Τα όρια της δημοκρατίας τους

Επειδή διάφοροι δυσανασχετούν όταν κατά καιρούς επανέρχεται το ζήτημα των ορίων της δημοκρατίας στον καπιταλισμό, περιγράφουμε δύο από τα πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα των όσων ακολούθησαν τον σοβαρό τραυματισμό των έξι εργαζομένων στα ΕΛΠΕ, το πρωί της περασμένης Παρασκευής. Το πρωί του Σαββάτου, το Συνδικάτο Μετάλλου είχε συγκαλέσει Γενική Συνέλευση έξω από το χώρο των διυλιστηρίων. Από το βράδυ της Παρασκευής, όμως, τα τηλέφωνα των εργαζομένων στα εργολαβικά συνεργεία «πήραν φωτιά». Ανθρωποι της εργοδοσίας είτε τους καλόπιαναν, είτε τους απειλούσαν να μην εμφανιστούν στο χώρο του διυλιστηρίου, πολύ περισσότερο να μη συμμετάσχουν στη συνέλευση. Οι απειλές συνεχίστηκαν ακόμα και την ώρα της συνέλευσης. Αλλά και ορισμένοι απ' όσους πήγαν, όταν τους πλησίαζε κάποιο κανάλι για να τους πάρει μια δήλωση, το απέφευγαν, λέγοντας πως αν τους δει το αφεντικό τους στην τηλεόραση θα απολυθούν και πως «έχω οικογένεια να θρέψω». Αυτή είναι η δημοκρατία στον καπιταλισμό, που σταματάει στις πύλες των εργοστασίων. Είσαι ελεύθερος να σε εκμεταλλεύεται το αφεντικό με 12ωρα και 16ωρα δουλειάς, με 3,80 μεροκάματο σε 36 μέτρα σκαλωσιά, αλλά δεν επιτρέπεται να συμμετέχεις στο Σωματείο σου, να αγωνίζεσαι να μην έχεις κι εσύ τη «μοίρα» των έξι που λαμπάδιασαν...