Την κλιμάκωση των βαθιά αντιλαϊκών μέτρων στο έδαφος του ευρωμονόδρομου επιβεβαίωσε ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς,
σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Παραπολιτικά», παρά τις προσπάθειες
να πείσει ότι έρχεται το «τέλος της εποχής των μνημονίων», όταν τα
μνημόνια αποτελούν μόνιμη συνθήκη για τους λαούς σε όλα τα κράτη - μέλη
της ΕΕ.
«Κρατάμε τη χώρα σταθερή στο τέλος μιας μεγάλης διαδρομής. Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα και η κυβέρνηση παραμένει ισχυρή για να διαπραγματευτεί το τέλος της εποχής των μνημονίων», δήλωσε, και πρόσθεσε ότι «η χώρα δε χρειάζεται νέο αναγκαστικό δανεισμό» και ότι «μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς τα υπόλοιπα από τα χρήματα, που προβλέπονταν να πάρει από το τωρινό Μνημόνιο». Στην πραγματικότητα, βέβαια, απ' όπου κι αν έρθουν τα δανεικά, πάνε για την παραπέρα επιδότηση του μεγάλου κεφαλαίου, ο δε λαός χρεώνεται πάντα να τα αποπληρώσει στο ακέραιο.
Αλλωστε, ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει την παραμικρή ανακούφιση, τονίζοντας: «Αν επιστρέψουμε ξανά σε ελλείμματα είμαστε χαμένοι! Αν αρχίσουν τα "δώστα όλα" και "λεφτά υπάρχουν" κι "όλα τζάμπα" και "πάρε κόσμε", τότε θα επιστρέψουμε σε χειρότερα: Νέα μνημόνια με ακόμα πιο σκληρούς όρους». Βέβαια, ούτως ή άλλως, τα χειρότερα είναι μπροστά για το λαό, αφού για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ ισχύει καθεστώς ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας, είτε έχουν μνημόνιο, είτε όχι.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να συνδέσει τη λαϊκή ευημερία με την καπιταλιστική ανάκαμψη, τη συνέχιση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, που προϋποθέτουν το ακριβώς αντίθετο: τσάκισμα κάθε εργατικού και λαϊκού δικαιώματος.
Αποσιωπώντας, αφενός ότι ο λαός υποβάλλεται και θα υποβάλλεται διαρκώς σε θυσίες, και στη φάση της όποιας ανάκαμψης και στη φάση της κρίσης υποστήριξε ότι το δίλημμα είναι ανάμεσα σε δύο δρόμους:
Υποστήριξε, επίσης, ότι το δίλημμα είναι ανάμεσα σε δύο δρόμους: «Από τη μία, η σταθερή πορεία εξόδου από την κρίση, εξόδου που ήδη αρχίζει. Κι από την άλλη, η απότομη επιστροφή σε κρίση, χειρότερη από αυτή που γνωρίσαμε και ήδη ξεπερνάμε». Επιχειρεί να αποσιωπήσει, δηλαδή, αφ' ενός ότι ο λαός υποβάλλεται και θα υποβάλλεται διαρκώς σε θυσίες, και στη φάση της όποιας ανάκαμψης και στη φάση της κρίσης, και αφ' ετέρου το ότι ανεξαρτήτως των θυσιών του λαού η κρίση είναι στο DNA του καπιταλισμού.
«Κρατάμε τη χώρα σταθερή στο τέλος μιας μεγάλης διαδρομής. Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα και η κυβέρνηση παραμένει ισχυρή για να διαπραγματευτεί το τέλος της εποχής των μνημονίων», δήλωσε, και πρόσθεσε ότι «η χώρα δε χρειάζεται νέο αναγκαστικό δανεισμό» και ότι «μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς τα υπόλοιπα από τα χρήματα, που προβλέπονταν να πάρει από το τωρινό Μνημόνιο». Στην πραγματικότητα, βέβαια, απ' όπου κι αν έρθουν τα δανεικά, πάνε για την παραπέρα επιδότηση του μεγάλου κεφαλαίου, ο δε λαός χρεώνεται πάντα να τα αποπληρώσει στο ακέραιο.
Αλλωστε, ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει την παραμικρή ανακούφιση, τονίζοντας: «Αν επιστρέψουμε ξανά σε ελλείμματα είμαστε χαμένοι! Αν αρχίσουν τα "δώστα όλα" και "λεφτά υπάρχουν" κι "όλα τζάμπα" και "πάρε κόσμε", τότε θα επιστρέψουμε σε χειρότερα: Νέα μνημόνια με ακόμα πιο σκληρούς όρους». Βέβαια, ούτως ή άλλως, τα χειρότερα είναι μπροστά για το λαό, αφού για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ ισχύει καθεστώς ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας, είτε έχουν μνημόνιο, είτε όχι.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να συνδέσει τη λαϊκή ευημερία με την καπιταλιστική ανάκαμψη, τη συνέχιση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, που προϋποθέτουν το ακριβώς αντίθετο: τσάκισμα κάθε εργατικού και λαϊκού δικαιώματος.
Αποσιωπώντας, αφενός ότι ο λαός υποβάλλεται και θα υποβάλλεται διαρκώς σε θυσίες, και στη φάση της όποιας ανάκαμψης και στη φάση της κρίσης υποστήριξε ότι το δίλημμα είναι ανάμεσα σε δύο δρόμους:
Υποστήριξε, επίσης, ότι το δίλημμα είναι ανάμεσα σε δύο δρόμους: «Από τη μία, η σταθερή πορεία εξόδου από την κρίση, εξόδου που ήδη αρχίζει. Κι από την άλλη, η απότομη επιστροφή σε κρίση, χειρότερη από αυτή που γνωρίσαμε και ήδη ξεπερνάμε». Επιχειρεί να αποσιωπήσει, δηλαδή, αφ' ενός ότι ο λαός υποβάλλεται και θα υποβάλλεται διαρκώς σε θυσίες, και στη φάση της όποιας ανάκαμψης και στη φάση της κρίσης, και αφ' ετέρου το ότι ανεξαρτήτως των θυσιών του λαού η κρίση είναι στο DNA του καπιταλισμού.
- Στο μεταξύ, συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου υπό την προεδρία του Αντ. Σαμαρά προγραμματίζεται για αύριο στις 18.00, με θέμα «Συντονισμός του κυβερνητικού έργου». Μετά και τη λήψη ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή, ο πρωθυπουργός αναμένεται να ζητήσει πιστή εφαρμογή και επιτάχυνση των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν συναποφασιστεί σε επίπεδο ΕΕ.
