Τα βασικά μέτωπα, πάνω στα οποία θα αναπτυχθεί τους επόμενους μήνες η δράση των συνδικάτων, είναι τα ξής:
1. Κοινωνική Ασφάλιση - Συνταξιοδοτικό - Υγεία.
Εισηγητικά
ειπώθηκε: «Αταλάντευτα και χωρίς καθυστέρηση πρέπει να αποκρούσουμε τη
λογική του ρεαλισμού και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας ως δείκτη
για την επαναφορά των απωλειών. Να στηρίξουμε πρωτοβουλίες και
κινητοποιήσεις των συνταξιουχικών οργανώσεων που γρήγορα θα πρέπει να
απαντήσουν με επαναφορά του πλαισίου για άμεση αποκατάσταση των
απωλειών, για επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης χωρίς εισοδηματικά
κριτήρια κ.ο.κ. Να έχουμε μάτια και αυτιά ανοιχτά για μεθοδεύσεις που
μπορεί να υπάρξουν σε σχέση λ.χ. με το ΕΚΑΣ.
Κλάδοι που χτυπήθηκαν
από την αντιασφαλιστική επίθεση δεν μπορούν να μείνουν με σταυρωμένα
χέρια π.χ. οικοδόμοι. Ηδη προγραμματίζουν παρεμβάσεις για τις αυξήσεις
στα όρια ηλικίας, τα ΒΑΕ κ.λπ. Να δούμε παρέμβαση και πρωτοβουλίες άλλων
κλάδων. Χρειάζεται αποφασιστικό μέτωπο απέναντι στην ιδιωτικοποίηση,
στα επαγγελματικά ταμεία. Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ πιο πριν και προφανώς και
τώρα ως κυβέρνηση είναι η ενίσχυση των επαγγελματικών ταμείων. Στις
προγραμματικές δηλώσεις δεν υπήρχε λέξη για το μέλλον τους. Ιδιαίτερα
κλάδοι που έχουν εμπειρία, πρέπει να τραβήξουν μπροστά σε πρωτοβουλίες
και αποκάλυψη π.χ. Φάρμακο.
Το Ασφαλιστικό έχουμε πει πως δεν
είναι μόνο οι συντάξεις. Επαναφορά απωλειών, αντίστοιχα, δεν είναι μόνο
τα μισθολογικά. Πέρα από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης, πρέπει να
απαιτήσουμε να ανοίξουν τα νοσοκομεία που έκλεισαν προς όφελος των
ιδιωτικών κλινικών. Να μην υπάρχει καμιά απολύτως πληρωμή για υπηρεσίες
Υγείας. Να γίνουν προσλήψεις στα νοσοκομεία. Ασφαλιστικό, επίσης, είναι η
προληπτική Υγεία μέσω των Κέντρων Υγείας. Οι συνθήκες Ασφάλειας και
Υγείας στους τόπους δουλειάς.
Να επιστρέψουν πίσω τα αποθεματικά
από τα "κουρέματα", από τα χρωστούμενα και τις φοροαπαλλαγές που είχε το
μεγάλο κεφάλαιο. Να πληρώσουν αυτοί που βούλιαξαν τα Ταμεία και όχι τα
έσοδα για το ασφαλιστικό σύστημα να προέλθει από το ξεπούλημα του
εθνικού πλούτου όπως εξαγγέλλουν, αφού όπως φαίνεται το ΤΑΙΠΕΔ
παραμένει.
Τέλος, προτείνεται να προχωρήσουμε σε ημερίδα για την
Κοινωνική Ασφάλιση, όπου θα συζητήσουμε για τις θέσεις του ταξικού
συνδικαλιστικού κινήματος και για το πλαίσιο αιτημάτων, για το
κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα που έχουμε ανάγκη».
2. Για την ανεργία και τους ανέργους.
Στην
εισήγηση σημειωνόταν: «Οι διεκδικήσεις για την ανεργία πρέπει να είναι
αιχμή για όλους τους κλάδους, τα σωματεία. Να μπαίνει συνολικά το
πλαίσιό μας για την ανακούφιση και τις ανάγκες των ανέργων, ξεκινώντας
από το αίτημα για πλήρη κάλυψη και επιδότηση όλων των ανέργων, με αύξηση
(στα 600 ευρώ δηλ. στο 80% του κατώτατου μισθού) και χρονική επέκταση
του επιδόματος για όσο διαρκεί η ανεργία.
Είναι χαρακτηριστικό
πως, αν και η κυβέρνηση στέφεται προπαγανδιστικά στην αντιμετώπιση της
λεγομένης "ανθρωπιστικής" κρίσης απουσιάζει κάθε αναφορά για την
κατάσταση της ανεργίας και την αντιμετώπισή της, την αύξηση λ.χ. του
επιδόματος ανεργίας, την καθολική επέκταση σε όλους τους ανέργους, τη
χρονική επέκταση του επιδόματος κ.ο.κ. Αντιθέτως, συνεχίζεται το
μοίρασμα της φτώχειας μέσω των προγραμμάτων και παράλληλα η μόνη αναφορά
ήταν η θολή και αόριστη χορήγηση πάσο για δωρεάν μεταφορά σε ένα τμήμα
των μακροχρόνια ανέργων.
Με βάση τη δράση και την παρέμβαση που
έχουμε αναπτύξει τα προηγούμενα χρόνια, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να
προετοιμάσουν το έδαφος με ανακοινώσεις και κάλεσμα στις νέες φουρνιές
εργαζομένων που θα έρθουν με 5μηνες συμβάσεις μέσω των προγραμμάτων. Τα
προγράμματα θα ξεκινήσουν το επόμενο 2μηνο και υπολογίζονται για πάνω
από 50.000 εργαζομένους που θα εργαστούν κύρια σε φορείς της δημόσιας
διοίκησης.
Παράλληλα, πρέπει να οξύνουμε την αντιπαράθεσή μας και
να απαιτήσουμε να καταργηθεί εδώ και τώρα και με νόμο το απαράδεκτο
καθεστώς με τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και τα δουλεμπορικά
γραφεία. Η δραστική μείωση που αναγγέλθηκε από τον Σκουρλέτη δε σημαίνει
τίποτα. Το μόνο σίγουρο που πρέπει να κρατήσουμε είναι πως υπόσχονται
συνέχιση του δουλεμπορίου.
Πολλαπλασιάζεται ο αριθμός των
εργαζομένων που παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα απλήρωτοι και
διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους. Μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και
Ομοσπονδίες που αντιμετωπίζουν τα πιο οξυμένα προβλήματα (Μέταλλο -
Οικοδόμοι - Λιθογράφοι κ.λπ.) να καλέσουν σε συντονισμό άλλους χώρους
και κλάδους π.χ. χώρους που εμπλέκονται μέσα εργολάβοι και αφήνουν
εργαζομένους απλήρωτους (καθαρίστριες). Στον ΟΑΕΔ μεγάλο τμήμα των
ωρομισθίων παραμένει απλήρωτο.
Να απαιτηθεί να καταργηθούν νόμοι
και διατάξεις που επιτρέπουν σε κάθε λογής τρωκτικά κονδυλίων (ΚΟΙΝΣΕΠ -
ΜΚΟ - ΚΕΚ) να διαχειρίζονται προγράμματα για την ανεργία, να βλέπουν
τους ανέργους ως πεδίο κερδοφορίας τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση να
δούμε πρωτοβουλίες σε κάθε Δήμο από σωματεία και φορείς των περιοχών
μαζί με Λαϊκές Επιτροπές και Επιτροπές Ανέργων που θα διεκδικούν
ενίσχυση των κοινωνικών δομών.
Να ασκηθούν πιέσεις σε περιφέρειες
και κυβέρνηση. Αποδεχόμαστε και στηρίζουμε την πρωτοβουλία των Δημάρχων
Πετρούπολης - Πάτρας - Ικαρίας - Καισαριανής - Χαϊδαρίου. Προτείνουμε το
κείμενο αυτό να αξιοποιηθεί και να σχεδιάσουμε σε όλες τις πόλεις και
τις συνοικίες των μεγάλων πόλεων παρεμβάσεις για την οργάνωση των
δημόσιων κοινωνικών υποδομών για τους ανέργους και τις οικογένειές τους,
όπως προτείνει το παραπάνω κείμενο.
Το προηγούμενο διάστημα
υπήρχαν καλές και εύστοχες παρεμβάσεις από συνδικάτα, με αιτήματα που
συσπείρωναν ανέργους, ανασφάλιστους και απλήρωτους. Μπορούμε να
επαναφέρουμε τη δράση αυτή σε κάθε κλάδο, προχωρώντας άμεσα σε σύσκεψη
των Επιτροπών Ανέργων. Ο κάθε κλάδος να δει τα αιτήματα που θα βοηθούν
στη συσπείρωση, στην ενότητα, στη συμμετοχή.
Οι οικοδόμοι μπορούν
και πρέπει να πάρουν την ευθύνη, ώστε να πρωτοστατήσουν και να σηκώσουν
ζητήματα για τα αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αντιπυρικά έργα, δηλαδή
έργα που απαντούν στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και παράλληλα
δημιουργούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Τέλος, λόγω των εορτών του
Πάσχα, να οργανώσουμε νέες εκδηλώσεις αλληλεγγύης με διάφορες μορφές που
θα βοηθούν στην επαφή με τους ανέργους, στη συσπείρωσή τους. Εμείς
επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε κίνημα διεκδικητικό και όχι επαιτεία.
Ιδιαίτερα σε εκατοντάδες χώρους που οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι, να
πάρουμε πρωτοβουλίες στους κλάδους και με συντονισμό.
3. Για το εισόδημα, την ΕΓΣΣΕ και τις κλαδικές Συμβάσεις.
Αναφέρθηκε
εισηγητικά: «Η αφετηρία που πρέπει να ξεκινάμε είναι το σύνθημα "εδώ
και τώρα επαναφορά του κατώτερου μεροκάματου στα 751 ευρώ με νόμο.
Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ".
Οι δηλώσεις του υπουργού
Εργασίας έτσι όπως εξειδικεύτηκαν στις προγραμματικές δηλώσεις δηλώνουν
ξεκάθαρα τις προθέσεις τους για τον κατώτερο μισθό και μεροκάματο. Πρώτα
απ' όλα, οι επιχειρήσεις και οι ανάγκες τους. Να μην τρομοκρατηθεί η
αγορά, να μην πέσει έξω ο προϋπολογισμός καθώς ο κατώτερος μισθός
επηρεάζει μια σειρά επιδόματα. Ετσι, πλέον, η κυβέρνηση αναφέρεται σε
επαναφορά στα 751 ευρώ σταδιακά και στη βάση συλλογικών
διαπραγματεύσεων, παράλληλα με παροχές στην εργοδοσία.
Η ΓΣΕΕ, από
την πλευρά της, χειροκρότησε ήδη την κυβέρνηση, τονίζοντας πως οι
προγραμματικές δηλώσεις βρίσκονται σε θετική κατεύθυνση. Διαμορφώνεται
το έδαφος για το νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό που ήδη πανηγυρίζει για τα
ψίχουλα παζαρεύοντας τα ελάχιστα.
Συνολικά, η κυβέρνηση δεν έχει
κατεύθυνση κάλυψης απωλειών. Πιστεύει ότι περασμένα - ξεχασμένα, χάρισμα
στο μεγάλο κεφάλαιο. Οι δηλώσεις του Κατρούγκαλου για το μισθολογικό
στο Δημόσιο είναι ενδεικτικές, καθώς παγώνουν οι μισθοί για το επόμενο
χρονικό διάστημα. Η δήλωση του Βαρουφάκη περί λιτού βίου μαζί με τις
δηλώσεις του Σκουρλέτη που συνεχώς μεταθέτουν την επαναφορά του
κατώτερου μεροκάματου πρέπει να αποτελέσουν κόκκινο πανί για τους
εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση με αυτήν την τακτική δίνει τον
απαραίτητο χώρο και χρόνο στη μεγαλοεργοδοσία, ώστε να προετοιμαστεί
καλύτερα, να προσαρμόσει και να έχει την ευελιξία να οργανώσει καλύτερα
και να κλιμακώσει την επίθεση στους κλαδικούς μισθούς, στις εργασιακές
σχέσεις.
Κάλυψη των απωλειών, βέβαια, δεν είναι μόνο ο μισθός.
Είναι να επανέλθουν δικαιώματα που καταργήθηκαν π.χ. αποζημιώσεις,
επιδόματα, ασφαλιστικά δικαιώματα, για τις απολύσεις, αποζημιώσεις κ.λπ.
Στους
κλάδους, να επαναφέρουμε τις διεκδικήσεις για επαναφορά των μισθών στα
επίπεδα του 2009 και να ξεκινήσουμε επαφές με τους εργοδότες με
κατάλληλη προετοιμασία και σχέδιο, βεβαίως μέσα από τις μαζικές
διαδικασίες των Γενικών Συνελεύσεων, των συσκέψεων κ.λπ. Είναι σκληρή
και σύνθετη μάχη. Δεν πρέπει να αφήσουμε να περάσει χρόνος.
4. Για τις ιδιωτικοποιήσεις.
Στη
εισήγηση σημειώνονταν, ανάμεσα σε άλλα: «Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν
αντιτίθεται στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά στο τίμημα και τον
τρόπο τους. Εχει κρίσιμη σημασία να ανοίξουμε ολοκληρωμένα την
αντιπαράθεση σε αυτήν τη διαφορετική μορφή, με άξονα τις απώλειες και
τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.
Ειδικότερα, να φωτίσουμε πως η
έμμεση μορφή ιδιωτικοποίησης και οι αναπτυξιακές κοινοπραξίες οδηγούν σε
κέρδη του κεφαλαίου και να επιμείνουμε στο σύνολο των επιβαρύνσεων στα
λαϊκά στρώματα πίσω από μια επιλεκτική πολιτική υπέρ ορισμένων τμημάτων.
Να επιμείνουμε λ.χ. στις υποδομές που ήδη έχουν ιδιωτικοποιηθεί και
στις τεράστιες επιβαρύνσεις των λαϊκών στρωμάτων (οδικοί άξονες, μετρό
κ.λπ.) και πως δεν προωθούνται μέτρα ουσιαστικής ελάφρυνσης και
ανάκτησης απωλειών (μειώσεις σε εισιτήρια, διόδια κ.λπ.).
Με βάση
αυτά, να προτάξουμε ως αιχμές: Πάλη ενάντια σε κάθε μορφή
ιδιωτικοποίησης έμμεση ή άμεση. Ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της
απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (Ενέργεια,
Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές, Υδρευση). Αποκλειστικά κρατικοί ενιαίοι
φορείς. Αμεση δραστική μείωση των τιμολογίων ρεύματος, ύδρευσης,
τηλεπικοινωνιών, διοδίων, κομίστρων μεταφοράς. Δωρεάν ρεύμα, Ενέργεια,
μεταφορές, τηλεπικοινωνίες για το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων που είναι
άνεργοι και σε εργαζομένους που έχουν ανάγκη. Αιτία πολέμου η μείωση
εργοδοτικών εισφορών μέσα από τη μετατόπισή τους στο ταμείο αξιοποίησης
κρατικής περιουσίας. Αύξηση ασφαλιστικών εισφορών του μεγάλου κεφαλαίου.
Οι
ταξικές δυνάμεις στα λιμάνια, στη ναυπηγική βιομηχανία, στο αεροδρόμιο
μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και συντονισμού».
Τέλος, σημειώθηκε ότι «η κυβέρνηση θα φέρει νέο συνδικαλιστικό νόμο.
Αναφέρθηκε στις προγραμματικές δηλώσεις από τον Σκουρλέτη, βάζοντας
πλευρές νέου κοινωνικού διαλόγου που θα αναβαθμίσει δήθεν πλευρές της
δημοκρατίας στο συνδικαλιστικό κίνημα. Πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή
και προετοιμασμένοι. Σφυρίζουν σήματα που δείχνουν σαφή παρέμβαση στη
ζωή και τη δράση των σωματείων». Αναφορά έγινε και στην κυριακάτικη αργία,
σαν μέτωπο πάλης, όπου το κίνημα πρέπει να διεκδικεί την κατάργηση όλων
των νόμων που την υπονομεύουν, τη νομική κατοχύρωση της Κυριακής
αργίας.
