Πολύς
λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τις πολιτικές και εκλογικές
συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή και τη συνεδρίαση της ΚΕ. Πολύς λόγος
γίνεται επίσης για τη δήθεν αντιπαράθεση ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ και Αριστερής
Πλατφόρμας για αυτό το ζήτημα.
Ποια είναι η θέση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό το θέμα, όπως διατυπώθηκε στην εισήγηση Τσίπρα προς την ΚΕ;
«…Να συγκροτήσουμε και τα ψηφοδέλτιά μας. Ανοιχτά, πολυσυλλεκτικά, ανοιχτά στην κοινωνία»… «Χωρίς να ξεπλένουμε κανένα, αλλά κυρίως χωρίς να στρουθοκαμηλίζουμε».
Στο όνομα, δηλαδή, της πολυσυλλεκτικότητας και του ανοίγματος στην κοινωνία προετοιμάζονται οι συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ με τη μέχρι πρότινος «μνημονιακή αριστερά» της ΔΗΜΑΡ (χαρακτηρισμός που δόθηκε από τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΗΜΑΡ), με τους ΑΝΕΛ ή με βουλευτές όπως η Ραχήλ Μακρή που δήλωσε ότι «θα στηρίξει ΣΥΡΙΖΑ με όλες της τις δυνάμεις».
Άλλωστε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δηλώσει εμμέσως πλην σαφώς ότι η στάση των ανεξαρτήτων βουλευτών στο ζήτημα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας θα κρίνει και τη σχέση τους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτόν τον τρόπο εξελίσσονται τα πολιτικά παιχνίδια και παζάρια και «ξεπλένονται» βουλευτές που έχουν στηρίξει τα τελευταία χρόνια ουκ ολίγες φορές τόσο τα μνημόνια όσο και άλλες αντιλαϊκές επιλογές.
Επίσης, το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για «συνεννόηση», κάτι το οποίο χαιρετίζεται και από διάφορα κέντρα του συστήματος (βλ. σημερινό κύριο άρθρο της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ»). Όπως επίσης υπάρχουν τοποθετήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «τις συμμαχίες τις καθορίζει η κοινωνία». Άρα οι παραπάνω συμμαχίες ή ακόμη και μια πιθανή συνεργασία μεγάλου συνασπισμού δικαιολογείται, γιατί αυτό τάχα «θέλει η κοινωνία».
Όσο για τη θέση της Αριστερής Πλατφόρμας για το άνοιγμα σε «...πρόσωπα που μετατοπίζονται ειλικρινά προς τα αριστερά και δεν έχουν εμπλακεί με ευθύνες στη στήριξη, ψήφιση και εφαρμογή νεοφιλελεύθερων μνημονιακών επιλογών», εδώ η υποκρισία ξεπερνά κάθε όριο, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει στις γραμμές του τέτοια πρόσωπα.
Όπως π.χ. ο Βουδούρης (υποψήφιος με το ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Πελοποννήσου) που έχει δηλώσει ότι δε μετανιώνει που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο. Ή ο Μιχελογιαννάκης (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) που μπορεί να μην ψήφισε μνημόνια (στο πρώτο δεν ήταν και βουλευτής), ψήφισε όμως το Μεσοπρόθεσμο της κυβέρνησης Παπανδρέου, όπως επίσης έδινε και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου, με ύμνους στο έργο της, από τις ιδιωτικοποιήσεις και τις fast track επενδύσεις μέχρι τη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων (βλ. ομιλία του στη Βουλή, στις 20/06/2011).
Όσο για την ειλικρίνεια όσων έχουν αλλάξει τρία κόμματα σε 3 χρόνια, αυτό ας το εξηγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ουσία όμως είναι αλλού. Ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να ψηφοθηρήσει και να καθίσει στην κυβερνητική καρέκλα, γίνεται «πλυντήριο» στελεχών που έχουν βάλει πλάτη όλα αυτά τα χρόνια -και όχι μόνο τα χρόνια της κρίσης- για να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή πολιτική. Δείχνοντας όμως με αυτόν τον τρόπο, ακόμη και στον πιο δύσπιστο, προς τα πού θα κινηθεί και η δική του διακυβέρνηση.
Όσο για την αντιπαράθεση ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ και Αριστερής Πλατφόρμας αυτή βολεύει για το «ψάρεμα σε θολά νερά» και δεξιά και αριστερά, σε μια περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται στο «καλό παιδί του συστήματος». Ή αλλιώς «ο καλός ο μύλος της αστικής διαχείρισης όλα τα αλέθει».
Ποια είναι η θέση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό το θέμα, όπως διατυπώθηκε στην εισήγηση Τσίπρα προς την ΚΕ;
«…Να συγκροτήσουμε και τα ψηφοδέλτιά μας. Ανοιχτά, πολυσυλλεκτικά, ανοιχτά στην κοινωνία»… «Χωρίς να ξεπλένουμε κανένα, αλλά κυρίως χωρίς να στρουθοκαμηλίζουμε».
Στο όνομα, δηλαδή, της πολυσυλλεκτικότητας και του ανοίγματος στην κοινωνία προετοιμάζονται οι συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ με τη μέχρι πρότινος «μνημονιακή αριστερά» της ΔΗΜΑΡ (χαρακτηρισμός που δόθηκε από τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΗΜΑΡ), με τους ΑΝΕΛ ή με βουλευτές όπως η Ραχήλ Μακρή που δήλωσε ότι «θα στηρίξει ΣΥΡΙΖΑ με όλες της τις δυνάμεις».
Άλλωστε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δηλώσει εμμέσως πλην σαφώς ότι η στάση των ανεξαρτήτων βουλευτών στο ζήτημα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας θα κρίνει και τη σχέση τους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτόν τον τρόπο εξελίσσονται τα πολιτικά παιχνίδια και παζάρια και «ξεπλένονται» βουλευτές που έχουν στηρίξει τα τελευταία χρόνια ουκ ολίγες φορές τόσο τα μνημόνια όσο και άλλες αντιλαϊκές επιλογές.
Επίσης, το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για «συνεννόηση», κάτι το οποίο χαιρετίζεται και από διάφορα κέντρα του συστήματος (βλ. σημερινό κύριο άρθρο της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ»). Όπως επίσης υπάρχουν τοποθετήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «τις συμμαχίες τις καθορίζει η κοινωνία». Άρα οι παραπάνω συμμαχίες ή ακόμη και μια πιθανή συνεργασία μεγάλου συνασπισμού δικαιολογείται, γιατί αυτό τάχα «θέλει η κοινωνία».
Όσο για τη θέση της Αριστερής Πλατφόρμας για το άνοιγμα σε «...πρόσωπα που μετατοπίζονται ειλικρινά προς τα αριστερά και δεν έχουν εμπλακεί με ευθύνες στη στήριξη, ψήφιση και εφαρμογή νεοφιλελεύθερων μνημονιακών επιλογών», εδώ η υποκρισία ξεπερνά κάθε όριο, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει στις γραμμές του τέτοια πρόσωπα.
Όπως π.χ. ο Βουδούρης (υποψήφιος με το ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Πελοποννήσου) που έχει δηλώσει ότι δε μετανιώνει που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο. Ή ο Μιχελογιαννάκης (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) που μπορεί να μην ψήφισε μνημόνια (στο πρώτο δεν ήταν και βουλευτής), ψήφισε όμως το Μεσοπρόθεσμο της κυβέρνησης Παπανδρέου, όπως επίσης έδινε και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου, με ύμνους στο έργο της, από τις ιδιωτικοποιήσεις και τις fast track επενδύσεις μέχρι τη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων (βλ. ομιλία του στη Βουλή, στις 20/06/2011).
Όσο για την ειλικρίνεια όσων έχουν αλλάξει τρία κόμματα σε 3 χρόνια, αυτό ας το εξηγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ουσία όμως είναι αλλού. Ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να ψηφοθηρήσει και να καθίσει στην κυβερνητική καρέκλα, γίνεται «πλυντήριο» στελεχών που έχουν βάλει πλάτη όλα αυτά τα χρόνια -και όχι μόνο τα χρόνια της κρίσης- για να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή πολιτική. Δείχνοντας όμως με αυτόν τον τρόπο, ακόμη και στον πιο δύσπιστο, προς τα πού θα κινηθεί και η δική του διακυβέρνηση.
Όσο για την αντιπαράθεση ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ και Αριστερής Πλατφόρμας αυτή βολεύει για το «ψάρεμα σε θολά νερά» και δεξιά και αριστερά, σε μια περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται στο «καλό παιδί του συστήματος». Ή αλλιώς «ο καλός ο μύλος της αστικής διαχείρισης όλα τα αλέθει».
