ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

«Η «δημιουργική ασάφεια»... έγινε τοξική σαφήνεια»

Της Κάλι Καρά

Μέσα σε λίγες μέρες και εν μέσω πανηγυρισμών η «δημιουργική ασάφεια» έγινε τοξική σαφήνεια.
Την τετράμηνη «γέφυρα» εφαρμογής του μνημονίου οι εργαζόμενοι θα την διαβούν με όλες τις έως τώρα αντεργατικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων αλλά και με νέες οι οποίες όμως, θα είναι «ελληνικής ιθαγένειας»(!) όπως αποκαλύπτεται στο κοινό ανακοινωθέν, μετά τα παζάρια στο πλαίσιο της επταμερούς συνάντησης στο στολισμένο στρογγυλό τραπέζι.
Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, οι ιδιωτικοποιήσεις, η αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ, με δέσμη άλλων αντιλαϊκών μέτρων «ισοδύναμης απόδοσης» για το κρατικό ταμείο, η παραπέρα μείωση των κρατικών δαπανών (βλέπε Υγεία, Παιδεία, κοινωνικές παροχές), το πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ , ο εξορθολογισμός του ΦΠΑ, το φακέλωμα μέσω του ''περιουσιολογίου'' των δαπανών της λαϊκής οικογένειας για ηλεκτρικό ρεύμα, ύδρευση, τηλέφωνο και άλλα, θα γράφουν στην ούγια «made in Greece» όταν θα περνούν από τον έλεγχο της θεσμο - τρόικας.
Στο μεταξύ η συγκυβέρνηση, που ισχυριζόταν ότι τα μνημόνια τελείωσαν, διαβαίνει τη «γέφυρα» με τους 400 μνημονιακούς νόμους που παραμένουν σε ισχύ και με την ανεργία να καλπάζει, ιδιαίτερα στους νέους και στις γυναίκες.
Με επικοινωνιακές φωνασκίες νομιμοποιεί (με το νομοσχέδιο για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές), πλήρως όλα τα αβάσταχτα χαράτσια, τη φοροεπιδρομή, που επιβλήθηκαν σε βάρος του λαού από τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις του κεφαλαίου, που σε συνδυασμό με την πολιτική δραστικής μείωσης μισθών, συντάξεων, γενικότερα του λαϊκού εισοδήματος, τον έχουν φτάσει στο αδιέξοδο της φτώχειας και στο σαράκι της ανασφάλειας και τα παιδιά του νηστικά στα σχολεία.
Αυτή είναι η ΕΕ, κόντρα στις προεκλογικές κορώνες του ΣΥΡΙΖΑ ότι αλλάζει. Η ΕΕ δεν αλλάζει, είναι εδώ με την σκληρή αντιλαϊκή καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κυνική δικτατορία του κεφαλαίου με κοινοβουλευτικό μανδύα, που απαιτεί κι άλλο αίμα από τους λαούς, όχι μόνο από τη δουλειά, αλλά και με πόλεμο για να φύγει από την κρίση. Μόνο ο οργανωμένος, ταξικός αγώνας με κοινωνική συμμαχία μπορεί να την ανατρέψει μαζί με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.