ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ Ζητά μερτικό από την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ


Δημόσια διαβούλευση μεταξύ της κυβέρνησης, της Περιφερειακής και τοπικής Διοίκησης, των φορέων αλλά και όλων των πολιτικών δυνάμεων «ώστε να προκριθεί με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση η βέλτιστη λύση για την ανάπτυξη του ΟΛΠ, ως δημόσιου οργανισμού, με γνώμονα την εξυπηρέτηση της αναπτυξιακής προοπτικής της οικονομίας και το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον», ζήτησε χτες η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής με αφορμή την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ.Αυτή η δημόσια διαβούλευση, όπως φάνηκε στη συνέχεια, δεν είναι ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και είναι χαρακτηριστικό ότι η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ αρχικά καταψήφισε (και στη συνέχεια μετέτρεψε το κατά σε λευκό) την πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σχετικά με το θέμα. Την ίδια γραμμή ακολούθησε και η παράταξη του Γ. Σγουρού, η οποία κατέβασε δικιά της πρόταση, ενώ απέναντι στάθηκαν οι παρατάξεις της ΝΔ, της ΧΑ, της ΔΗΜΑΡ και του Θ. Τζήμερου. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι ο τελευταίος όχι μόνο τάχθηκε υπέρ της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, αλλά προχώρησε ακόμα παραπέρα, λέγοντας αναφερόμενος στην ελληνική περιουσία, πως αν δεν αξιοποιηθεί είναι νεκρή.
Απάντηση με πάλη ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης
Τοποθετούμενος εκ μέρους των εκλεγμένων περιφερειακών συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης», ο Γ. Μανουσογιαννάκης τόνισε:
«Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρόταση της Διοίκησης και στο ψήφισμα που καταθέτει φαίνεται: Η διάθεση να διαβουλευτεί με την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που είναι φανατικοί υποστηρικτές της ιδιωτικοποίησης για να βρεθεί "η βέλτιστη λύση για την ανάπτυξη του ΟΛΠ". Εναποθέτει ελπίδες στην "ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα", όταν στην Ευρώπη οι λιμενικές αρχές ανήκουν στις περιφέρειες, τους δήμους και τα Επιμελητήρια αλλά η χρήση των λιμανιών είναι παραχωρημένη σε μονοπωλιακούς ομίλους, όπως συμβαίνει στον ΟΛΠ με την COSCO με τις αντίστοιχες επιπτώσεις. Διεκδικεί μαζί με τους δήμους μερίδιο από την πίτα των λιμανιών και συμμετοχή στην όποια διαδικασία εκμετάλλευσης επιλεγεί. Αναφέρεται στις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αποφεύγοντας όμως να αναφέρει ότι στον καπιταλισμό είναι αντικειμενικό ο ανταγωνισμός να οδηγεί στη συγκέντρωση στους μονοπωλιακούς ομίλους που επιδιώκουν την ενίσχυση της κερδοφορίας τους.
Δεν συμφωνούμε με την εισήγηση και το ψήφισμα που προτείνει η διοίκηση, η θέση που προβάλλει για τη διαχείριση του δημόσιου χαρακτήρα του λιμανιού δεν προφυλάσσει από την εκμετάλλευσή του από τα μονοπώλια και δεν προφυλάσσει τους εργαζόμενους και το λαό από τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει. Τουναντίον υπονομεύει τον αγώνα που πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός για την αποτροπή κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση και τα λιμάνια να αποτελέσουν μοχλό ενίσχυσης των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας που θα υπηρετούν το λαό και τη βελτίωση της ζωής του.
«Οι τελευταίες εξελίξεις και η έγκριση της διοίκησης του ΟΛΠ του "φιλικού διακανονισμού" με την COSCO με τους όρους που έχει θέσει το Ελεγκτικό Συνέδριο, είτε και χωρίς αυτούς, είναι στην ουσία μια νέα σύμβαση παραχώρησης με ακόμα ευνοϊκότερους όρους για την COSCO, αλλά και πρόκριμα στη συμμετοχή της στο διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ που είναι σε εξέλιξη», πρόσθεσε.
Παράλληλα ο Γ. Μανουσογιαννάκης στάθηκε στη στάση της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας, που την πλειοψηφία της έχει το ΠΑΣΟΚ, και της Ενωσης Λιμενεργατών, που την πλειοψηφία έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αν και εμφανίζονται αντίθετοι με τον παραπάνω διακανονισμό και την ιδιωτικοποίηση, επικεντρώνονται στους όρους για να προετοιμάζουν τους εργαζόμενους για νέες υποχωρήσεις. Υπογράμμισε επίσης πως παρά την προσδοκία που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μια κυβέρνησή του ίσως σταματήσει τη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης ή αλλάξει τους όρους που αυτή θα γίνει, «δε δεσμεύεται καθαρά ότι σε τέτοιο ενδεχόμενο που θα είναι κυβέρνηση, θα σταματήσει τη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης, καλλιεργεί τη λογική του μικρότερου κακού και έχει στο τσεπάκι τη λύση της "ορθής επανάληψης" που θα διαγράψει ό,τι προηγούμενα λέγανε».