Οι
πληγές που άφησε η πλημμύρα στις εργατογειτονιές της δυτικής Αθήνας
είναι αμέτρητες. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Δυστυχώς, ούτε η τελευταία.
Γιατί όσο αναμενόμενη είναι μια νέα πλημμύρα, μετά από μια δυνατή
βροχή, άλλο τόσο αναμενόμενα είναι και οι τραγικές επιπτώσεις, οι
καταστροφές, ο κίνδυνος να χαθούν ζωές. Δε φταίει το φυσικό φαινόμενο.
Αυτό υπάρχει, το ξέρουμε και ξέρουμε ότι θα επαναληφθεί. Είτε πρόκειται
για βροχή είτε για σεισμό. Ομως, η λαϊκή ανάγκη για την ανάλογη
προστασία και θωράκιση δεν ικανοποιείται διαχρονικά από τις αστικές
κυβερνήσεις, τις περιφέρειες, τους δήμους, όλο το πλέγμα του αστικού
κράτους. Γιατί, ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ΕΕ,
εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών
ομίλων, του κεφαλαίου. Και άρα οι προτεραιότητες στην κατασκευή έργων
και υποδομών απαντούν σε αυτό ακριβώς και όχι στο τι έχει ανάγκη ο λαός.
Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνεται: Στο ποια έργα θεωρούνται επιλέξιμα, για να χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ και το περίφημο ΕΣΠΑ. Στο τι προβλέπουν ο κρατικός προϋπολογισμός της συγκυβέρνησης για το 2015 και ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας Αττικής που κατέθεσε η διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ (και υπερψηφίστηκε από άλλες αστικές δυνάμεις) για έργα αντιπλημμυρικά, αντισεισμικής θωράκισης: μηδαμινά κονδύλια, την ίδια στιγμή που υπάρχουν κωδικοί για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που εξυπηρετούν το κεφάλαιο.
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δε γίνονται καθόλου αντιπλημμυρικά έργα. Είναι, όμως, τόσο αποσπασματικός ο σχεδιασμός από δήμο σε δήμο ακόμα και από περιφέρεια σε περιφέρεια που, πολύ συχνά, ακόμα κι αυτά τα έργα που γίνονται σώζουν ένα δήμο ή μια περιοχή και πνίγουν το γειτονικό δήμο...
Δεν είναι, λοιπόν, θέμα «ακραίου φυσικού φαινομένου» η καταστροφή από τις πλημμύρες. Ακραίο και επικίνδυνο φαινόμενο είναι η πολιτική που ακολουθείται από τις αστικές κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. `Η, η πολιτική που παρουσιάζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ σαν διέξοδος, ενώ δεν απαντά στις πραγματικές ανάγκες του λαού, γιατί έχει τις ίδιες ιεραρχήσεις και τις ίδιες προτεραιότητες με αυτές της συγκυβέρνησης και συμπυκνώνονται στη στήριξη της επιχειρηματικότητας (της «υγιούς»), των επενδυτικών σχεδιασμών και της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου. Κοροϊδεύοντας ταυτόχρονα το λαό ότι επειδή θα τις προωθήσει αυτός και όχι η συγκυβέρνηση αυτές οι αντιλαϊκές προτεραιότητες θα γίνουν φιλολαϊκές. Βεβαίως, στην Περιφέρεια Αττικής που ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ «είναι κυβέρνηση» πέφτουν μία - μία οι μάσκες. Και έπεται συνέχεια...
Η απορία λογική: Είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να παίζουν με τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους; Είναι δυνατόν να βλέπουν μέσα στα τελευταία 20 χρόνια να κατασκευάζονται τεράστια έργα (π.χ. οδικοί άξονες, αεροδρόμια) που, αντί να γίνονται για τις λαϊκές ανάγκες, τα εκμεταλλεύονται επιχειρηματικοί όμιλοι για να πλουτίζουν; Και την ίδια στιγμή να πνίγονται, να σκοτώνονται, να τραυματίζονται, να καταστρέφεται το βιος τους (σ.σ. όσο έχει απομείνει) όταν βρέχει, όταν γίνεται ένας σεισμός, μια πυρκαγιά; Είναι δυνατόν να ανέχονται μια πολιτική που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους;
Ολα όσα έγιναν την περασμένη Παρασκευή θέτουν ως επιτακτική ανάγκη να παρθούν επείγοντα μέτρα για την ανακούφιση των πληγέντων και για την αποκατάσταση των ζημιών (έκτακτη ενίσχυση, αποζημιώσεις, πάγωμα χρεών, απαλλαγή από δημοτικά τέλη κ.ά.) όπως από την πρώτη στιγμή έθεσε το ΚΚΕ. Φέρνουν, όμως, ξανά στο προσκήνιο την πρόταση του ΚΚΕ για την άμεση, χωρίς καμία καθυστέρηση λήψη μέτρων ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας στο πλαίσιο συνολικού σχεδιασμού.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 28 Οκτώβρη 2014
Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνεται: Στο ποια έργα θεωρούνται επιλέξιμα, για να χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ και το περίφημο ΕΣΠΑ. Στο τι προβλέπουν ο κρατικός προϋπολογισμός της συγκυβέρνησης για το 2015 και ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας Αττικής που κατέθεσε η διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ (και υπερψηφίστηκε από άλλες αστικές δυνάμεις) για έργα αντιπλημμυρικά, αντισεισμικής θωράκισης: μηδαμινά κονδύλια, την ίδια στιγμή που υπάρχουν κωδικοί για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που εξυπηρετούν το κεφάλαιο.
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δε γίνονται καθόλου αντιπλημμυρικά έργα. Είναι, όμως, τόσο αποσπασματικός ο σχεδιασμός από δήμο σε δήμο ακόμα και από περιφέρεια σε περιφέρεια που, πολύ συχνά, ακόμα κι αυτά τα έργα που γίνονται σώζουν ένα δήμο ή μια περιοχή και πνίγουν το γειτονικό δήμο...
Δεν είναι, λοιπόν, θέμα «ακραίου φυσικού φαινομένου» η καταστροφή από τις πλημμύρες. Ακραίο και επικίνδυνο φαινόμενο είναι η πολιτική που ακολουθείται από τις αστικές κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. `Η, η πολιτική που παρουσιάζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ σαν διέξοδος, ενώ δεν απαντά στις πραγματικές ανάγκες του λαού, γιατί έχει τις ίδιες ιεραρχήσεις και τις ίδιες προτεραιότητες με αυτές της συγκυβέρνησης και συμπυκνώνονται στη στήριξη της επιχειρηματικότητας (της «υγιούς»), των επενδυτικών σχεδιασμών και της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου. Κοροϊδεύοντας ταυτόχρονα το λαό ότι επειδή θα τις προωθήσει αυτός και όχι η συγκυβέρνηση αυτές οι αντιλαϊκές προτεραιότητες θα γίνουν φιλολαϊκές. Βεβαίως, στην Περιφέρεια Αττικής που ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ «είναι κυβέρνηση» πέφτουν μία - μία οι μάσκες. Και έπεται συνέχεια...
Η απορία λογική: Είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να παίζουν με τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους; Είναι δυνατόν να βλέπουν μέσα στα τελευταία 20 χρόνια να κατασκευάζονται τεράστια έργα (π.χ. οδικοί άξονες, αεροδρόμια) που, αντί να γίνονται για τις λαϊκές ανάγκες, τα εκμεταλλεύονται επιχειρηματικοί όμιλοι για να πλουτίζουν; Και την ίδια στιγμή να πνίγονται, να σκοτώνονται, να τραυματίζονται, να καταστρέφεται το βιος τους (σ.σ. όσο έχει απομείνει) όταν βρέχει, όταν γίνεται ένας σεισμός, μια πυρκαγιά; Είναι δυνατόν να ανέχονται μια πολιτική που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους;
Ολα όσα έγιναν την περασμένη Παρασκευή θέτουν ως επιτακτική ανάγκη να παρθούν επείγοντα μέτρα για την ανακούφιση των πληγέντων και για την αποκατάσταση των ζημιών (έκτακτη ενίσχυση, αποζημιώσεις, πάγωμα χρεών, απαλλαγή από δημοτικά τέλη κ.ά.) όπως από την πρώτη στιγμή έθεσε το ΚΚΕ. Φέρνουν, όμως, ξανά στο προσκήνιο την πρόταση του ΚΚΕ για την άμεση, χωρίς καμία καθυστέρηση λήψη μέτρων ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας στο πλαίσιο συνολικού σχεδιασμού.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 28 Οκτώβρη 2014
