Οταν ο Σύριζα ξεσκεπάζετα ... και στο συνδικαλιστικό κίνημα

ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ζητάει την ανοχή των εργαζόμενων, του λαού για την πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνησή του όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση. Με άλλα λόγια, λέει ότι «μόλις έρθω στην κυβέρνηση να μην κουνηθεί φύλλο». Γνωρίζουμε και από την ΠΑΣΟκική πείρα της δεκαετίας του 1980 ότι οι λαϊκές - εργατικές κινητοποιήσεις θα καταγγελθούν ως «δάχτυλος τη Δεξιάς», θα δώσει και θα πάρει ο εκβιασμός «καθίστε καλά γιατί θα ξανάρθουν τα μνημόνια»! Πριν λίγο καιρό, όταν πέταγε ορισμένες ψευτο-ανατρεπτικές κορώνες, όταν θόλωνε με συνθήματα το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής του, έλεγε ότι θα στηριχθεί στη λαϊκή κινητοποίηση για να διώξει τα μνημόνια και την τρόικα.

Ομως και τότε, οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα είχαν συμβάλει με τη στάση και την υπογραφή τους στις μειώσεις μισθών που επιβάλλονταν «με την οκά», την περίοδο που έληγαν οι «προ κρίσης» κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις. Μόνο για το 2012, χρονιά εκλογών, που ο ΣΥΡΙΖΑ φώναζε για κατάργηση των μνημονίων, συνέβησαν μεταξύ άλλων τα εξής:

• Στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πλειοψηφεί στο σωματείο του χώρου, σε συνεργασία με ένα κομμάτι της ΠΑΣΚΕ, υπέγραψαν σύμβαση που προέβλεπε: Μείωση μισθών για τους νεοεισερχόμενους πάνω από 10%, αύξηση του ωραρίου κατά 15 λεπτά τη μέρα = 12 μέρες το χρόνο, άνοιγμα του δρόμου για την είσοδο εργολάβων στο χώρο της φύλαξης της επιχείρησης, εξαιρώντας τους αντίστοιχους εργαζόμενους από τη ΣΣΕ.
• Στην εταιρεία «Ασπροφός», μελετητική εταιρεία στο χώρο της Ενέργειας, με το ίδιο ακριβώς σχήμα, ο ΣΥΡΙΖΑ («Αυτόνομη Παρέμβαση») έπραξε περίπου τα ίδια που έπραξε στα ΕΛΠΕ.
• Το επιχειρησιακό σωματείο στα σούπερ μάρκετ «Βερόπουλος», το οποίο στηρίζει την εκλογή της «Αυτόνομης Παρέμβασης» στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, υπέγραψε σύμβαση που προβλέπει μείωση μισθών 12% στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση και 10% στους εργαζόμενους με μερική απασχόληση.
• Στον ΗΣΑΠ, το σωματείο του χώρου, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με τη ΔΑΚΕ, υπέγραψαν σύμβαση που ενσωματώνει τις μειώσεις που φτάνουν μέχρι και 35%, επισφραγίζοντας τη συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων.

Στη συνέχεια, ήρθε το 27%, το οποίο όχι μόνο δεν εκφράστηκε σε θετικές διεργασίες στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά αντίθετα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ό,τι περισσότερο μπορούσαν προκειμένου να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια ανασύνταξης, κάθε προσπάθεια επιθετικής διεκδίκησης, όντας μάλιστα στην αντιπολίτευση, θέλοντας να το αξιοποιήσουν στο στόχο να αναδειχθούν ως κυβέρνηση. Πιο χαρακτηριστική απ' όλες ήταν η στάση τους στο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη, όπου έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους να το συκοφαντήσουν, το βάφτισαν «κομματική συγκέντρωση», να εμποδίσουν αποφάσεις και μαζικές διαδικασίες χέρι - χέρι με την εργοδοσία.

Υπάρχουν όμως και αλλά πρόσφατα παραδείγματα, όπως από τον κλάδο του Εμπορίου, όπου τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έβαλαν την υπογραφή τους σε σύμβαση που προβλέπει μείωση στους μισθούς των εμποροϋπαλλήλων κατά 6,7%. Μειώσεις μισθών με την υπογραφή συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ είχαμε και στον κλάδο της Ναυτιλίας και του Τουρισμού, με την τριετή σύμβαση που υπογράφτηκε το Μάη του 2013 ανάμεσα στην Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών και την πλειοψηφία («Αυτόνομη Παρέμβαση» - ΠΑΣΚΕ) στο κλαδικό σωματείο (ΠΑΣΕΝΤ) των ναυτιλιακών και τουριστικών υπαλλήλων. Η σύμβαση αυτή έρχεται να προστεθεί στη ΣΣΕ που είχε υπογράψει ο ΠΑΣΕΝΤ, με πρόεδρο τον Θ. Βασιλόπουλο (στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ), με τη Διεθνή Ναυτική Ενωση, που προέβλεπε μειώσεις των μισθών κατά 15%.

Οταν όμως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έθεσαν πριν από λίγους μήνες θέμα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ να υιοθετήσει η Ομοσπονδία το αίτημα για ανάκτηση όλων των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ ξεσηκώθηκαν και είπαν ότι το πλαίσιο πάλης είναι αποφασισμένο από συνέδριο και ότι δεν αλλάζει. Βέβαια, το πλαίσιο που ψήφισε το συνέδριο είναι στα μέτρα του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, κομμένο και ραμμένο στη λογική της χαμηλής απαιτητικότητας από την πλευρά των εργαζομένων, του «μικρότερου κακού».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα ζητάει «ανοχή» από το ΚΚΕ, έχει δώσει διαπιστευτήρια στο κίνημα για τον ποιον θέλει να υπηρετήσει με τις συμμαχίες του και τη δική του ανοχή και συνεργασία με εργοδοτικές και εκφυλισμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Μια χαρά τα έχουν βρει οι δυνάμεις του με τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ, του εργοδοτικού συνδικαλισμού, σε μια σειρά Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα.

Ορισμένα μόνο παραδείγματα από το 2013, χρονιά αρχαιρεσιών, είναι τα εξής: Ομοσπονδία Φαρμάκου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Υδρευσης - Αποχέτευσης ΔΕΥΑ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Ασφαλιστικών Εταιρειών ΟΑΣΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Λακωνίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων ΗΣΑΠ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Εμποροϋπαλλήλων Κω (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Πάτρας (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ιατρικών Επισκεπτών Θεσσαλονίκης (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Κλαδικό Σωματείο Φαρμάκου Πάτρας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Οικοδόμων Αρκαδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ Λιβαδειάς (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ), Σωματείο Εργαζομένων Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Καλαμάτας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ).

Αν έκανε αυτά στο κίνημα ως αντιπολίτευση, ας σκεφθούμε τι έχει να κάνει ως κυβέρνηση. Μόνη εγγύηση την επόμενη ημέρα των εκλογών, και με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, να μπορεί ο λαός να οργανώνει την πάλη του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που θα συνεχίζεται, είναι το ισχυρό ΚΚΕ.