO), προβλέποντας κατώτερο μισθό για τους ναυτεργάτες 435 δολάρια το μήνα, για 48 ώρες εργασία τη βδομάδα! Δηλαδή, 317,11 ευρώ το μήνα! Εφαρμόζονται ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις. Οι εφοπλιστές έχουν πάνω από 50 φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια. Δηλαδή, καθεστώς άκρατης εκμετάλλευσης των ναυτεργατών για να είναι πρώτοι στον κόσμο.