Εικονική πραγματικότητα για την εργασιακή ζούγκλα, νέα «δωράκια» για το κεφάλαιο
Παρουσιάζοντας μια εντελώς εικονική πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία «η ανάκαμψη έχει αρχίσει να έχει ευδιάκριτα αποτελέσματα όχι μόνο στα στατιστικά στοιχεία, αλλά στην πραγματική ζωή, στην καθημερινότητα των ανθρώπων», ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας προσπάθησε χτες με τις δηλώσεις του κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Εργασίας να «κουκουλώσει» τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την εργασιακή ζούγκλα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, επιχείρησε να αποκρύψει το γεγονός ότι ακριβώς για την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων η κυβέρνηση προωθεί στοχοπροσηλωμένα την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και κλιμακώνει την επίθεση στο εισόδημα και τα δικαιώματά τους.
Πίσω από τις αναφορές του Αλ. Τσίπρα, ότι «εθνικός στόχος είναι η ανάκτηση της εργασίας και η δημιουργία ενός νέου κοινωνικού κράτος», κρύβεται η πραγματικότητα ότι η κυβέρνησή του όχι μόνο διατήρησε άθικτο όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι προκάτοχοί της, αλλά το διεύρυνε παραπέρα(όπως έκανε και πρόσφατα, με το 4ο μνημόνιο και την «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων, το αποφασιστικό ξήλωμα της κυριακάτικης αργίας κ.ά.), ενώ ετοιμάζεται να επιβάλει νέα εμπόδια στο ίδιο το δικαίωμα στην απεργία, με τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης».
Πλήρης διαστρέβλωση της τραγικής κατάστασης που βιώνουν οι εργαζόμενοι
Προκειμένου να «τεκμηριώσει» τις προκλητικές αναφορές περί «ευδιάκριτων αποτελεσμάτων στην καθημερινότητα των ανθρώπων», ο Αλ. Τσίπρας - όπως έκανε αμέσως πριν από αυτόν στις δηλώσεις της η υπουργός Εργασίας - χρησιμοποίησε επιλεκτικά μια σειρά στοιχεία της αστικής στατιστικής, αποκρύπτοντας βέβαια τις πραγματικές παραμέτρους που αποτυπώνονται ακόμα και σε αυτά τα στοιχεία.
Σε αυτό το πλαίσιο, έκανε λόγο για σταθερή μείωση της ανεργίας, αύξηση των θέσεων εργασίας, τάση αντιστροφής των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, ενώ μίλησε ακόμα και αύξηση των μισθών.
Η πραγματικότητα βέβαια, όπως αποτυπώνεται ακόμα και στα επίσημα στοιχεία, είναι πολύ διαφορετική:
-- Η εμφανιζόμενη μείωση της επίσημης ανεργίας συνοδεύεται από συνεχή αύξηση της μερικής απασχόλησης και συνολικότερα της «ευελιξίας». Χαρακτηριστικά, στο πρώτο 6μηνο του 2017, για το οποίο «πανηγύρισε» και χτες ο πρωθυπουργός, «ξέχασε» να αναφέρει ότι πάνω από 1 στις 2 νέες συμβάσεις (το 51,73%) αφορούσαν σε «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης, ενώ ακόμα και στο 48,27% που αφορούσε συμβάσεις πλήρης απασχόλησης, ένα μεγάλο ποσοστό αφορά συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με ημερομηνία λήξης, που οδηγούν ξανά στην ανεργία.
-- Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΕΦΚΑ (Σεπτέμβρης 2016), η μερική απασχόληση «σκαρφάλωσε» στο 29,1% του συνόλου των μισθωτών (από 17% με 18% που κυμαινόταν το 2011). Ειδικά τον τελευταίο χρόνο, συγκρίνοντας το Σεπτέμβρη του 2016 με το Σεπτέμβρη του 2015, προκύπτει πως, ενώ ο συνολικός αριθμός ασφαλισμένων στις κοινές επιχειρήσεις αυξήθηκε κατά 5,54%, η πλήρης απασχόληση αυξήθηκε μόλις κατά 3,91%, ενώ η μερική απασχόληση αυξήθηκε κατά 14,37%...
-- Σε αντίθεση με όσα ισχυρίστηκε ο Αλ. Τσίπρας περί ανοδικής τάσης στους μισθούς, σύμφωνα πάλι με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΕΦΚΑ, επιπρόσθετα στην τεράστια μείωση των προηγούμενων ετών, μόνο μέσα σε ένα χρόνο (Σεπτέμβρης 2015 - Σεπτέμβρης 2016), ο μέσος μισθός στο σύνολο των εργαζομένων μειώθηκε επιπλέον κατά 2,71%. Πολύ περισσότερο, οι περίπου 600 χιλιάδες μισθωτοί με μερική απασχόληση (τρεις στους δέκα από το σύνολο των μισθωτών) καλούνται να επιβιώσουν με μέσο μισθό 330 ευρώ το μήνα καθαρά...
Νέα «δωράκια» και «κίνητρα» για την μεγαλοεργοδοσία
Πέρα από τη διαστρέβλωση της τραγικής πραγματικότητας που βιώνουν οι εργαζόμενοι, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να παρουσιάσει ως... φιλεργατικές κινήσεις ακόμα και τα νέα «δωράκια» που εξήγγειλε ως «κίνητρα» προς την μεγαλοεργοδοσία.
Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους που αναγκάζονται να δουλεύουν με «μπλοκάκι», αφού πρώτα η κυβέρνηση νομιμοποίησε αυτό το άθλιο καθεστώς, βάζοντας τους ίδιους τους εργαζόμενους να πρέπει να αποδείξουν ότι είναι μισθωτοί, ο Αλ. Τσίπρας εξήγγειλε χτες «ένα μεγάλο πρόγραμμα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών για όσους εργοδότες επιλέξουν να μετατρέψουν τον απασχολούμενο με μπλοκάκι σε μισθωτό εργαζόμενο». «Ζεστό» χρήμα δηλαδή από το αστικό κράτος για την απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές...
Αντίστοιχες ήταν οι εξαγγελίες και σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους που χαρακτηρίζονται ως «εγκλωβισμένοι» - δηλαδή τους εργαζόμενους που μένουν όμηροι αφού η εργοδοσία και δεν τους πληρώνει και δεν τους απολύει για να μην πληρώσει αποζημιώσεις. Ενώ ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε ότι «το θεσμικό πλαίσιο δεν βοηθάει», όπως και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης που βασίζονται σε αυτό, όχι μόνο δεν εξήγγειλε την παραμικρή αλλαγή στο νομοθετικό πλαίσιο που κρατά τους εργαζόμενους σε ομηρία, αλλά ουσιαστικά απάλλαξε την εργοδοσία από τις ευθύνες και υποχρεώσεις της, μέσω προγραμμάτων «οικονομικής ενίσχυσης των εργαζομένων» και «επανεκπαίδευσης με νέες γνώσεις και ικανότητες» για άλλες ειδικότητες εργασίας, αυτοαπασχόλησης και «κοινωνικής οικονομίας»...
Στο ίδιο μήκος κύματος, διαφήμισε τα «στοχευμένα προγράμματα στον ιδιωτικό τομέα» για την ανεργία, δηλαδή τα προγράμματα που ανακυκλώνουν την ανεργία και παρέχουν παράλληλα φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό στο κεφάλαιο.
«Ελεγχοι για παρανομίες»... ενώ διασφαλίζει το «νόμιμο» ξεζούμισμα
Επιχειρώντας να καλλιεργήσει «φιλεργατικό» προφίλ στην κυβέρνησή του, ο Αλ. Τσίπρας μίλησε ακόμα για «αναβάθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας» και για ένταση των ελέγχων «για να εντοπίζει παρανομίες και στρεβλώσεις», όταν το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνει και η σημερινή κυβέρνηση παρέχει ένα τεράστιο νομοθετικό οπλοστάσιο στο κεφάλαιο για να μπορεί να «ξεζουμίζει» νόμιμα τους εργαζόμενους. Στο ίδιο μήκος κύματος, χρησιμοποιώντας τα παραδείγματα ορισμένων προστίμων που έχει επιβάλει το ΣΕΠΕ, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι «όταν υπάρχει πολιτική βούληση δεν φοβάσαι τις συγκρούσεις (...) ακόμα και με εργοδότες με μεγάλη επιρροή», την ίδια ώρα που η κυβέρνηση υπηρετεί στοχοπροσηλωμένα συνολικά την αντεργατική στρατηγική του κεφαλαίου, αλλά και συγκεκριμένα τμήματά του σε ορισμένες περιπτώσεις στα πλαίσια των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών,
Προκλητικές, εξάλλου, ήταν από μέρους του πρωθυπουργού:
-- Η υπεράσπιση της «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», των νόμων - λαιμητόμων δηλαδή που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «τσεκουρώνοντας» συνταξιούχους και ασφαλισμένους με άλλα 16,4 δισ. ευρώ για την 6ετία 2016 - 2021!
-- Οι αναφορές του στην «αντιμετώπιση της φτώχειας», την οποία οξύνει η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο αναφέρθηκε στο «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ), τα ψίχουλα του οποίου θα αποτελέσουν όχημα για παραπέρα πετσόκομμα όποιων προνοιακών επιδομάτων έχουν απομείνει (στο όνομα της «επικάλυψης» και της «αναμόρφωσης του προνοιακού χάρτη»), καθώς και στα περιβόητα «αντίμετρα» που η κυβέρνηση λέει ότι θα εφαρμόσει στο μέλλον - ενώ κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση εδώ και τώρα - και με την προϋπόθεση της «υπεραπόδοσης» των αντιλαϊκών μέτρων.
Αναδημοσίευση Ριζοσπάστη Τρίτη 18.07
