Για όσους έχουν αμφιβολίες για το χαρακτήρα της συμφωνίας και της «λίστας μεταρρυθμίσεων», στις οποίες κατέληξαν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι «θεσμοί» (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ), ας ρίξουν μια ματιά στη χτεσινή ανακοίνωση - κάλεσμα του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων.
Διαβάζουμε λοιπόν:
«Η μεταρρυθμιστική ατζέντα της κυβέρνησης, όπως αυτή καταγράφεται στη λίστα του υπουργείου Οικονομικών, δημιουργεί προσδοκίες για την πολυπόθητη κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη. Αλλωστε εμπεριέχει αρκετά από όσα δεν έγιναν και πολλά από αυτά που πρέπει να γίνουν. Αρκεί να υποστηριχθεί με σθεναρότητα και πίστη από το πολιτικό σύστημα, τους κοινωνικούς εταίρους και τους πολίτες».
Και συνεχίζει:
«Ο ΣΕΒ υποστηρίζει ενεργά όλες τις μεταρρυθμίσεις που εμπεδώνουν ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον, απελευθερώνουν δημιουργικές δυνάμεις, στηρίζουν την υγιή επιχειρηματικότητα και δημιουργούν θέσεις εργασίας, βάζοντας τα θεμέλια για τον αναπτυξιακό μετασχηματισμό με άξονες την παραγωγικότητα, τη γνώση, την εξωστρέφεια, την ποιότητα και την καινοτομία».
Απ' ό,τι φαίνεται, οι βιομήχανοι, οι εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (υποθέτουμε στο ίδιο θα συμφωνούν και εφοπλιστές, τραπεζίτες κ.ά.) δεν βλέπουν καμιά «δημιουργική ασάφεια» στη συμφωνία της συγκυβέρνησης, όπως προβάλλουν συστηματικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν βλέπουν διφορούμενες ερμηνείες. Θεωρούν, αντιθέτως, ότι είναι σαφέστατη στη στήριξη των δικών τους αντιλαϊκών συμφερόντων. Αυτών των συμφερόντων που για χάρη τους ο λαός, οι εργαζόμενοι φορτώθηκαν τα βάρη της κρίσης την προηγούμενη πενταετία.
Και είναι λογική αυτή η στάση του ΣΕΒ. Γιατί, ανεξάρτητα αν η συμφωνία ονομάζεται μνημόνιο ή όχι, η ουσία της παραμένει η ίδια.
Τι εξασφαλίζει; Εξασφαλίζει πρώτα απ' όλα ότι το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που χτίσθηκε τα προηγούμενα χρόνια θα μείνει απείραχτο, αδιατάραχτο, δεν πρόκειται να αλλάξει ή να αμφισβητηθεί. Ένα, λοιπόν, το κρατούμενο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τι άλλο εξασφαλίζει; Εξασφαλίζει ότι μια σειρά από αναδιαρθρώσεις θα συνεχιστούν με στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, από εκεί που σταμάτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και μάλιστα με το πλεονέκτημα που έχει η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εμφανίζει τη συνέχιση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ως τέλος της λιτότητας, ως τέλος των μνημονιακών πολιτικών. Στο να εμφανίζουν το μαύρο άσπρο οι σημερινοί κυβερνώντες παρουσιάζουν μια καταπληκτική ικανότητα.
Και συνέχιση, λοιπόν, της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, και αποπροσανατολισμός των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, κοροϊδία ότι αλλάζει η πολιτική. Γιατί, λοιπόν, να μη χαίρεται ο ΣΕΒ;
Όμως, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει να προβληματιστούν όταν βλέπουν τον πραγματικό τους αντίπαλο, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, να καλεί το λαό (βλέπε: τους πολίτες) να στηρίξει με κάθε τρόπο το «μεταρρυθμιστικό έργο» της νέας κυβέρνησης. Χρειάζεται, λοιπόν, και ο λαός, οι εργαζόμενοι να εγκαταλείψουν την ασάφεια της αναμονής, της ανοχής και των αυταπατών και με σαφή τρόπο να δηλώσουν την αντίθεσή τους στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, να διεκδικήσουν το ξήλωμα του αντεργατικού πλαισίου, την πραγματική κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων, να διεκδικήσουν την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, να ανοίξουν το δρόμο της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση, κλονισμού της αδράνειας, έχει σημασία η μαζική συμμετοχή στο σημερινό συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψη μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 27 Φλεβάρη 2015.
