Κλιμακώνεται η αντιασφαλιστική ομοβροντία, μέσω δημοσιευμάτων και διαρροών, για την προετοιμασία των εργαζομένων και των λαικών στρωμάτων προκειμένου να αποδεχτούν νέα βάρβαρα μέτρα στην Κοινωνική Ασφάλιση στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης της συγκυβέρνησης και των θεσμών και με την λογική του «μικρότερου κακού».
Έτσι μετά την αρχική αναφορά του Τάσου Κορωνάκη, γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, για την χρονική μετάθεση της 13ης σύνταξης για το 2016, ήρθε την Πέμπτη 21 Μάη και η δήλωση του Γιώργου Ρωμανιά γγ Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ότι «η εφαρμογή της 13ης σύνταξης για τους χαμηλοσυνταξιούχους μπορεί να μετατεθεί για το 2016».
Επ' αόριστον μετατίθεται και η κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές, καθώς ο Γιώργος Ρωμανιάς ανέφερε στην ίδια συνέντευξη ότι «η Αθήνα αγωνίζεται για τη μη εφαρμογή της» και διευκρίνισε πως «η κυβέρνηση κατέληξε στη λύση της επ’ αόριστον αναστολής αντί για κατάργηση ώστε να υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους».
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, που προστίθενται σε μια σειρά αντιασφαλιστικές διατάξεις παραμένοντας ως έχουν κάνοντας «κόλαση» την ζωή ασφαλισμένων και συνταξιούχων, καθημερινά βλέπουν τώρα το φως της δημοσιότητας σενάρια επι σεναρίων στα πλαίσια της συνεχιζόμενης διαπραγμάτευσης, εκ των οποίων ακόμη και αν κάποια δεν εφαρμοστούν άμεσα, πιάνουν σειρά στην υλοποίησή τους «εν ευθέτω χρόνω», με την δοκιμασμένη μέθοδο της «σαλαμοποίησης» για την εκτόνωση των αντιδράσεων.
Έτσι πέρα από τα σενάρια για αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τις μειώσεις επικουρικών αρχικά και κύριων συντάξεων ακολούθως κλπ. τώρα το νέο σενάριο, πάντα στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης, που είδε την Πέμπτη 21 Μάη το φως της δημοσιότητας σε δημοσίευμα εφημερίδας, προβλέπει ως εναλλακτική λύση την υποχρέωση, εφόσον συνταξιοδοτείται πρόωρα, να πληρώνει ο ίδιος ο ασφαλισμένος στο ταμείο του τις εισφορές για τα χρόνια που υπολείπονται έως την ηλικία των 62 ετών για μειωμένη σύνταξη. Κατά πάγια τακτική,όπως άλλωστε συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, το υπουργείο Εργασίας διέψευσε το σχετικό δημοσίευμα. Αυτή την φορά ήταν η σειρά του Δημήτρη Στρατούλη να διαψεύσει το σχετικό δημοσίευμα, λέγοντας ότι «δεν έχει καμία βάση. Είναι διαρροές τις οποίες διαψεύδουμε κατηγορηματικά».
Ωστόσο η ίδια η ζωή απέδειξε και στο πρόσφατο παρελθόν ότι σε ανάλογες περιπτώσεις έγιναν διαψεύσεις οι οποίες δεν είχαν κανένα απολύτως αντίκρυσμα, καθώς λίγο αργότερα το σενάριο γινόταν πράξη και εφιαλτική πραγματικότητα για ασφαλισμένους και συνταξιούχους.
Σημειώνεται ότι η ποινή για κάθε έτος που υπολείπεται του ορίου ηλικίας είναι 6%. Εάν κάποιος δηλαδή επιλέξει να συνταξιοδοτηθεί 5 χρόνια νωρίτερα (εφόσον έχει το δικαίωμα) η σύνταξή του θα είναι μειωμένη κατά 30%. Αυτό ισχύει για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Ειδικό καθεστώς ισχύει στο δημόσιο, καθώς όσοι θεμελίωσαν δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2010 έχουν μείωση 4,5% τον χρόνο. Για όσους κλειδώνουν δικαίωμα από το 2011 και μετά το πέναλτι είναι 6% τον χρόνο, όπως και στα ασφαλιστικά ταμεία. Ουσιαστικά δηλαδή εάν κάποιος επιλέξει αυτή την «λύση» εκτός από την δραστική μείωση της σύνταξης, θα πληρώσει από την τσέπη του αδρά για να λάβει μια «σύνταξη πτωχοκομείου».
Μια σημαντική παράμετρος είναι ότι όσοι αποχωρήσουν πρόωρα δεν δικαιούνται πλήρη σύνταξη ακόμα και μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας με το οποίο θα λάμβαναν την παροχή χωρίς μείωση. Στην πράξη, η μειωμένη πρόωρη σύνταξη θα καταβάλλεται μειωμένη εφ' όρου ζωής.
Και εδώ ακριβώς είναι η ουσία. Επιχειρούν με κάθε τρόπο και μέσο να εξαναγκάσουν χιλιάδες ασφαλισμένους, αφού δούλεψαν μια ζωή και πλήρωσαν εισφορές, να ξαναβάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, να δουλέψουν παραπάνω χρόνια για να πάρουν με το «πιστόλι στον κρόταφο» μια σύνταξη - φιλοδώρημα και από πάνω να φαίνεται ότι είναι επιλογή του ίδιου του ασφαλισμένου και όχι το αποτέλεσμα της ασκούμενης αντιλαικής πολιτικής. Δηλαδή με λίγα λόγια καλούν όλους τους εργαζόμενους να ξεχάσουν τις όποιες κατακτήσεις έχουν απομείνει στην Κοινωνική Ασφάλιση(όρια ηλικίας, επίπεδα συντάξεων κλπ) και να αποδεχτούν και μάλιστα να γίνουν συμμέτοχοι και συνένοχοι στο «έγκλημα που ετοιμάζουν» σε βάρος τους, σε μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις που πέτυχε με σκληρούς ταξικούς αγώνες η εργατική τάξη.
Ανεξάρτητα πάντως από την μια η την άλλη παραλλαγή, διαρροή, δημοσίευμα και εκδοχή, όλα αυτά που προβάλλονται «ως λύσεις» αποτελούν τον «πυρήνα» των απαιτήσεων και των κατευθύνσεων του κεφαλαίου και της ΕΕ για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, απαραίτητος όρος της οποίας είναι, η διαρκής μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.
Ο μονόδρομος εργαζομένων, νέων, ανέργων, γυναικών και συνταξιούχων είναι η συμμετοχή τους στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 11 Ιούνη σε όλες τις πόλεις και στο πανελλαδικό συλλαλητήριο των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων στην Αθήνα, στα Προπύλαια, στις 6 το απόγευμα, στις 23 Ιούνη.
